GENDT320

Ik was zo’n opgeschote jong. Ik mos met ’n hokkeling [eenjarig kalf] nor de var [stier] Den Ingel kwam met de motor vurbé’j. Dor schrok ’t bees van. Hé’j rukte on ’t touw. Mar ik wou nie los loate. Ik wou me nie loate kenne. Ik viel opte grond en hard, opten bil. Ik had er den erste tied bar veul las van. Mar da wou ik nie wete. Da’k zo stom gewes was. ’t Ging slech over en wel acht joar lang vuulde ik ’t duk nog. Ik hörde over ’t boertje in Winsen. Ik ging ’r ’n keer stiekum hen. Ik vertelden ’m alles. Hé’j zèj nie veul. Hé’j miek ’n kruus over de plek. En ’k geleuf, dat ie ok wa bidde. En ik ging nor huus. Toe wier ’t langzaam bèter. Noa ’n mond was ’t ’r helemol uut. En ik het ’r gin las mer van gehad.

TM 3102 - Belezer geneest mens of dier    TM 3102 - Belezer geneest mens of dier   

Belezer geneest door slaan van een kruis en bidden.

M.H. Dinnissen: Volksverhalen uit Gendt. Amsterdam 1993. Ed. A.J. Dekker & J.J. Schell (Nederlandse volksverhalen, deel 3)

Winsense boertje    Winsense boertje   

Den Ingel    Den Ingel   

Den Engel    Den Engel   

Winsen    Winsen   

2013-03-01 14:46:21