GENDT364

D’r was es ’n pèrdeknech, die smèrs vroeg ’t pjed uutte wei mos hoale. Op ’n mooie hèrsdag was ie bé’j de wei gekomme. En doar ston ’t pjed bé’j ’t hekke, doodmuuj en nat van ’t zweit. De jong doch: “Wa zou d’r gebeurd zien?” Hé’j keek rond. Mar hé’j zag niks. Hé’j luusterde ’n hortje, mar hé’j hörde ok niks. Hé’j zèi tegen zien eige: “Wa zou da nou zien? Afijn da zuuk ik eiges wel uut. Ik zal d’r nog mar niks van tegen den boas vertelle”. ’t Pjed kos den helen dag ’t wèrk hos nie doen. ’t Was nog doodmuj. Soaves broch ie ’t pjed wer nor de wei. Hé’j luusterde es. En keek es rond. Mar hé’j hörde of zag niks verdachs. ’s Mèrs gieng ie gewoonlek um ’n uur of half zes ’t pjed wer ophoale. Mar den aandre mèr was ie um half vier al weg. Toen ie nog ’n poar honderd meter van de wei af was, hördenie al ’n pjed klabattere [kletteren]. Mar hé’j zag niks. ’t Was nog te duuster. Hé’j liep deur tot bé’j ’t hekke. En doar zag ie wa ligge! ’n Zeef, ’n groot lère zeef. Wa zou da nou motte? Da’s toch iets aparts! Hé’j nim ’t zeef op. En toe hördenie ’n stim die riep:
Mijn zeverand, mijn zeverand.
Ik heb zeven kinderen in Brabant.
En direk kwam uut ’t duuster ’n vrouw onré’jje op ’t pjed. ’t Was ’n heks, da koj wel zien. Ze sprong van ’t pjed en krijste wer ’tzelfde liedje. En ze groop ’t zeef vas. Mar de knech wou ’t nie afgeve en hiel ’t ok stevig vas. En toe begonne ze te trekke. De heks on den ene raand en de knech on den aandre. De heks bleef roepe:
Mijn zeverand, mijn zeverand,
Ik heb zeven kinderen in Brabant.
En ze trokken hen en weer. Hèvig, want de knech was ok stèrk. Mar de heks won ’t. Ze kreeg ’t zeef alleen te pakke. Ze lei ’t opte grond, gieng er op zitte, me on ielke kant ’n been, en vloog de loch ien. Terug nor d’r zeuve kiender ien Brabant! De knech zag ze nog mar ekkes. Want ’t was nog duuster. Hé’j gieng meddet pjed nor huus. En hé’j het lotter gin hekse mer gehörd of gezien.

SINSAG 0782 - Das gefundene Sieb (Muschelschale, Buttermulde).    SINSAG 0782 - Das gefundene Sieb (Muschelschale, Buttermulde).   

's Morgens merkt knecht dat paard doodmoe en bezweet in de weide staat. De volgende ochtend ziet hij een zeef liggen, hoort het paard, een stem en ziet een heks op het paard rijden. Knecht vecht met heks om de zeef, maar die wint en vliegt weg op de zeef.

M.H. Dinnissen: Volksverhalen uit Gendt. Amsterdam 1993. Ed. A.J. Dekker & J.J. Schell (Nederlandse volksverhalen, deel 3)

Brabant    Brabant   

2013-03-01 14:46:21