Hoofdtekst
18.32
JvdB: Dan wil ik beginnen met Bernard Rusken, want dat was de eerste waar ik naar toe geweest ben en ook een van de oudste en hij is de zoon van Frans Rusken en Frans Rusken die was echt landelijk bekend. Frans ...
RK: Ruske?
JvdB: Rusken. De Russen noemden ze hem ook wel.
RK: oké.
JvdB: En uh die reisde van Emmen naar Zwolle hè, die Frans, en die ging dan alle markten af en die genas dan mensen en zowel lichamelijke als geestelijke kwalen daar had hij allemaal methoden voor. Hij had verschillende soorten zalven, oliën en dingen die mensen moesten drinken. Bernard is zijn zoon en Bernard die uh in Rheezerveen en omstreken was het zo dat uhh, toen ik daar kwam wonen in 1994 dat wanneer je iets mankeerde de mensen gingen veel eerder naar een alternatieve genezer dan dat ze ooit naar een dokter gingen en als je naar een dokter ging dan kon je eigenlijk de volgende dag daar al terecht, terwijl als je naar de, een alternatieve genezer wilde dan moest je drie weken wachten, zolang duurde het voordat ie tijd voor je had. Dus dit was uh de ‘Russen’ en daar ging je daar heen en dan moest je bellen voor een afspraak en ik had ook gebeld voor een afspraak en dan zei die van “nou ja dat moet nog wel duren” dus een hele tijd voordat je daar terecht kan en “wat is de kwaal?” en ik dacht ik zeg niet, ik zeg maar wat wat ik heb want anders wil ie mij daar helemaal niet hebben omdat het hele wantrouwige mensen zijn hè. En ik had een kaars voor hem meegenomen als cadeautje en toen kwam ik bij hem, en ik zei dat ik verhalenvertelster was en toen zei die “ja, ja, ja dat zal wel,” hij dacht dat ik voor de belast, voor de belasting kwam [vertelster lacht].
RK: Dat is deze man dus.
JvdB: Dat is deze man [vertelster wijst naar een van de twee meegenomen foto’s]
Bernard Russen en daar gingen dus heel veel mensen naartoe. Reuma, uh eczeem, wratten, hij hielp van alles. Toen vroeg ik aan hem “ik zeg hoe doe je dat dan met die wratten?” en toen zei 'ie van “nou let maar eens op.” En hij zei van “dan komt er dus een moeder met een kind, dat kind heeft wratten, wratten aan d’r handen.” En dan uh had hij op tafel heeft tie zo’n klosje met garen staan, en hij pakt zo’n stukje garen en dan zei hij tegen dat kind “steek dan je hand maar uit,” of je voet of waar die wratten dan ook op zitten en dan deed hij daar zo’n stukje garen trok hij van dat klosje en dat legde die d’erover heen. Dan pakte ie zo’n weekkalender, die had hij achter zich hangen, en dan zei hij van “en nu moet jij drie dingen bedenken die jij kunt doen voor anderen.” En dat kind bedacht dan hè van nou zakgeld geven voor kinderen in hongerlanden, en geen ruzie meer maken met mijn broertje, drie dingen en dan zei hij “dat is goed,” en dan zat ie met die weekkalender zo met zo'n potloodje te kijken van “nou goed, die en die datum dan moet jij die drie dingen gedaan hebben en dan ben je van je wratten af.” Nou dan ging dat kind weg en die moeder ging weg enne dan zei ik “en wat doet u dan?” en dan pakte die dat touwtje weer af en ik zeg “wat doet u dan met dat stukje garen?” en dat begroef tie in de tuin en dan bad ie uren en uren, maar de wratten waren altijd weg.
RK: Hij bad uren en uren?
JvdB: bidden, ja
RK: En zei hij … Hij bad tot God?
JvdB: Rooms Katholiek was tie, dus hij bad veel tot Maria neem ik aan.
JvdB: Dan wil ik beginnen met Bernard Rusken, want dat was de eerste waar ik naar toe geweest ben en ook een van de oudste en hij is de zoon van Frans Rusken en Frans Rusken die was echt landelijk bekend. Frans ...
RK: Ruske?
JvdB: Rusken. De Russen noemden ze hem ook wel.
RK: oké.
JvdB: En uh die reisde van Emmen naar Zwolle hè, die Frans, en die ging dan alle markten af en die genas dan mensen en zowel lichamelijke als geestelijke kwalen daar had hij allemaal methoden voor. Hij had verschillende soorten zalven, oliën en dingen die mensen moesten drinken. Bernard is zijn zoon en Bernard die uh in Rheezerveen en omstreken was het zo dat uhh, toen ik daar kwam wonen in 1994 dat wanneer je iets mankeerde de mensen gingen veel eerder naar een alternatieve genezer dan dat ze ooit naar een dokter gingen en als je naar een dokter ging dan kon je eigenlijk de volgende dag daar al terecht, terwijl als je naar de, een alternatieve genezer wilde dan moest je drie weken wachten, zolang duurde het voordat ie tijd voor je had. Dus dit was uh de ‘Russen’ en daar ging je daar heen en dan moest je bellen voor een afspraak en ik had ook gebeld voor een afspraak en dan zei die van “nou ja dat moet nog wel duren” dus een hele tijd voordat je daar terecht kan en “wat is de kwaal?” en ik dacht ik zeg niet, ik zeg maar wat wat ik heb want anders wil ie mij daar helemaal niet hebben omdat het hele wantrouwige mensen zijn hè. En ik had een kaars voor hem meegenomen als cadeautje en toen kwam ik bij hem, en ik zei dat ik verhalenvertelster was en toen zei die “ja, ja, ja dat zal wel,” hij dacht dat ik voor de belast, voor de belasting kwam [vertelster lacht].
RK: Dat is deze man dus.
JvdB: Dat is deze man [vertelster wijst naar een van de twee meegenomen foto’s]
Bernard Russen en daar gingen dus heel veel mensen naartoe. Reuma, uh eczeem, wratten, hij hielp van alles. Toen vroeg ik aan hem “ik zeg hoe doe je dat dan met die wratten?” en toen zei 'ie van “nou let maar eens op.” En hij zei van “dan komt er dus een moeder met een kind, dat kind heeft wratten, wratten aan d’r handen.” En dan uh had hij op tafel heeft tie zo’n klosje met garen staan, en hij pakt zo’n stukje garen en dan zei hij tegen dat kind “steek dan je hand maar uit,” of je voet of waar die wratten dan ook op zitten en dan deed hij daar zo’n stukje garen trok hij van dat klosje en dat legde die d’erover heen. Dan pakte ie zo’n weekkalender, die had hij achter zich hangen, en dan zei hij van “en nu moet jij drie dingen bedenken die jij kunt doen voor anderen.” En dat kind bedacht dan hè van nou zakgeld geven voor kinderen in hongerlanden, en geen ruzie meer maken met mijn broertje, drie dingen en dan zei hij “dat is goed,” en dan zat ie met die weekkalender zo met zo'n potloodje te kijken van “nou goed, die en die datum dan moet jij die drie dingen gedaan hebben en dan ben je van je wratten af.” Nou dan ging dat kind weg en die moeder ging weg enne dan zei ik “en wat doet u dan?” en dan pakte die dat touwtje weer af en ik zeg “wat doet u dan met dat stukje garen?” en dat begroef tie in de tuin en dan bad ie uren en uren, maar de wratten waren altijd weg.
RK: Hij bad uren en uren?
JvdB: bidden, ja
RK: En zei hij … Hij bad tot God?
JvdB: Rooms Katholiek was tie, dus hij bad veel tot Maria neem ik aan.
Onderwerp
TM 4302 - Volksgeneeskunde   
Beschrijving
Werkwijze van een genezer.
Bron
Letterlijk afschrift van mp3-opname; Janna van den Berg - 05 juli 2007.WAV
Commentaar
Deel van een interview met Janna van den Berg, afgenomen op het Meertens Instituut te Amsterdam
Naam Overig in Tekst
Bernard Rusken   
Frans Rusken   
Frans   
Rusken   
God   
Maria   
Russen   
Rooms-Katholiek   
Naam Locatie in Tekst
Emmen   
Zwolle   
Rheezerveen   
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21