Hoofdtekst
De veurloop van Middelsom
Niets was zo talrijk als de veurlopen. In mijn jonge jaren heb ik er honderden verhalen over gehoord. Volkomen betrouwbare en verstandige mensen geloofden er aan en hadden ze gezien.
Meest liep het over begrafenissen en branden. Je kon zoo'n voorloop duidelik zien Er waren zelfs mensen, die ze moesten zien; die uit hun slaap des nachts met onweerstaanbare macht werden opgeroepen. Dij konde kwoad zain; het waren spokenzieners.
Ook gebeurde het, dat de veurloop niet zichtbaar, maar hoorbaar was. Zo hebben velen des nachts grote drukte gehoord van zware arbeid, enkele jaren voor 't Groot Kenoal, het Eemskanaal, is gegraven. Later kwam dat presies zo uit.
Andere veurlopen weer kon je evenmin horen als zien; die waren voelbaar. 't Kon je bijv. gebeuren, dat je in het wagenspoor lopende door een lijkstatie werd op zij gedrongen. Uit de vele verhalen mogen een tweetal voorbeelden volstaan.
In Middelsom woonde 'n jonk wief, zo bliede as 'n vogel, zo zond as 'n neut, dij wezenliek aan heur dood nait dòcht.
Op 'n dag zugt ze dat de doodwoagen veur heur aigen hoes stil hòldt mit ain wit peerd en mit ain swaart peerd ter veur.
Ze schrikte vanzulf, mor 't duurde nait laank. Ze mos ter om lagen: 'n begraftenis mit 'n wit peerd kon ja nooit.
Nait zo hail laank ter noa wör ze zaik, der was gain kruud veur wozzen. Zo zond, zo dood.
Dou ze opvuierd wör, luipen der twij swaarde peerden veur de woagen geliek as dat zo heurt, stapke veur stapke.
Der was niks op weg, en hou 't kwam, kin gain mìns begriepen. Dij doodmakke peerden schrikken, ain der van rompelt in sloot, wòrdt haildal wild, is nait meer te bruken.
Op 't aigenste ogenblik komt ter 'n vremde verbie, mit 'n wit peerd veur de koetsewoagen. Om heur te helpen, let e dat widde peerd veur de doodwoagen spannen. Zo wör tòch vervuld, wat dat aarme wief in heur veurloop zain haar van heur aigen dood.
Wel kin 't begriepen?
(Zie ook Josef Cohen, II, 142 en Gron. XIII, 98.)
Niets was zo talrijk als de veurlopen. In mijn jonge jaren heb ik er honderden verhalen over gehoord. Volkomen betrouwbare en verstandige mensen geloofden er aan en hadden ze gezien.
Meest liep het over begrafenissen en branden. Je kon zoo'n voorloop duidelik zien Er waren zelfs mensen, die ze moesten zien; die uit hun slaap des nachts met onweerstaanbare macht werden opgeroepen. Dij konde kwoad zain; het waren spokenzieners.
Ook gebeurde het, dat de veurloop niet zichtbaar, maar hoorbaar was. Zo hebben velen des nachts grote drukte gehoord van zware arbeid, enkele jaren voor 't Groot Kenoal, het Eemskanaal, is gegraven. Later kwam dat presies zo uit.
Andere veurlopen weer kon je evenmin horen als zien; die waren voelbaar. 't Kon je bijv. gebeuren, dat je in het wagenspoor lopende door een lijkstatie werd op zij gedrongen. Uit de vele verhalen mogen een tweetal voorbeelden volstaan.
In Middelsom woonde 'n jonk wief, zo bliede as 'n vogel, zo zond as 'n neut, dij wezenliek aan heur dood nait dòcht.
Op 'n dag zugt ze dat de doodwoagen veur heur aigen hoes stil hòldt mit ain wit peerd en mit ain swaart peerd ter veur.
Ze schrikte vanzulf, mor 't duurde nait laank. Ze mos ter om lagen: 'n begraftenis mit 'n wit peerd kon ja nooit.
Nait zo hail laank ter noa wör ze zaik, der was gain kruud veur wozzen. Zo zond, zo dood.
Dou ze opvuierd wör, luipen der twij swaarde peerden veur de woagen geliek as dat zo heurt, stapke veur stapke.
Der was niks op weg, en hou 't kwam, kin gain mìns begriepen. Dij doodmakke peerden schrikken, ain der van rompelt in sloot, wòrdt haildal wild, is nait meer te bruken.
Op 't aigenste ogenblik komt ter 'n vremde verbie, mit 'n wit peerd veur de koetsewoagen. Om heur te helpen, let e dat widde peerd veur de doodwoagen spannen. Zo wör tòch vervuld, wat dat aarme wief in heur veurloop zain haar van heur aigen dood.
Wel kin 't begriepen?
(Zie ook Josef Cohen, II, 142 en Gron. XIII, 98.)
Onderwerp
SINSAG 0482 - Das weisse Pferd vor dem Leichenwagen gesehen
  
Beschrijving
In Groningen geloofden velen in veurlopen (voortekenen). In Middelsom zag een vrouw een lijkwagen voor haar huis stoppen met een wit paard en een zwart paard ervoor. Een wit paard werd nooit voor een lijkwagen gebruikt. Even later ging de vrouw dood. Toen ze vervoerd werd in de lijkwagen, viel één van de paarden in de sloot en werd vervangen door een wit paard. Haar voorspelling kwam uit.
Bron
Laan, K. ter. Groninger overleveringen. Zutphen, 1930. p. 42
Commentaar
1930
Josef Cohen = Nederlandsche Sagen en Legenden.
Gron. = Maanblad Groningen.
Gron. = Maanblad Groningen.
Das weisse Pferd vor dem Leichenwagen gesehen
Naam Overig in Tekst
Middelsom   
't Groat Kenoal   
Josef Cohen   
Maandblad Groningen.   
Naam Locatie in Tekst
Eemskanaal   
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:20