Hoofdtekst
H: Ik zal je nog een sprookje vertellen. Nou ja, een sprookje...een kort verhaaltje dan...over Klein Duimpje. En dat zul je waarschijnlijk niet kunnen.
RK: Dat is mooi.
H: Hij is wel schunnig. Zou ik de dame even de kamer uit sturen?
RK: Volgens mij kan dat wel.
H: Is ze volwassen? [lacht] Vooruit dan maar. Ik weet niet of je 't kent, denk 't niet. Nu heb ik de neiging om 't in 't Gronings te vertellen.
RK: Hoe wordt 'ie genoemd in het Gronings?
H: Klein Doemke.
Klein Duimpje woont dan in de bekende sprookjesverhalen in het bos in dat huisje met een heleboel broertjes en zusjes en weet ik veel allemaal. Ik kort het heel erg in hoor, anders zijn we over een uur nog bezig. Want dan ga ik het sprookje aankleden natuurlijk. Maar in ieder geval, daar staat ook een koe op stal. En Klein Duimpje is zo verrekte klein. Daar kan 'ie ook niet helpen, dat 'ie zo klein is. Maar Lange Jaap neemt hem bijvoorbeeld mee naar school. Dat is het bekende verhaal dat ik aan de kinderen vertelde in de klas. En Lange Jaap die steekt 'm maar in z'n broekzak en Klein Duimpje gaat dan mee en dan mag 'ie bij juf op de lessenaar zitten en dan krijgt 'ie een inktpotje..dat is zo'n vingerhoedje waar de dames vroeger mee naaiden. En daar doet de juf een beetje inkt in en dan krijgt ie een luciferstokje, en dan mag 'ie daar mee tekenen. Lange Jaap nam hem weer mee naar huis. Och, en dan is het natuurlijk net een vrije dag en dan scharrelt 'ie wat rond om het huis en dan komt 'ie al spelende in het boerenkoolveld terecht. En zijn vader, die moet de koe nog voeren, en die gaat dus naar eh...snijdt met een mes, een beulmes heb je daarvoor, snijdt 'ie een boerenkool..kapje af, om daarmee de koe te gaan voeren. En Klein Duimpje is zo klein, die merkte dat niet, die zit nog in de boerenkool. Dus die vader die gooit de krop boerenkool naar de koe en de koe vreet die boerenkool op en moeder wordt op zeker moment ongerust en die vraag dan: "Klein Duimpje, waar ben je?" Ja. Achter het huis niet, voor het huis niet. En uiteindelijk komt de vliestal aan de beurt. En dan piept 'ie: "Ja, hier ben ik." "Ja, waar?" "In de kou z'n lies!"[?]..in de buik van de koe. Ja, hoe kom je daar nu in vredesnaam weer uit, he? Dan zegt z'n moeder: "Dan moet je hem gaan kietelen." En dan moet 'ie hoesten...dat is juist het leuke er van...dan moet je eruit kruipen. "Ja", zegt Klein Duimpje, "maar als ik er vooruit kruip, dan bijt 'ie mij, en als ik er achteruit kruip, dan beschijt 'ie mij." Voel je 'm. En dan komt 'ie op 't idee van: maar als ik 'm kietel, dan gaat 'ie hoesten. Dat gebeurt dan. Dan kietelt 'ie. En de koe moet werkelijk hoesten. En dan vliegt Klein Duimpje, komt 'ie op het raamkozijn terecht. Nou ja, dan leeft 'ie weer natuurlijk. Nog lang en gelukkig trouwens.
Maar die verhalen die hoor je niet meer. Je ziet ze niet meer. Ze worden ook niet meer geschreven he.
RK: Van wie heeft u gehoord dan, dat verhaal?
H: Dat verhaal van Klein Duimpje, ik schat dat die honderden jaren oud is. Je hoort 'm steeds in....ik maak er varianten op. Ik laat 'm bijvoorbeeld leren lezen en schrijven. Maar eh, mijn grootvader vertelde ze, m'n moeder vertelde ze. Ik heb ze verteld. Mijn zoon, die ook onderwijzer is, die vertelde ze weer aan zijn klas in Rotterdam. Zo langzamerhand gaan die verhalen ook een stukje verder. Die Rotterdamse leerlingen die vonden dat fantastisch natuurlijk he. Ja, dat zijn hele oude verhalen.
[na pauze]
Het verhaal werd een beetje giechelig verteld. Eerst moesten echt de dames uit de kamer.
RK: Omdat het over de schijtende koe gaat..?
H: Ja. Ik zou het niet in m'n hersenen krijgen om het verhaal te vertellen waar m'n moeder bij zat.
[na pauze]
H: ja...verhaaltje meester!..... Dan zoog ik natuurlijk weer een verlengstuk. he...[lacht] Klein Duimpje, dan liet ik 'm een voetbalwedstrijd spelen met Lange Jaap en Pinkeltje en dan kwam 'ie Roodkapje tegen in het bos...dan kun je allerlei mogelijke varianten...ik ben altijd nog eens van plan geweest om al die sprookjes nog eens in elkaar te vlechten. Maar zo ver ben ik nooit gekomen.
RK: Dat is mooi.
H: Hij is wel schunnig. Zou ik de dame even de kamer uit sturen?
RK: Volgens mij kan dat wel.
H: Is ze volwassen? [lacht] Vooruit dan maar. Ik weet niet of je 't kent, denk 't niet. Nu heb ik de neiging om 't in 't Gronings te vertellen.
RK: Hoe wordt 'ie genoemd in het Gronings?
H: Klein Doemke.
Klein Duimpje woont dan in de bekende sprookjesverhalen in het bos in dat huisje met een heleboel broertjes en zusjes en weet ik veel allemaal. Ik kort het heel erg in hoor, anders zijn we over een uur nog bezig. Want dan ga ik het sprookje aankleden natuurlijk. Maar in ieder geval, daar staat ook een koe op stal. En Klein Duimpje is zo verrekte klein. Daar kan 'ie ook niet helpen, dat 'ie zo klein is. Maar Lange Jaap neemt hem bijvoorbeeld mee naar school. Dat is het bekende verhaal dat ik aan de kinderen vertelde in de klas. En Lange Jaap die steekt 'm maar in z'n broekzak en Klein Duimpje gaat dan mee en dan mag 'ie bij juf op de lessenaar zitten en dan krijgt 'ie een inktpotje..dat is zo'n vingerhoedje waar de dames vroeger mee naaiden. En daar doet de juf een beetje inkt in en dan krijgt ie een luciferstokje, en dan mag 'ie daar mee tekenen. Lange Jaap nam hem weer mee naar huis. Och, en dan is het natuurlijk net een vrije dag en dan scharrelt 'ie wat rond om het huis en dan komt 'ie al spelende in het boerenkoolveld terecht. En zijn vader, die moet de koe nog voeren, en die gaat dus naar eh...snijdt met een mes, een beulmes heb je daarvoor, snijdt 'ie een boerenkool..kapje af, om daarmee de koe te gaan voeren. En Klein Duimpje is zo klein, die merkte dat niet, die zit nog in de boerenkool. Dus die vader die gooit de krop boerenkool naar de koe en de koe vreet die boerenkool op en moeder wordt op zeker moment ongerust en die vraag dan: "Klein Duimpje, waar ben je?" Ja. Achter het huis niet, voor het huis niet. En uiteindelijk komt de vliestal aan de beurt. En dan piept 'ie: "Ja, hier ben ik." "Ja, waar?" "In de kou z'n lies!"[?]..in de buik van de koe. Ja, hoe kom je daar nu in vredesnaam weer uit, he? Dan zegt z'n moeder: "Dan moet je hem gaan kietelen." En dan moet 'ie hoesten...dat is juist het leuke er van...dan moet je eruit kruipen. "Ja", zegt Klein Duimpje, "maar als ik er vooruit kruip, dan bijt 'ie mij, en als ik er achteruit kruip, dan beschijt 'ie mij." Voel je 'm. En dan komt 'ie op 't idee van: maar als ik 'm kietel, dan gaat 'ie hoesten. Dat gebeurt dan. Dan kietelt 'ie. En de koe moet werkelijk hoesten. En dan vliegt Klein Duimpje, komt 'ie op het raamkozijn terecht. Nou ja, dan leeft 'ie weer natuurlijk. Nog lang en gelukkig trouwens.
Maar die verhalen die hoor je niet meer. Je ziet ze niet meer. Ze worden ook niet meer geschreven he.
RK: Van wie heeft u gehoord dan, dat verhaal?
H: Dat verhaal van Klein Duimpje, ik schat dat die honderden jaren oud is. Je hoort 'm steeds in....ik maak er varianten op. Ik laat 'm bijvoorbeeld leren lezen en schrijven. Maar eh, mijn grootvader vertelde ze, m'n moeder vertelde ze. Ik heb ze verteld. Mijn zoon, die ook onderwijzer is, die vertelde ze weer aan zijn klas in Rotterdam. Zo langzamerhand gaan die verhalen ook een stukje verder. Die Rotterdamse leerlingen die vonden dat fantastisch natuurlijk he. Ja, dat zijn hele oude verhalen.
[na pauze]
Het verhaal werd een beetje giechelig verteld. Eerst moesten echt de dames uit de kamer.
RK: Omdat het over de schijtende koe gaat..?
H: Ja. Ik zou het niet in m'n hersenen krijgen om het verhaal te vertellen waar m'n moeder bij zat.
[na pauze]
H: ja...verhaaltje meester!..... Dan zoog ik natuurlijk weer een verlengstuk. he...[lacht] Klein Duimpje, dan liet ik 'm een voetbalwedstrijd spelen met Lange Jaap en Pinkeltje en dan kwam 'ie Roodkapje tegen in het bos...dan kun je allerlei mogelijke varianten...ik ben altijd nog eens van plan geweest om al die sprookjes nog eens in elkaar te vlechten. Maar zo ver ben ik nooit gekomen.
Onderwerp
AT 0700 - Tom Thumb 
AT 0700 - Tom Thumb 
ATU 0700 - Thumbling
ATU 0700 - Thumbling
Beschrijving
Lange Jaap neemt Klein Duimpje mee naar school. Daar mag hij met een lucifer tekenen, die de juf in een vingerhoed met inkt dompelt.
Wanneer Klein Duimpje op een vrije dag in het boerenkoolveld speelt, snijdt vader het kapje van een boerenkool af, om de koe te voeren. In de kool zit Klein Duimpje echter nog verborgen. Hij wordt opgegeten door de koe. Hierop kietelt Klein Duimpje de koe, waarop hij wordt uitgespuugd.
Wanneer Klein Duimpje op een vrije dag in het boerenkoolveld speelt, snijdt vader het kapje van een boerenkool af, om de koe te voeren. In de kool zit Klein Duimpje echter nog verborgen. Hij wordt opgegeten door de koe. Hierop kietelt Klein Duimpje de koe, waarop hij wordt uitgespuugd.
Bron
Letterlijk afschrift van DAT-opname.
Commentaar
08 januari 2007
H: Hemmes, RK: Ruben Koman. JS: Joke Scholma van Profiel uitg. is aanwezig.
Verteller is soms zeer onduidelijk in de spreektaal.
Verteller is soms zeer onduidelijk in de spreektaal.
Tom Thumb
Naam Overig in Tekst
Klein Duimpje
Klein Duimpje
Lange Jaap
Lange Jaap
Gronings
Gronings
Roodkapje
Roodkapje
Pinkeltje
Pinkeltje
Naam Locatie in Tekst
Rotterdam
Rotterdam
Groningen
Groningen
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21