Hoofdtekst
MARIE-OIRSBEEK.
Deze uitroep van verwondering, die langen tijd in gebruik is geweest bij de boeren van de streek, zou zijn oorsprong hebben gehad in de onvergelijkelijke schoonheid van Marie, de eenige dochter van een heer te Oirsbeek. Vele ridders vroegen haar hand; daar niet één van hen haar in schoonheid gelijk kwam, werd zij ontroostbaar en stierf van een geheim verdriet.
Na haar dood hoorden de bewoners van de streek op de plaats, waar vroeger het kasteel van haar vader stond, lange zuchten stijgen uit het riet. Marie werd te Oirsbeek begraven en alle jaren kwamen de jonge dochters van het dorp een palmtak steken op haar graf.
Volgens anderen was Marie een heks. Zij verstiet al haar vrijers en maakte ze zoo wanhopig, dat zij haar naam, als in waanzin, gedurig uitriepen.
Op haar beurt werd Marie verliefd op een jonker van Amstenrade. Deze versmaadde haar, omdat zij geen goeden naam had. Dat trok zij zich aan en stierf van verdriet.
Op haar doodsbed vermaakte zij Oirsbeek aan Amstenrade, die van toen aan vereenigd bleven.
Deze uitroep van verwondering, die langen tijd in gebruik is geweest bij de boeren van de streek, zou zijn oorsprong hebben gehad in de onvergelijkelijke schoonheid van Marie, de eenige dochter van een heer te Oirsbeek. Vele ridders vroegen haar hand; daar niet één van hen haar in schoonheid gelijk kwam, werd zij ontroostbaar en stierf van een geheim verdriet.
Na haar dood hoorden de bewoners van de streek op de plaats, waar vroeger het kasteel van haar vader stond, lange zuchten stijgen uit het riet. Marie werd te Oirsbeek begraven en alle jaren kwamen de jonge dochters van het dorp een palmtak steken op haar graf.
Volgens anderen was Marie een heks. Zij verstiet al haar vrijers en maakte ze zoo wanhopig, dat zij haar naam, als in waanzin, gedurig uitriepen.
Op haar beurt werd Marie verliefd op een jonker van Amstenrade. Deze versmaadde haar, omdat zij geen goeden naam had. Dat trok zij zich aan en stierf van verdriet.
Op haar doodsbed vermaakte zij Oirsbeek aan Amstenrade, die van toen aan vereenigd bleven.
Beschrijving
Marie-Oirsbeek is als uitroep van verwondering lange tijd in gebruik geweest bij boeren in de streek. Marie van Oirsbeek was een beeldschoon meisje, maar kon geen minnaar vinden van vergelijkbare schoonheid. Ze stierf van verdriet. Men hoort nog altijd zuchten uit het riet komen en meisjes leggen palmtakken bij haar graf.
Volgens anderen was Marie een heks, die jongemannen tot wanhoop dreef, die haar naam toen in waanzin uitriepen. Een jonker van Amstenrade, waar Marie verliefd op werd, versmaadde haar, omdat zij geen goede naam had. Op haar doodsbed vermaakte Marie Oirsbeek aan Amstenrade, die vanaf toen verenigd bleven.
Volgens anderen was Marie een heks, die jongemannen tot wanhoop dreef, die haar naam toen in waanzin uitriepen. Een jonker van Amstenrade, waar Marie verliefd op werd, versmaadde haar, omdat zij geen goede naam had. Op haar doodsbed vermaakte Marie Oirsbeek aan Amstenrade, die vanaf toen verenigd bleven.
Bron
Kemp, Pierre. Limburgs Sagenboek. Gebrs van Aelst. Maastricht, 1925.
Commentaar
1925
Dit verhaal is te vinden in het hoofdstuk 'Van stichtingen en oorsprongen'.
Naam Overig in Tekst
Marie-Oirsbeek
Marie-Oirsbeek 
Marie
Marie
Naam Locatie in Tekst
Amstenrade
Amstenrade
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:20