Hoofdtekst
De bronnen van Wintershoven en Holset.
Landoald had werklieden in dienst genomen om een kerk te bouwen. De plaats waar deze gebouwd werd, was toen nog een waterlooze streek; spoedig leden de arbeiders hevigen dorst en kwamen hun nood klagen. Landoald en Lambertus namen toen hun toevlucht tot God; zij smeekten hem, het werk, te Zijner eer begonnen, niet onvoltooid te laten. Dan gingen zij vol betrouwen uit naar de moerassen van een vlakte, aan den voet van een met hout bewassen heuveltje, maakten er het teeken des kruises over, staken er hun staf in en zie! een dikke straal helder water, zoo zoet als ooit een fontein kon geven, welde onder de oogen der even verbaasde als verheugde werklieden op. Het verhaal van dit wonder is getrouw in de volksoverlevering bewaard gebleven, en nog heden mogen de inwoners van Wintershoven, vol dankbaarheid voor de weldaden door St. Lambertus aan de streek bewezen, de vreemdelingen en de bedevaartgangers er de gedenkstukken aanwijzen; want de kerk, toen gebouwd, staat nog recht en de fontein is er nog niet uitgedroogd. Te Holset, bij Vaals, zegende Lambertus een bron, waaraan de geloovigen niet meer dorsten te putten, wijl het water door de afgodendienaars, die wegens het aannemen der Christelijke leer zeer op hen gebelgd waren, was vergiftigd geworden. Sedert de heilige er zijn dorst aan leschte, borrelde er een frisch en gezond water op uit de bron.
Landoald had werklieden in dienst genomen om een kerk te bouwen. De plaats waar deze gebouwd werd, was toen nog een waterlooze streek; spoedig leden de arbeiders hevigen dorst en kwamen hun nood klagen. Landoald en Lambertus namen toen hun toevlucht tot God; zij smeekten hem, het werk, te Zijner eer begonnen, niet onvoltooid te laten. Dan gingen zij vol betrouwen uit naar de moerassen van een vlakte, aan den voet van een met hout bewassen heuveltje, maakten er het teeken des kruises over, staken er hun staf in en zie! een dikke straal helder water, zoo zoet als ooit een fontein kon geven, welde onder de oogen der even verbaasde als verheugde werklieden op. Het verhaal van dit wonder is getrouw in de volksoverlevering bewaard gebleven, en nog heden mogen de inwoners van Wintershoven, vol dankbaarheid voor de weldaden door St. Lambertus aan de streek bewezen, de vreemdelingen en de bedevaartgangers er de gedenkstukken aanwijzen; want de kerk, toen gebouwd, staat nog recht en de fontein is er nog niet uitgedroogd. Te Holset, bij Vaals, zegende Lambertus een bron, waaraan de geloovigen niet meer dorsten te putten, wijl het water door de afgodendienaars, die wegens het aannemen der Christelijke leer zeer op hen gebelgd waren, was vergiftigd geworden. Sedert de heilige er zijn dorst aan leschte, borrelde er een frisch en gezond water op uit de bron.
Onderwerp
SINLEG 0416 - Heiliger lässt Brunnen entspringen.   
Beschrijving
Landoald laat een kerk bouwen in de dan nog waterloze streek Wintershoven. Als de werklieden dorst krijgen bidden Lambertus en Landoald tot God om hulp. Vervolgens maakten ze aan de voet van een heuvel het teken van het kruis, staken hun staf in de grond en er welde een bron op. Te Holset, bij Vaals, zegende Lambertus een bron die was vergiftigd door afgodendienaars. Sindsdien is dit water weer fris en gezond.
Bron
Kemp, Pierre. Limburgs Sagenboek. Gebrs van Aelst. Maastricht, 1925. p. 14-15
Commentaar
1925
Dit verhaal over Sint Lambertus valt onder het hoofdstuk: Van Heiligen en Vromen.
Heiliger lässt Brunnen entspringen. A. Durch Berührung mit seinem Stab. B. Durch Gebet.
Naam Overig in Tekst
Landoald   
Lambertus   
God   
Holset   
Naam Locatie in Tekst
Wintershoven   
Vaals   
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:20