Hoofdtekst
(07.00 min.)
JV: hebt u voor alles zo’n goed geheugen of speciaal voor verhalen.
DJ: voor alles, tocht ik hear.
DK: foar alles
JV: alles
FK: ja, it sil no wol net no’t je âlder wurde, sil it wol net better wurde, hin
DJ: no ik wit net
JV: ik weet het niet
DJ: wurdt altyd sein: wat út froeger tiden is, dat giet der noait wer út, hè
FK: nee, nee, wat je jong beleefd ha net, hin
DJ: nee. Dit stiet ek noch. De koaning dy’t bekend meitsje lit dat wa’t him in ferhaal fertelt dêr’t gjin ein oan komt, dy mei mei syn dochter trouwe. Is dat het verhaal van die graankorrel?
(07.31 min.)
FK: ja
JV: ja, dat is een mooi verhaal
FK: ja ja, dat ha we ek al
JV: daar hebt u verschillende versies van ingezonden
DJ: dat zal wel, komt nog al eens voor
JV: ja, de versie van mevrouw Kobus, dat kon ik me niet herinneren, dat dat. Die andere was anders
DJ: o, ik weet het niet meer
JV: mevrouw Kobus is, geloof ik, met de vogeltjes, die ze komen opppikken
DJ: o, de sekken. Ja, o ja
FK: Ja, wêrfan, fan fan dy fûgeltsjes (JV: ja)
DJ: Ja, dit is it ferhaal dus fan dy koaning, dy’t
FK: ja, en gongen se troch it dak, hin, it lytse gatsje, hin. Ja ja
DJ: earst mar in kopke thee
(08.16 min.)
DJ: ja, want dat kenne jo ek wol, hin, of kenne jo dat net: dat ferhaal fan dy jonge, dy feint, dy’t by de boer wennet en dy mei gjin brune beantsjes. Dan keart er de leppel om. Dat ken jo wel, hè?
FK: ja, tenminsten, ik ha it wol, wol sizzen heard. Dat waarde jo froeger wolris, wolris sein. Hoe soe it mei jo komme.
DJ: ja, miskien ha ik dat dan net fan jo
DK: sa’n honger letter, hin
DJ: doe kôm dy dêr
DK: doe sei dy, o boer, nee en doe bleau der niks
DJ: dat is door het hele land ook, hè. Ik heb het ook van een man gehoord, die kwam uit Zeeland
FK: ja
(09.02 – 09.10 stilte)
JV: het valt hier nog mee, die drukte van die weg. Het is niet zo druk toch, lijkt het.
DJ: nou, ik vind het nogal druk altijd
DK: dat hie ik wol in sein, dan is it slim. It sil ek in nocht wurde as dy oare wei hjir aanstens troch komt
DJ: komt een andere weg achterlangs
FK: achter hûs lâns
JV: o ja
DJ: in oare wei
DK: dat dat fietspad aangelegd, hebben ze net aangelegd
DJ: dat wie moai, dat fytspaad achter dy skoalle. Dat is in genot.
DK: o, o, wy wite noch hoe gefaarlik as wy fytst ha, hoe gefaarlik
JV: ja, die weg was heel gevaarlijk. Ik heb hier wel gefietst, dat was heel gevaarlijk fietsen
DK: en teminsten dy vrachtautokombinaasjes. En as it dan wat waaide dan dy achterste, o dan wie it krekt as lutsen je hielendal nei ûnder dy auto’s (DJ: ja ja) Teminsten, dan hiene je de sydwyn en dan. O wat moesten wy dan goed oppasse. Ik wit noch, út De Pein út tsjerke kôm, by de zondagskoalle, stapte op de fyts en ried in auto fuort en hy die in slinger dat ik ha my suver heulendal ferset ha om te fersitten, sa’n stoarm stie der. Ik leau fêst, dat ik my heulendal sels ferset ha, dat ik ferskuord bin troch de wyn.
JV: ja ja
FK: Dicky, se docht altyd zondagschool, zondagschool no doomny
DJ: ja jierren, al lang, fiifentweintich jier, ja dat wit ik noch. In jubileum
DK: yn ’40 begûn, no is’t ‘68
DJ: yn ’40 begûn, dus 28 jier al. (DK: hm)
DJ: No miende ik fan 26 jier, mar 28 jier al.
DK: Yn ’40 bin ik oannôm, toen bin ik hjir begûn.
DJ: Wy moatte yn Eastermar wer ien ha. Dy juffer hat krekt bedankt. Wol net langer, dy is’t te drok, dy wurdt ek âlder, kin it einliks net mear dwaan.
(11.09 – 11.26 vrijwel onverstaanbaar)
DK: sa wie it lêsten hjir ek sawat oarloch. De wyksuster
DJ: o ja, fan dy koaning dy’t bekend meitsje liet, dat dyselde dy’t him in ferhaal fertelle koe dêr’t gjin ein oan kôm mocht dus trouwe mei syn dochter. Fan dat sied, dat woe menear Voskuil graach even hearre.
JV: ja
FK: ja
(11.49 - 12.02 min. stilte)
FK: Da’s fan de fûgeltsjes, no, hin (DJ: o ja). Doe wie der, it sil wol in grinslânse plaats west ha net, soe’t net (DK: in bouplaats) In bouplaats ja, in bouplaats en dy is, eh, ja, dy bouplaatsen binne hjirre, mar yn Grins
DJ: kin wol. Mar it wie in nije plaats dy wie boud woarn
FK: ja, ja en hjir de timmerman hie in gatsje fergetten boppe by it oele
JV: maar hoe ging het verhaal van het begin af, vanaf het eerste begin dat de koning dat uit liet vaardigen
DK: dy koaning dy liet ommers in, eh, dinges útfaardigje, dat dy’t in ferhaal fertelle koe dêr’t net in ein oan kôm, dy mocht mei de prinses trouwe, mei syn dochter
DJ: dat ha jo net ferteld
FK: ja, ja, lyk as dy koaning in ferhaal fertelde, mar der lei wat oan ferbûn. Dy’t it begûn ja en dy’t it net folbrochte de holle der ôf, hin. De holle yn de sleat en de holle dy kôm oan dy kant.
(13.30 min.)
Mar doe wei der ien, wie it net ien fan De Tike of sa, ik leau it wol, en dy gong ek hinne. Dy tocht as ik dat, siet te fiskjen tocht’, as ik dat noris dwaan koe. No en gong er hinne. Mar, sei dy koaning, jo moatte al wite jo wat jo dogge, want jo wite wol, want mennichien is al fan dy kant nei dy kant kôm en de iene oan de iene kant en de oare oan de oare kant. Ja, doe sei hy, dat hy wist it, dat soe er besykje en doe sei er, hoe wie it ek dan enne (DJ: in grutte boereskuorre) Ja, in grutte boereskuorre, mar en dy boereskuorre en dêr wie der guod op it lân, hin, rogge, en dy boer dy brocht alles yn de skuorre, want der soe oarloch komme. En twa-hynder-en-weinen en rogge, alles jage er. Hie wol twa of trije grutte skuorren bouwe litten op dy oarloch al. En jage er alles yn dy skuorre en hy jage fol. Mar rûnfol. Mar dy timmerman hie in dêr in lyts gatsje bûten fergetten en dêr komt in moskje oan en dat moskje fleach dêr boppe en pikte út dy grutte skuorre ien kerreltsje en hy fleach wer fuort. Dêr komt wer in oar moskje en dy pikte der wer in kerreltsje. Hy die as syn maat hy poetst de plaat. Dêr kôm wer in oar moskje en dy pakte wer in kerreltsje. Fleach wer fuort en hy die as syn maat en hy poetste de plaat en sa gong dat fuort. Mar doe sei de koaning: mar hjir komt gjin ein oan. Nee, sei dy man, dat moat ek net. Jo meie wol trije wike nei hûs ta gean. No, dat koe wol, mar trije wike wie om en dy man gong wer hinne te fertellen. Dat doe sei er mar komt der gjin ein oan. Hie er al wer trije wike ferteld fan de moskjes. Hy die as syn maat en poetst de plaat. Altyd kôm er wer in oaren ien. No do sei dy man: ik tink it al, want de loft is noch swart fan mosken. Dat der komt gjin ein oan.
(16.00 min.)
DJ: mar it begjint dus sawat, de koaning
FK: mar doe sei er: no krije jo myn dochter ta frou. Nee, sei er, dat hoecht net, want ik bin al troud. Ik gean gau wer nei De Tike te fiskjen.
JV: nee, dat slot, dat ken ik niet. Mooi
DJ: o, heb ik dat er niet bij gezet. Of misschien heb ik dat helemaal wel niet, dit verhaal
JV: ja, dit verhaal hebt u wel
DJ: o ja, ja
FK: dat hy die as syn maat
DJ: ik wist ek net, dat it fan De Tike wie. Dat is altijd waar dat er een plaats bij is. Mar it begjint dus sa, dat de koaning dy (FK: noadigt út, ja) dy noadigt de minsken út om te fertellen
FK: ja mar, sju’dan hat er al. Foar dizze man al wit wat it leven litten dan wisten net fierder, krekt as ik, dan witte je it net fierder, dan is it út
JV: ja, het is mooi verhaal
(17.00 min.)
JV: hebt u voor alles zo’n goed geheugen of speciaal voor verhalen.
DJ: voor alles, tocht ik hear.
DK: foar alles
JV: alles
FK: ja, it sil no wol net no’t je âlder wurde, sil it wol net better wurde, hin
DJ: no ik wit net
JV: ik weet het niet
DJ: wurdt altyd sein: wat út froeger tiden is, dat giet der noait wer út, hè
FK: nee, nee, wat je jong beleefd ha net, hin
DJ: nee. Dit stiet ek noch. De koaning dy’t bekend meitsje lit dat wa’t him in ferhaal fertelt dêr’t gjin ein oan komt, dy mei mei syn dochter trouwe. Is dat het verhaal van die graankorrel?
(07.31 min.)
FK: ja
JV: ja, dat is een mooi verhaal
FK: ja ja, dat ha we ek al
JV: daar hebt u verschillende versies van ingezonden
DJ: dat zal wel, komt nog al eens voor
JV: ja, de versie van mevrouw Kobus, dat kon ik me niet herinneren, dat dat. Die andere was anders
DJ: o, ik weet het niet meer
JV: mevrouw Kobus is, geloof ik, met de vogeltjes, die ze komen opppikken
DJ: o, de sekken. Ja, o ja
FK: Ja, wêrfan, fan fan dy fûgeltsjes (JV: ja)
DJ: Ja, dit is it ferhaal dus fan dy koaning, dy’t
FK: ja, en gongen se troch it dak, hin, it lytse gatsje, hin. Ja ja
DJ: earst mar in kopke thee
(08.16 min.)
DJ: ja, want dat kenne jo ek wol, hin, of kenne jo dat net: dat ferhaal fan dy jonge, dy feint, dy’t by de boer wennet en dy mei gjin brune beantsjes. Dan keart er de leppel om. Dat ken jo wel, hè?
FK: ja, tenminsten, ik ha it wol, wol sizzen heard. Dat waarde jo froeger wolris, wolris sein. Hoe soe it mei jo komme.
DJ: ja, miskien ha ik dat dan net fan jo
DK: sa’n honger letter, hin
DJ: doe kôm dy dêr
DK: doe sei dy, o boer, nee en doe bleau der niks
DJ: dat is door het hele land ook, hè. Ik heb het ook van een man gehoord, die kwam uit Zeeland
FK: ja
(09.02 – 09.10 stilte)
JV: het valt hier nog mee, die drukte van die weg. Het is niet zo druk toch, lijkt het.
DJ: nou, ik vind het nogal druk altijd
DK: dat hie ik wol in sein, dan is it slim. It sil ek in nocht wurde as dy oare wei hjir aanstens troch komt
DJ: komt een andere weg achterlangs
FK: achter hûs lâns
JV: o ja
DJ: in oare wei
DK: dat dat fietspad aangelegd, hebben ze net aangelegd
DJ: dat wie moai, dat fytspaad achter dy skoalle. Dat is in genot.
DK: o, o, wy wite noch hoe gefaarlik as wy fytst ha, hoe gefaarlik
JV: ja, die weg was heel gevaarlijk. Ik heb hier wel gefietst, dat was heel gevaarlijk fietsen
DK: en teminsten dy vrachtautokombinaasjes. En as it dan wat waaide dan dy achterste, o dan wie it krekt as lutsen je hielendal nei ûnder dy auto’s (DJ: ja ja) Teminsten, dan hiene je de sydwyn en dan. O wat moesten wy dan goed oppasse. Ik wit noch, út De Pein út tsjerke kôm, by de zondagskoalle, stapte op de fyts en ried in auto fuort en hy die in slinger dat ik ha my suver heulendal ferset ha om te fersitten, sa’n stoarm stie der. Ik leau fêst, dat ik my heulendal sels ferset ha, dat ik ferskuord bin troch de wyn.
JV: ja ja
FK: Dicky, se docht altyd zondagschool, zondagschool no doomny
DJ: ja jierren, al lang, fiifentweintich jier, ja dat wit ik noch. In jubileum
DK: yn ’40 begûn, no is’t ‘68
DJ: yn ’40 begûn, dus 28 jier al. (DK: hm)
DJ: No miende ik fan 26 jier, mar 28 jier al.
DK: Yn ’40 bin ik oannôm, toen bin ik hjir begûn.
DJ: Wy moatte yn Eastermar wer ien ha. Dy juffer hat krekt bedankt. Wol net langer, dy is’t te drok, dy wurdt ek âlder, kin it einliks net mear dwaan.
(11.09 – 11.26 vrijwel onverstaanbaar)
DK: sa wie it lêsten hjir ek sawat oarloch. De wyksuster
DJ: o ja, fan dy koaning dy’t bekend meitsje liet, dat dyselde dy’t him in ferhaal fertelle koe dêr’t gjin ein oan kôm mocht dus trouwe mei syn dochter. Fan dat sied, dat woe menear Voskuil graach even hearre.
JV: ja
FK: ja
(11.49 - 12.02 min. stilte)
FK: Da’s fan de fûgeltsjes, no, hin (DJ: o ja). Doe wie der, it sil wol in grinslânse plaats west ha net, soe’t net (DK: in bouplaats) In bouplaats ja, in bouplaats en dy is, eh, ja, dy bouplaatsen binne hjirre, mar yn Grins
DJ: kin wol. Mar it wie in nije plaats dy wie boud woarn
FK: ja, ja en hjir de timmerman hie in gatsje fergetten boppe by it oele
JV: maar hoe ging het verhaal van het begin af, vanaf het eerste begin dat de koning dat uit liet vaardigen
DK: dy koaning dy liet ommers in, eh, dinges útfaardigje, dat dy’t in ferhaal fertelle koe dêr’t net in ein oan kôm, dy mocht mei de prinses trouwe, mei syn dochter
DJ: dat ha jo net ferteld
FK: ja, ja, lyk as dy koaning in ferhaal fertelde, mar der lei wat oan ferbûn. Dy’t it begûn ja en dy’t it net folbrochte de holle der ôf, hin. De holle yn de sleat en de holle dy kôm oan dy kant.
(13.30 min.)
Mar doe wei der ien, wie it net ien fan De Tike of sa, ik leau it wol, en dy gong ek hinne. Dy tocht as ik dat, siet te fiskjen tocht’, as ik dat noris dwaan koe. No en gong er hinne. Mar, sei dy koaning, jo moatte al wite jo wat jo dogge, want jo wite wol, want mennichien is al fan dy kant nei dy kant kôm en de iene oan de iene kant en de oare oan de oare kant. Ja, doe sei hy, dat hy wist it, dat soe er besykje en doe sei er, hoe wie it ek dan enne (DJ: in grutte boereskuorre) Ja, in grutte boereskuorre, mar en dy boereskuorre en dêr wie der guod op it lân, hin, rogge, en dy boer dy brocht alles yn de skuorre, want der soe oarloch komme. En twa-hynder-en-weinen en rogge, alles jage er. Hie wol twa of trije grutte skuorren bouwe litten op dy oarloch al. En jage er alles yn dy skuorre en hy jage fol. Mar rûnfol. Mar dy timmerman hie in dêr in lyts gatsje bûten fergetten en dêr komt in moskje oan en dat moskje fleach dêr boppe en pikte út dy grutte skuorre ien kerreltsje en hy fleach wer fuort. Dêr komt wer in oar moskje en dy pikte der wer in kerreltsje. Hy die as syn maat hy poetst de plaat. Dêr kôm wer in oar moskje en dy pakte wer in kerreltsje. Fleach wer fuort en hy die as syn maat en hy poetste de plaat en sa gong dat fuort. Mar doe sei de koaning: mar hjir komt gjin ein oan. Nee, sei dy man, dat moat ek net. Jo meie wol trije wike nei hûs ta gean. No, dat koe wol, mar trije wike wie om en dy man gong wer hinne te fertellen. Dat doe sei er mar komt der gjin ein oan. Hie er al wer trije wike ferteld fan de moskjes. Hy die as syn maat en poetst de plaat. Altyd kôm er wer in oaren ien. No do sei dy man: ik tink it al, want de loft is noch swart fan mosken. Dat der komt gjin ein oan.
(16.00 min.)
DJ: mar it begjint dus sawat, de koaning
FK: mar doe sei er: no krije jo myn dochter ta frou. Nee, sei er, dat hoecht net, want ik bin al troud. Ik gean gau wer nei De Tike te fiskjen.
JV: nee, dat slot, dat ken ik niet. Mooi
DJ: o, heb ik dat er niet bij gezet. Of misschien heb ik dat helemaal wel niet, dit verhaal
JV: ja, dit verhaal hebt u wel
DJ: o ja, ja
FK: dat hy die as syn maat
DJ: ik wist ek net, dat it fan De Tike wie. Dat is altijd waar dat er een plaats bij is. Mar it begjint dus sa, dat de koaning dy (FK: noadigt út, ja) dy noadigt de minsken út om te fertellen
FK: ja mar, sju’dan hat er al. Foar dizze man al wit wat it leven litten dan wisten net fierder, krekt as ik, dan witte je it net fierder, dan is it út
JV: ja, het is mooi verhaal
(17.00 min.)
Onderwerp
ATU 2301 - Corn Carried Away One Grain at a Time.
ATU 2301 - Corn Carried Away One Grain at a Time. 
AT 2301A - Making the King Loose Patience
AT 2301A - Making the King Loose Patience
VDK 2301A - Making the King Loose Patience
VDK 2301A - Making the King Loose Patience
Beschrijving
De koning laat weten dat wie een verhaal zonder eind kan vertellen, dat die persoon met de prinses mag trouwen. Een man vertelt vervolgens over een vogeltje die uit een schuur steeds een graankorreltje wegneemt. Het verhaal heeft geen eind. De man krijgt dus de dochter van de koning als bruid aangeboden, maar hij hoeft haar niet, want hij is al getrouwd.
Bron
CD M.0531.2 (gedigitaliseerde bandopname van J.J. Voskuil)
Commentaar
Afschrift: Romkje Bosma.
Naam Overig in Tekst
Oostermeer
Oostermeer
Eastermar
Eastermar
Zeeland
Zeeland
De Tike
De Tike
Kobus
Kobus
Voskuil
Voskuil
Dicky
Dicky