Hoofdtekst
Het geheimzinnige briefje
`Als men erop gaat letten, blijken er opeens eindeloos veel van die zwervende verhalen te zijn. Een, die u vast en zeker kent, is het geval van het geheimzinnige briefje, dat door een dame werd verloren bij de ingang van een Parijse schouwburg.
Een Hollandse jongeman vindt het, wil het teruggeven, maar kan haar in het gewoel niet meer vinden. Hij gaat naar de portier, die hem naar de directeur brengt.
"Wat is het voor een briefje?" vraagt de directeur vriendelijk.
"Alstublieft," zegt de jongeman, "ik kan het niet lezen."
De directeur leest het, krijgt een schok, belt de portier en zegt: "Smijt hem eruit, onmiddellijk!"
Diep ongelukkig komt de jongeman in zijn hotel en vertelt daar aan de gerant, wat hem is overkomen."
Dan wil ik dat briefje wel eens zien," zegt de gerant. Ook hij leest het, wordt spierwit en zegt: "U zult mij een groot genoegen doen als u onmiddellijk uw koffers wilt pakken!"
Wanhopig en verbijsterd reist hij terug naar Holland, gaat naar het huis van zijn verloofde en vertelt zijn avontuur.
"Wat een belachelijke zaak!" zegt de vader van het meisje. "Mag ik het briefje eens zien?"
Zelfde effect: de jongen wordt de deur uitgezet en mag geen voet meer in huis zetten.
Steeds wanhopiger, steeds bedroefder komt hij bij een vriend die Frans studeert.
"Nou, maar dat raadsel moet toch héél eenvoudig op te lossen zijn?" zegt de vriend. "Geef mij dat briefje maar eens!"
De jongeman zoekt en zoekt, hij haalt al zijn zakken leeg. Maar waar hij ook kijkt, het briefje is en blijft verdwenen.'
(Hans van Straten: `Pas op voor dat enge verhaal...!', in: Het Vrije Volk, 12 april 1958)
`Als men erop gaat letten, blijken er opeens eindeloos veel van die zwervende verhalen te zijn. Een, die u vast en zeker kent, is het geval van het geheimzinnige briefje, dat door een dame werd verloren bij de ingang van een Parijse schouwburg.
Een Hollandse jongeman vindt het, wil het teruggeven, maar kan haar in het gewoel niet meer vinden. Hij gaat naar de portier, die hem naar de directeur brengt.
"Wat is het voor een briefje?" vraagt de directeur vriendelijk.
"Alstublieft," zegt de jongeman, "ik kan het niet lezen."
De directeur leest het, krijgt een schok, belt de portier en zegt: "Smijt hem eruit, onmiddellijk!"
Diep ongelukkig komt de jongeman in zijn hotel en vertelt daar aan de gerant, wat hem is overkomen."
Dan wil ik dat briefje wel eens zien," zegt de gerant. Ook hij leest het, wordt spierwit en zegt: "U zult mij een groot genoegen doen als u onmiddellijk uw koffers wilt pakken!"
Wanhopig en verbijsterd reist hij terug naar Holland, gaat naar het huis van zijn verloofde en vertelt zijn avontuur.
"Wat een belachelijke zaak!" zegt de vader van het meisje. "Mag ik het briefje eens zien?"
Zelfde effect: de jongen wordt de deur uitgezet en mag geen voet meer in huis zetten.
Steeds wanhopiger, steeds bedroefder komt hij bij een vriend die Frans studeert.
"Nou, maar dat raadsel moet toch héél eenvoudig op te lossen zijn?" zegt de vriend. "Geef mij dat briefje maar eens!"
De jongeman zoekt en zoekt, hij haalt al zijn zakken leeg. Maar waar hij ook kijkt, het briefje is en blijft verdwenen.'
(Hans van Straten: `Pas op voor dat enge verhaal...!', in: Het Vrije Volk, 12 april 1958)
Beschrijving
Een man die in het buitenland vertoeft, pakt een briefje op dat door een dame wordt verloren bij de ingang van de schouwburg. Hij kan haar niet meer vinden en gaat naar de directeur die het briefje leest en hem er daarna uit laat gooien. Als de gerant in zijn hotel het leest, verzoekt ook deze hem onmiddellijk te vertrekken. Teruggekomen in zijn eigen land laat hij het briefje aan de vader van zijn verloofde lezen, die hem verbiedt ooit nog langs te komen. De jongen gaat naar een vriend die de taal kent, maar dan blijkt het briefje onvindbaar te zijn.
Bron
Peter Burger: De gebraden baby. Amsterdam, 1995, p.74
Commentaar
12 april 1958
Naam Overig in Tekst
Het Vrije Volk 
Het Vrije Volk 
Parijse
Parijse
Hollandse
Hollandse
Frans
Frans
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:20