Hoofdtekst
De Heremietenhut
As ie 't Slòchterbos inlopen, börg verbie, en aal rechterkaant hòllen, din kom ie al hail gaauw bie 'n ainvoudeg baankje, van 'n poar juvvers timmerd. Dat is de Heremietenhut, moar der is gain heremiet meer, en ook gain hut.
In òl tieden ston der wel 'n hut, en der huil ook 'n heremiet in tou. Dat was 'n haaileg man. Hai beedde veur de zaiken, en dat hulp slim. Was mor goud ook, van dòkters wozzen dou nòg nait zo veul as tegenswoordeg.
De mìnsken bròchten aan de heremiet 't lekkerste, dat ter mor was, stoet en aaier, zoveul as e mor hebben wol. Mor hai wol niks hebben, leefde van ròggenbrood en schoon wotter oet de gracht, dij nou dicht gruid is. Hai wör der òld bie.
's Oavends kon je hom zingen heuren, zoo'n vredege noatuur haar e. En 's mörgens was e veur dag en daauw al weer biederhaand.
Wazzen meer heremieten dou, moar gain ain zo as in Slòchter. Dou zien tied ter heer was, hebben ze in Slòchter ook gain nije weer hebben wild, omdat ter tòch nooit zonent weer te kriegen was.
As ie 't Slòchterbos inlopen, börg verbie, en aal rechterkaant hòllen, din kom ie al hail gaauw bie 'n ainvoudeg baankje, van 'n poar juvvers timmerd. Dat is de Heremietenhut, moar der is gain heremiet meer, en ook gain hut.
In òl tieden ston der wel 'n hut, en der huil ook 'n heremiet in tou. Dat was 'n haaileg man. Hai beedde veur de zaiken, en dat hulp slim. Was mor goud ook, van dòkters wozzen dou nòg nait zo veul as tegenswoordeg.
De mìnsken bròchten aan de heremiet 't lekkerste, dat ter mor was, stoet en aaier, zoveul as e mor hebben wol. Mor hai wol niks hebben, leefde van ròggenbrood en schoon wotter oet de gracht, dij nou dicht gruid is. Hai wör der òld bie.
's Oavends kon je hom zingen heuren, zoo'n vredege noatuur haar e. En 's mörgens was e veur dag en daauw al weer biederhaand.
Wazzen meer heremieten dou, moar gain ain zo as in Slòchter. Dou zien tied ter heer was, hebben ze in Slòchter ook gain nije weer hebben wild, omdat ter tòch nooit zonent weer te kriegen was.
Beschrijving
In het Slòchterbos was ooit een hut, gebouwd door Juvvers, waar een Heremiet in woonde. Deze Heremiet was heilig. Hij bedelde voor de zieken. De mensen gaven voedsel aan de Heremiet, maar hij at altijd sober. Na zijn dood, wilde de mensen in Slochteren geen nieuwe heremiet, omdat ze nooit meer zo'n goede zouden vinden.
Bron
Laan, K. ter. Groninger overleveringen. Zutphen, 1930. p. 156
Commentaar
1930
Naam Overig in Tekst
Slòchter
Slòchter 
Heremiet
Heremiet
Juvvers.
Juvvers.
Naam Locatie in Tekst
Slochteren
Slochteren
Slòchterbos
Slòchterbos
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:20