Hoofdtekst
Ik heb meer gekke dingen mit moakt. n Verkloarn ken k ddr nait van geevn, moar dr is gain woord bie loogn.
Dou k nog vrijgezel was, kwam k n keer van de meid. Zai woonde op Roswinkel. t Was al loat, al n uur of aine. Op Troapel ree mie dr n jong achterop, dei n ende mit fietsde. Op Klontjesbuurt ston dou n café en door was altied nog löcht op, as wie zöndagsoavends van t wicht kwamen. Door gung k geregeld eevn aan. Ik vruig aan dei vent, of e ook mit wol, mor hai laiver wieder. Ik gung noar binnen en dou schrok k. Zat n rode plek op op mien mouwe; t leek net bloud. Ik pakde mien buusdouk en veegde t of. Verder heb k dr nait weer aan docht.
d Ander dag was k op t land aan t waark. s Middags komp mien zuster bie mie en vrag: “Woor hest doe guster wel zeetn?”
“Nou, bie de meid netuurlijk.”
“Hest nait op n ander stee zeetn, dien goud zit onder de loezen.”
Ik zee, “dat bestait nait, k bin naarns aans west as bie t wicht en doe waist net zo goud as ik, dat dei evenmin loezen het as doe.”
“Moar t is wel zo, zelst vanoavend wel zain, as t in huus komst.”
En joa heur, dou k in huus kwam, zee mien moeke t zulfde.
De haile dag wazzen ze mit mien klaier bezig west om loezen te vangen.
Zai wazzen dikker den gewone en alles har dr onder zeetn.
Dei rode vlekke was niks me er van te zain. En mien buusdouk was dr ook nait rood van worn. Toch breng ik t mit mekoar in verband, dat bloud en dei loezen; moar tot op vandoage ken k t nait verkloarn.
Dou k nog vrijgezel was, kwam k n keer van de meid. Zai woonde op Roswinkel. t Was al loat, al n uur of aine. Op Troapel ree mie dr n jong achterop, dei n ende mit fietsde. Op Klontjesbuurt ston dou n café en door was altied nog löcht op, as wie zöndagsoavends van t wicht kwamen. Door gung k geregeld eevn aan. Ik vruig aan dei vent, of e ook mit wol, mor hai laiver wieder. Ik gung noar binnen en dou schrok k. Zat n rode plek op op mien mouwe; t leek net bloud. Ik pakde mien buusdouk en veegde t of. Verder heb k dr nait weer aan docht.
d Ander dag was k op t land aan t waark. s Middags komp mien zuster bie mie en vrag: “Woor hest doe guster wel zeetn?”
“Nou, bie de meid netuurlijk.”
“Hest nait op n ander stee zeetn, dien goud zit onder de loezen.”
Ik zee, “dat bestait nait, k bin naarns aans west as bie t wicht en doe waist net zo goud as ik, dat dei evenmin loezen het as doe.”
“Moar t is wel zo, zelst vanoavend wel zain, as t in huus komst.”
En joa heur, dou k in huus kwam, zee mien moeke t zulfde.
De haile dag wazzen ze mit mien klaier bezig west om loezen te vangen.
Zai wazzen dikker den gewone en alles har dr onder zeetn.
Dei rode vlekke was niks me er van te zain. En mien buusdouk was dr ook nait rood van worn. Toch breng ik t mit mekoar in verband, dat bloud en dei loezen; moar tot op vandoage ken k t nait verkloarn.
Beschrijving
's Nachts fietst onbekende man mee met jongen die later merkt dat er een rode plek op zijn mouw zit. De volgende dag blijkt dat zijn kleren onder de dikke luizen zit. Op de mouw en zakdoek is geen rode plek te zien.
Bron
Collectie Wever, verslag 73, verhaal 6 (Archief Meertens Instituut)
Naam Overig in Tekst
Klontjesbuurt 
Klontjesbuurt 
Naam Locatie in Tekst
Roswinkel
Roswinkel
Ter Apel
Ter Apel
Troapel
Troapel
Plaats van Handelen
Jipsingboertange
Jipsingboertange
Kloekenummer in tekst
G014b
G014b
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21