Hoofdtekst
Voorbehoedmiddelen.
Bij het vroeger algemeene geloof dat de duivel de macht bezat en gaarne gebruikte om den mensch op allerlei wijzen te plagen en ongelukkig te maken, lag het voor de hand, dat men steeds bedacht was op het aanwenden van middelen om hem te weren of zijn werk te verijdelen.
Vóór of op den ingang der kerkhoven had men een liggenden rooster van ijzeren staven in een houten raam. Deze moest dienen om het vee en den duivel van het kerkhof te weren. De ijzeren staven lagen zoover van elkander dat het vee er niet over konde gaan, zonder groot gevaar van te struikelen, en met den duivel, die immers een paardenpoot heeft, stond het evenzoo. Veelal plaatste men boven den rooster een houten kruis, dat horizontaal op een rechtstandigen paal gelegd, om een spil konde ronddraaien, ten einde één persoon tegelijk door te laten. Wanneer nu de rooster goed in orde was en ieder, die op of van het kerkhof ging, zorgde het kruis van zich of en wel <<met de zon om>> te draaien, dan kon de duivel niet op het kerkhof komen om de heilige aarde te ontwijden. Hiervan het oude friesche spreekwoord: <<As de roaster klear is scil de divel net ter stea komme, als de rooster in orde is zal de duivel niet ter stede (op de gewijde plaats) komen.>> Overdrachtelijk wil dit zeggen: als eene zaak goed geregeld en in orde is zoo 't behoort dan zal niemand er inbreuk op kunnen maken en men er geen moeilijkheden meê krijgen. De kerkhofroosters zijn thans verdwenen. Eenige kruisen als boven beschreven, staan nog te Stiens tusschen de omheining van het kerkhof, maar roosters zijn or niet. Te Vrouwenbuurt heette in mijne jeugd de brug, waarover men op het kerkhof komt, de Roosterbrug. Thans is het de <<Oosterbrug>>, zeker omdat men de beteekenis van den ouden naam niet meer begrijpt. Deze brug had roosters van opgespijkerde latten, maar een kruis was er niet op.
Bij het vroeger algemeene geloof dat de duivel de macht bezat en gaarne gebruikte om den mensch op allerlei wijzen te plagen en ongelukkig te maken, lag het voor de hand, dat men steeds bedacht was op het aanwenden van middelen om hem te weren of zijn werk te verijdelen.
Vóór of op den ingang der kerkhoven had men een liggenden rooster van ijzeren staven in een houten raam. Deze moest dienen om het vee en den duivel van het kerkhof te weren. De ijzeren staven lagen zoover van elkander dat het vee er niet over konde gaan, zonder groot gevaar van te struikelen, en met den duivel, die immers een paardenpoot heeft, stond het evenzoo. Veelal plaatste men boven den rooster een houten kruis, dat horizontaal op een rechtstandigen paal gelegd, om een spil konde ronddraaien, ten einde één persoon tegelijk door te laten. Wanneer nu de rooster goed in orde was en ieder, die op of van het kerkhof ging, zorgde het kruis van zich of en wel <<met de zon om>> te draaien, dan kon de duivel niet op het kerkhof komen om de heilige aarde te ontwijden. Hiervan het oude friesche spreekwoord: <<As de roaster klear is scil de divel net ter stea komme, als de rooster in orde is zal de duivel niet ter stede (op de gewijde plaats) komen.>> Overdrachtelijk wil dit zeggen: als eene zaak goed geregeld en in orde is zoo 't behoort dan zal niemand er inbreuk op kunnen maken en men er geen moeilijkheden meê krijgen. De kerkhofroosters zijn thans verdwenen. Eenige kruisen als boven beschreven, staan nog te Stiens tusschen de omheining van het kerkhof, maar roosters zijn or niet. Te Vrouwenbuurt heette in mijne jeugd de brug, waarover men op het kerkhof komt, de Roosterbrug. Thans is het de <<Oosterbrug>>, zeker omdat men de beteekenis van den ouden naam niet meer begrijpt. Deze brug had roosters van opgespijkerde latten, maar een kruis was er niet op.
Onderwerp
SINSAG 0945 - Andere Begegnungen mit dem Teufel. 
SINSAG 0945 - Andere Begegnungen mit dem Teufel. 
Beschrijving
Om het werk van de duivel tegen te gaan, bedacht men vroeger allerlei middelen. Een van deze middelen is het plaatsen van een liggend rooster voor de ingang van een kerkhof. Vee, en ook de duivel vanwege zijn paardenpoten, zou hier niet over kunnen gaan zonder te struikelen. Tevens plaatse men een houten kruis boven het rooster, dat aan een spil kon ronddraaien. Zo kon men één voor één langs de spil gaan.
Het verhaal gaat dat als iets goed geregeld is, er ook geen moeilijkheden van zullen komen. Vandaag de dag zijn er geen roosters meer op de kerkhoven, maar er soms nog wel een kruis aanwezig.
Het verhaal gaat dat als iets goed geregeld is, er ook geen moeilijkheden van zullen komen. Vandaag de dag zijn er geen roosters meer op de kerkhoven, maar er soms nog wel een kruis aanwezig.
Bron
Waling Dykstra: Uit Friesland's volksleven van vroeger en later: volksoverleveringen, volksgebruiken, volksvertellingen, volksbegrippen. Leeuwarden [1896], deel 2, p. 232-233.
Naam Overig in Tekst
Roosterbrug
Roosterbrug
Oosterbrug
Oosterbrug
Naam Locatie in Tekst
Stiens
Stiens
Vrouwenbuurt
Vrouwenbuurt