MVS026 - Het leven van Liedewij, de maagd van Schiedam

Van broeder Geerijt den heremijt. Capitel XXVI
IN den stichte van Colen was een jonghelinc, gheheeten Gherijt. Die quam tot deser heilegher maghet ende seyde haer, dat hy hadde groote begheerte een gheestelijc leven te leyden in die woestine. Ende daer om begheerde hy haer ghebet, op dat hy soude moghen volstandich bliven. Die heileghe maghet was seere blide doe sij dat hoorde, ende voerseyde hem dat hi in die drie eerste daghen, als hij in die woestine quame, soude ghebrec lijden. Maer si riet hem, dat hij volstandich soude bliven, want op dleste vanden derden daghe soude hi troost ontfanghen ende gracie. Ende dat ghesciede. Opten derden dach des avonts vant hi hemels broot daer hi voert meer af levede. [232Va]
Hier na doe sy malcanderen in haer ghebet hadden bevolen, so ghinc die jonghelinc van haer ende quam in eenen hoec van Egypten. Ende aen die oost syde van dien lande vant hy een celle in eenen boem jeghens die wilde dieren. Ende daer clam hy in met trappen ende leydde daer in al sijn leven. Hy hadde met hem daer ghebracht twee ghesellen. Maer sy en bleven niet volstandich, ende sy togheno weder tot huys.

Daer na doe dese brueder Gherijt ontrent XVII jaer dit leven hadde gheleyt, quam uut Inghelant een bisscop met twee ghesellen om te versoeken die heileghe steden van Jherusalem ende daer ontrent. Ende van daer toghen sy tot den berghe van Synay om Sente Katerinen heilechdom te versoeken ende voert in Egypten. Ende sy toghen also verre, dat sy quamen voer desen heremijts doer. Ende hi sceen voer haer oghen van aenschijn oft een ynghel hadde gheweest. Mer hy was also vet van lichame als of hy alle die weelden ende die ghenuechten vander werelt hadde ghehadt. Doe begonnen sy met malcanderen te spreken ende si vernamen dat dese heremijt nye mensche en hadde ghesien in XII jaren. Doe [232Vb] vraechden die pelgrijns den heremijt, wat hi plach te eten, daer hi also vet af was. De heremijt seyde dattet vanden hemele in sijn celle plach te reghenen manna, dat es hemels broot als die kinderen van Israël aten, doe si uut Egypten ghinghen tot den Lande van Beloften. Ende dat plach hi te vergaderen ende te eten. Doe vraechden hem noch die pelgrijms ofmen menschen soude moghen vinden die sonder menschelike spijse soudeno moghen leven, als hi dede. Ende die heremijt seide dat in Hollant, in die stede van Sciedam, was een maecht die menich jaer lanc vele siecten hadde gheleden ende gheen lichamelike spijse en nam, ende die herde vele heilegher waer dan hi, ende onsprekelijke hoogher plach te clemmen boven hem in die hemelsche bescouwinghe. Die heremijt seyde mede dat hi noch niet en hadde vernomen van harer doot ende daer om verwonderde hem dat hijse in menighen tijde niet en hadde ghesien met hem in die godlike bescouwinghe. Maer sommighe menschen segghen dat hi die sake wel wiste, ende hy seyde den pelgherijms dat si te onbetamelijc plach [233Ra] droevich te wesen, als yemant van haren vrienden ghestorven ware.o Ende daerom - al haddesy daer te voren heilegher gheweest dan hy - nochtan op die tijt ghinc hi haer boven in heilecheden. Dese worde waren warachtich ghevonden in Willem haers brueders doot - als voerseyt es - die ontrent die selve tijt starf te Sciedam, doe die heremijt dese woerde hadde metten pelgrijns in Egypten.
Doe dese pelgrijns souden sceyden vanden heremijt, soe bat hy hem vriendelijc, dat sij te Hollant tot Sciedam tot deser maghet souden gaen, ende legghen haer te voren drie vraghen van sinen weghen. Die eerste soude wesen, hoe menich jaer die heremijt in die wostine hadde gheweest. Die ander vraghe soude wesen, hoe menich jaer dat hi out was, doe hij trac toter woestinen. Die derde vraghe soude wesen, wat haer ghesciet was, dat hy in so langhen tijde niet en hadde haer met hem ghesien in die hemelsche bescouwinghe.
Die pelgrijms ontfinghen dese boetscap gheeren ende scieden vanden heremijt, ende quamen in Hollant tot Sciedam in Liedewys huys, ende seyden dat sy vanden heremijt wa[233Rb]ren ghesonden tot haer met alsulken vraghen. Doe Liedewy dese voerseyde vraghen hoerde, seide sy, maer seere onwillichlijc, want sy hadde liever ghesweghen ende onbekent gheweest. Op die yerste vraghe antworde sy ende seyde dat hy ontrent XVII jaer in die woestine hadde gheweest. Op die ander vraghe antworde sy ende seyde dat hi ontrent XIX jaer out was, doe hi daer ghinc. Op die derde vraghe antworde sy ende seide dat hy reynre was van leven dan si, want sy wort menichvoudelijc besmet vander menschen ghemeenscap, ende hy was van allen menschen versceyden, ende hij hadde slechs ghemeenscap metten heileghen ynghelen. Ende daer om en waest gheen wonder dat hi haer te boven ghinc in hemelscher bescouwinghen. Sij plach te segghen dat die heremite van vetheden niet en mochte gaen of staen: al knyelende nam hi sijn ruste ende noottorste. Ende die vetheit van sinen halse plach over dat calier van sinen roc te hanghen.
Dese heileghe man starf doemen screef MCCCC ende XXVI opten XII dach in october, ende sijn ziele sach dese heileghe maghet vanden [233Va] ynghelen voeren in die vroechde des ewichs levens.

26. Gerrit de heremiet
Gerrit, uit Keulen, wilde een godvruchtig leven leiden in de woestijn in het oosten van Egypte. Hij wilde dat Liedewij voor hem zou bidden. Zij deelde mee dat hij het de eerste drie dagen moeilijk zou krijgen, maar aan het einde van de derde dag troost en genade zou ontvangen. En zo geschiedde het ook. In een boom leidde hij zijn verdere leven, zijn twee metgezellen gaven op. Zeventien jaar later bezocht een Engelse bisschop met twee reisgenoten de heilige plaatsen in Jeruzalem en omgeving tot zij bij Gerrit de heremiet aankwamen.
Al 12 jaar had Gerrit geen mens gezien en at manna dat uit de hemel kwam. Genoeg om dik van te worden.
Gerrit vertelde de pelgrims van Liedewij in Holland en zei dat zij veel heiliger was. Echter steeg Gerrit in heiligheid omdat Liedewij zich te veel overgaf aan haar verdriet bij het overlijden van vrienden of familie. Gerrit verzocht de pelgrims Liedewij drie vragen te stellen: Hoeveel jaren woonde hij al in de woestijn? Hoe oud was hij toen hij de woestijn in trok? Wat was Liedewij overkomen dat hij haar lange tijd niet had gezien in hemelse beschouwingen? Liedewij gaf tegen haar zin de antwoorden. 17 jaar, 19 jaar en hij leidde een zuiverder leven dan zij, zij raakte besmet in de omgang met mensen, terwijl hij in afzondering leefde en enkel met engelen verkeerde. Toen Gerrit op 12 oktober 1426 stierf, zag Liedewij zijn ziel door engelen naar de vreugden van het eeuwige leven gevoerd worden.

Het leven van Liedewij, de maagd van Schiedam. (Ed. Ludo Jongen en Cees Schotel). Verloren, Hilversum 1994 (tweede druk).

ca. 1435

Dit verhaal is per hoofdstuk ingevoerd. Er zijn 44 hoofdstukken. <br>
Tekst en informatie: http://www.dbnl.org/tekst/_lie002lied01_01/

Gerrit    Gerrit   

Liedewij    Liedewij   

Sint-Catharina-heiligdom    Sint-Catharina-heiligdom   

Sinaïgebergte    Sinaïgebergte   

Beloofde Land    Beloofde Land   

Lidwina van Schiedam    Lidwina van Schiedam   

Keulen    Keulen   

Egypte    Egypte   

Jeruzalem    Jeruzalem   

Schiedam    Schiedam   

Holland    Holland   

Schiedam (Zuid-Holland)    Schiedam (Zuid-Holland)   

K003p    K003p   

2013-03-01 14:46:21