Hoofdtekst
Een kostersvrouw haalde onwelvoegelijke dingen uit met een pastoor. Op een goeden dag werd de koster ziek. Hij besloot met zijn urine naar een pieskijker te gaan. Zijn vrouw brak evenwel het fleschje. Om geen onaangenaamheden te krijgen, deed ze haar eigen water in een flesch en gaf dit den koster mee. Het advies van den pieskijker was dat de patiënt zwanger was. Hij geloofde er niets van, maar moest eindelijk berusten toen de pieskijker zei dat er geen mis op was. Onderweg moest hij een groote boodschap doen. Juist vloog er een haas op.
"O," riep de koster, "mijn kindje, ben je daar? Ik ben je vader, loop zoo hard niet weg."
"O," riep de koster, "mijn kindje, ben je daar? Ik ben je vader, loop zoo hard niet weg."
Onderwerp
AT 1739 - The Parson and the Calf   
ATU 1739 - The Clergyman and the Calf.   
Beschrijving
Kostersvrouw die overspel pleegt met de pastoor, breekt het flesje met urine van haar zieke man. In een nieuw flesje doet ze haar eigen water en geeft dat aan haar man mee voor de piskijker. Die zegt dat hij zwanger is, wat hij uiteindelijk gelooft. Op de terugweg vliegt een haas op als hij een grote boodschap doet. De koster denkt dat hij is bevallen, waarop hij de haas naroept dat hij de vader is en dat hij niet zo hard moet weglopen.
Bron
Collectie Bakker (Archief Meertens Instituut)
Commentaar
26 oktober 1899
The Parson and the Calf
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21