GENDT034 - Sprekende paarden voorspellen in kerstnacht dood van knecht

Da alle diere ien de kersnach ien de stal opstoan en da ze ieder iend’r eigen toal dan God love, heggellie duk zat gehörd. De koeie bulke [loeien], de scheup blère, de geite blentere, de pèrd hinneke, de vogels zinge en ieder gebruuk zien eige toal. Mar, wa ’k oe nou vertel, zuj nog wel nooit gehörd hemme. Ik heb ’t van mien moeder. Ze het vroeger es gediend bé’j ’n boer veuron ien Duitsland. Dor proate ze hos net ender es ien Gendt. Op ’n kersoavend zèj den boer: “Vannach um twoalf uur zullen de beeste ien de stal wer gon proate”. Mar den bouwmeister* gleufdenet nie. Hé’j doch: “Ik zal vanoavend loat op de zolder boven de pèrd de wach houe”. Dor sloeg de klok twoalf uur. Hé’j luusterde schèrp. Ja heur, de pèrd stonnen op. Hé’j hörde ze stampe op de vloer. En ’t ene pjed zèj duidelijk tegen ’t aandere :“Wé’j bringe onzen bouwmeister ok gaauw nor ’t kerkhof”. Den bouwmeister schrok hèvig. Hé’j wier bar bang. En smiddags on toffel zèj hé’j tegen den boer: “Ik wou wel es veraand’re van den diens. Ik het hier al ’n helen hort gewes. Ik wou ok wel es bé’j ’n aander gon kieke”. “Mar kjel”, zèj den boer, “wa kumtat onverwachs. Ge beval meen goed. Wurrum zoj goan? We kunne toch bes opschiete. En ik heb er ok nooit iets van gehörd, dat ’t ou hier nie nor de zin zou zien”. “Ja, da ’s wel woar. Mar ’n mins wel es wadaanders. Ik wou toch mar es uutkieke”. Wurrum dattie eigelijk weg wou, zèj tie nie. Den boer begreep wel, datten bouwmeister beslis wegwou, mar wurrum snaptenie toch nog nie. Nie lang dornoa had den bouwmeister zien eige verhuurd bé’j ’n boer ien ’n aander durp, nie zo ver weg. Tege de linte mostie vör zien né’jjen boer een beesje gon aflevere bé’j zien ouwen boas. Hé’j reej er nor toe mit pjed en kar en ’t beestje d’rop. Mar toetie op de boerderé’j kwam, schrok ’t pjed èrs van. ’t Begos te steigere. Den bouwmeister kos ’t pjed nie mer de boas. Hé’j viel van de kar en kwam zo ongelukkig terech, dattie de nek brok en gauwechtig stierf. Ze hemmen’m toe ien de boerderé’j gedrage en doar lotter ien de kis geleid. En zien eigen pèrd hemmen ’m no drie dage nor ’t kerkhof gebroch. Alles kwam dus uut, zo as ’t pjed ’t ien de kersnach ha gezeid.

* knecht vooral belast met ’t ploegen en toen tevens met de zorg voor de paarden

AT 0671D* - To Die Next Day    AT 0671D* - To Die Next Day   

ATU 0671D* - To Die Next Day.    ATU 0671D* - To Die Next Day.   

In de kerstnacht kunnen dieren praten. Een boerenknecht die dit niet gelooft gaat in de kerstnacht boven de stal de wacht houden. Om middernacht hoort hij het paard zeggen dat de knecht binnenkort zal sterven. Om dit te voorkomen gaat de knecht werken bij een boer in een dorp verderop. Als hij voor deze boer een dier naar zijn oude baas moet brengen valt hij van de wagen en breekt zijn nek.

M.H. Dinnissen: <i>Volksverhalen uit Gendt.</i> Amsterdam 1993. Ed. A.J. Dekker & J.J. Schell (Nederlandse volksverhalen, deel 3)

30 maart 1965 (?)

Andere verteller van dit verhaal:
Th. Schennink (januari 1965)
G. Teunissen (januari 1965)

To Die Next Day

Duitsland    Duitsland   

Gendt    Gendt   

Duitsland    Duitsland   

2013-03-01 14:46:21