Hoofdtekst
Mien oal lu hebben mie vrij wat verteld over vrouger; spokerij en zowat, door geleufden ze nogal aan. In mien jonge joarn keb ik t zulf ook leufd, moar nou loater goud bekeekn komt t mie onwoarschienlek veur. De oale mensn twiefelden dr nait aan en ze vertel-ons den de volgende verhoaln:
Op de Holte hebben ze wat anders mitmoakt.
Door woonden twei jonge lu bie de man zien moetje in. Nou hadden dei mensen ain kind, dat wat minnelk was. Altied had t wat.
Verder vuiln dr roare dingen veur in de koustaal. s Maanks stonden de baisten mit de ketns om de pootn tou; ketns zatn hailemoal in toeze en t volk har veul muide om ze weer lös te kriegn.
Nou stond t oal wief, jong zien moetje, voak boovn t berre van t kind en zee: “Och mien stumper, das-toe toch zo liedn moust.”
Ain kenis van de man dochde door es wat over noa en toun zee dei: “Haarm, waist doe, wat ik denk? Dien oal mens behekst dat kind en de koi-en dr bie. Dek heur n keer of.”
Dat was nou ja wel maal veur dei vent, moar toun zien moetje weer n moal bie t kind ston te jeuzeln, het hai heur aangreepn en zegd: “Ie doun dat kind dat aan, ie behekst et en nou is t in ain keer ofloopn.” Hai het heur ook nog n pak op heur donder geevn.
t Kind is van stonnen of aan beter worn en de baistn hebben nooit meer vaaste zeetn in de ketns.
Op de Holte hebben ze wat anders mitmoakt.
Door woonden twei jonge lu bie de man zien moetje in. Nou hadden dei mensen ain kind, dat wat minnelk was. Altied had t wat.
Verder vuiln dr roare dingen veur in de koustaal. s Maanks stonden de baisten mit de ketns om de pootn tou; ketns zatn hailemoal in toeze en t volk har veul muide om ze weer lös te kriegn.
Nou stond t oal wief, jong zien moetje, voak boovn t berre van t kind en zee: “Och mien stumper, das-toe toch zo liedn moust.”
Ain kenis van de man dochde door es wat over noa en toun zee dei: “Haarm, waist doe, wat ik denk? Dien oal mens behekst dat kind en de koi-en dr bie. Dek heur n keer of.”
Dat was nou ja wel maal veur dei vent, moar toun zien moetje weer n moal bie t kind ston te jeuzeln, het hai heur aangreepn en zegd: “Ie doun dat kind dat aan, ie behekst et en nou is t in ain keer ofloopn.” Hai het heur ook nog n pak op heur donder geevn.
t Kind is van stonnen of aan beter worn en de baistn hebben nooit meer vaaste zeetn in de ketns.
Onderwerp
SINSAG 0580 - Andere Hexenkünste   
TM 3101 - Heks maakt kind (mens, dier) ziek   
Beschrijving
Grootmoeder betovert kind en koeien. Nadat zoon haar heeft aangesproken stopt het betoveren.
Bron
Collectie Wever, verslag 170, verhaal 3 (Archief Meertens Instituut)
Commentaar
Zie WEV017001, WEV017002, WEV017004, WEV017005
Naam Overig in Tekst
Haarm   
Harm   
Naam Locatie in Tekst
Holte   
Plaats van Handelen
Holte   
Kloekenummer in tekst
C190a   
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21