Hoofdtekst
Vroeger viste ze in Erremuje vee mit sloepen. Dat waere gèen gewone roeibôôten, ze waere vee grôôter en in de regel waere di dan ok vuuf man op en ze laege zowat 10 of 11 voet dièpe.
Oônze sloep lag bie de werf in Erremuje. ’t Was zondag eweest in ’s maendagsochens eêl vroeg gienge me wir an bôôrd mit ons brôôd in wat a je dan zō bieje ao. Me waere mit vier man in een jongen. Zō kwaeme me an boôrd in de schipper zei: “Allee jongens, aoles klaer? Dan gae me. Gooi de toùwe mè los.” Eén van de knechs gien toe ni voore om ’t touwe van de meerpaele los te maeken. Mer ie kwam daolik terug in ie zei: “Schipper ik maek het toùwe nie los want kiek us: di stae ’n kaolf zonder kop bie de vôôrste meerpaele.” Ze zaege toe aolemaele dat kalf zonder kop. ’t Bêêst stond ma mit z’n stompe van z’n aoles op die meerpaele te beuken in gêên mèns durfde d’r ni toe. De schipper zei: “Weet je wat manne, me ouwe eest kriegsraed.”
Aolemaele gienge d’r toe bie zitte en ze zoue d’r om dobbele wie of ’t touwe los most gooie. Die a de minste ôôgen gooide most ’t doe. D’n vierden die gooide was ‘t’r an. Ie zei: “Ik za’t doee want me motte toch weg, ’t ôôr tied.” Ie aelde toe ’t brôôdmes uut de schuve van de taefel in ie zei: “Ziezôô, noe ni bove.” Ie gieng over de planke ni de wal mit ’t brôôdmes in z’n and. Ie gieng mi nae die meerpaele di ’t kaolf stieng in ie riep: “In Godsnaam.” Toe a ’n naem God gebruukte nam dat kaolf ’n zet in was inêêns weg. De knecht maekte toe de toûwen vôôr in achter los in ie zei: “Ziezôô, dat zaekje is ok wi an de kant.” Ze binne toe nae Veere evaere om te gaen visse.
Oônze sloep lag bie de werf in Erremuje. ’t Was zondag eweest in ’s maendagsochens eêl vroeg gienge me wir an bôôrd mit ons brôôd in wat a je dan zō bieje ao. Me waere mit vier man in een jongen. Zō kwaeme me an boôrd in de schipper zei: “Allee jongens, aoles klaer? Dan gae me. Gooi de toùwe mè los.” Eén van de knechs gien toe ni voore om ’t touwe van de meerpaele los te maeken. Mer ie kwam daolik terug in ie zei: “Schipper ik maek het toùwe nie los want kiek us: di stae ’n kaolf zonder kop bie de vôôrste meerpaele.” Ze zaege toe aolemaele dat kalf zonder kop. ’t Bêêst stond ma mit z’n stompe van z’n aoles op die meerpaele te beuken in gêên mèns durfde d’r ni toe. De schipper zei: “Weet je wat manne, me ouwe eest kriegsraed.”
Aolemaele gienge d’r toe bie zitte en ze zoue d’r om dobbele wie of ’t touwe los most gooie. Die a de minste ôôgen gooide most ’t doe. D’n vierden die gooide was ‘t’r an. Ie zei: “Ik za’t doee want me motte toch weg, ’t ôôr tied.” Ie aelde toe ’t brôôdmes uut de schuve van de taefel in ie zei: “Ziezôô, noe ni bove.” Ie gieng over de planke ni de wal mit ’t brôôdmes in z’n and. Ie gieng mi nae die meerpaele di ’t kaolf stieng in ie riep: “In Godsnaam.” Toe a ’n naem God gebruukte nam dat kaolf ’n zet in was inêêns weg. De knecht maekte toe de toûwen vôôr in achter los in ie zei: “Ziezôô, dat zaekje is ok wi an de kant.” Ze binne toe nae Veere evaere om te gaen visse.
Onderwerp
SINSAG 0334 - Spuktier vom Priester gebannt.
SINSAG 0334 - Spuktier vom Priester gebannt.
Beschrijving
Knecht die touwen van de meerpalen wil losmaken ziet op de voorste meerpaal een kalf zonder kop staan. Door dobbelen wordt iemand aangewezen om de touwen los te gooien. Die knecht pakt een broodmes en roept God aan, waarna het kalf wegspringt.
Bron
Collectie De Nooijer, verslag 15, verhaal 2 (Archief Meertens Instituut)
Naam Overig in Tekst
God
God
Godsnaam
Godsnaam
Naam Locatie in Tekst
Arnemuiden
Arnemuiden
Veere
Veere
Erremuje
Erremuje
Plaats van Handelen
Arnemuiden
Arnemuiden
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21