Hoofdtekst
Ieder zijn' beurt maar éen zelfde alles
Ons-Heer ging eens op reis, zooals altijd van St. Pieter vergezeld. Ze hadden al een flink stuk gegaan, en St. Pieter voelde, dat zijne beenen hem terdege zeer deden. Zoodat Ons-Heer, die medelijden had met den ouden sukkelaar, het best vond, maar seffens ergens te gaan vernachten.
Ze kwamen aan eene boerenwoning, en vroegen een nachtverblijf.
"Goed," zeide de boer, "komt maar binnen!"
Toen ze nu geëten hadden, wees de boer hun eene slaapplaats op den zolder, en liet ze alleen.
"Wie ligt voor?" vroeg Ons-Heer.
"Wel, leg gij u maar vooraan," was het antwoord; "mij is het gelijk."
Sint Pieter was nog al rap van tong, en maakte zooveel gerucht met zijne met nagelkoppen beslagen reisschoenen, dat de boer, het gedruis moede, op 't laatst met eenen dikken kluppel langs den zolder kwam gekuierd.
"Komaan," dacht hij, "we zullen met den eerste maar beginnen," en hij ranselde Ons-Heer zoo geducht af, dat het wat waerd was.
Toen trok hij getroost terug naar zijn bed.
Wanneer ze des morgends opstonden, zei de boer niets over het voorgevallene, en liet ze nog eenen dag blijven.
Enkel, toen ze des avonds slapen gingen, zegde hij: "Mond houden, hoor!"
Ja maar, wanneer ze boven kwamen, liep St. Pieter ongelukkiglijk tegen eenen hoop leêge flesschen, die omvielen, en een lawijd maakten, alsof de waereld verging.
"Oei, oei," zei St. Pieter, en krabde in zijne haren, "we hebben het ijselijk verbrod! Kruip gij maar gauw van achter, anders troeft hij u weer af."
Maar de boer kwam boven, en dacht: "'k Heb gisteren den voorste wat gegeven, en nu is het den achterste zijne beurt," en hij sloeg er op, dat het kraakte.
St. Pieter lachte in zijn vuistje, zeggen de komeeren...
Ons-Heer ging eens op reis, zooals altijd van St. Pieter vergezeld. Ze hadden al een flink stuk gegaan, en St. Pieter voelde, dat zijne beenen hem terdege zeer deden. Zoodat Ons-Heer, die medelijden had met den ouden sukkelaar, het best vond, maar seffens ergens te gaan vernachten.
Ze kwamen aan eene boerenwoning, en vroegen een nachtverblijf.
"Goed," zeide de boer, "komt maar binnen!"
Toen ze nu geëten hadden, wees de boer hun eene slaapplaats op den zolder, en liet ze alleen.
"Wie ligt voor?" vroeg Ons-Heer.
"Wel, leg gij u maar vooraan," was het antwoord; "mij is het gelijk."
Sint Pieter was nog al rap van tong, en maakte zooveel gerucht met zijne met nagelkoppen beslagen reisschoenen, dat de boer, het gedruis moede, op 't laatst met eenen dikken kluppel langs den zolder kwam gekuierd.
"Komaan," dacht hij, "we zullen met den eerste maar beginnen," en hij ranselde Ons-Heer zoo geducht af, dat het wat waerd was.
Toen trok hij getroost terug naar zijn bed.
Wanneer ze des morgends opstonden, zei de boer niets over het voorgevallene, en liet ze nog eenen dag blijven.
Enkel, toen ze des avonds slapen gingen, zegde hij: "Mond houden, hoor!"
Ja maar, wanneer ze boven kwamen, liep St. Pieter ongelukkiglijk tegen eenen hoop leêge flesschen, die omvielen, en een lawijd maakten, alsof de waereld verging.
"Oei, oei," zei St. Pieter, en krabde in zijne haren, "we hebben het ijselijk verbrod! Kruip gij maar gauw van achter, anders troeft hij u weer af."
Maar de boer kwam boven, en dacht: "'k Heb gisteren den voorste wat gegeven, en nu is het den achterste zijne beurt," en hij sloeg er op, dat het kraakte.
St. Pieter lachte in zijn vuistje, zeggen de komeeren...
Onderwerp
AT 0791 - The Savior and Peter in Night-Lodgings 
AT 0791 - The Savior and Peter in Night-Lodgings 
ATU 0791 - Christ and St. Peter in Night-Lodgings
ATU 0791 - Christ and St. Peter in Night-Lodgings
Beschrijving
Onze Lieve Heer gaat samen met St. Pieter op reis. Ze krijgen toestemming in een boerderij te overnachten. Ze krijgen een slaapplaats op zolder en de Heer ligt vooraan. St. Pieter maakt zoveel lawaai dat de boer er met zijn knuppel aankomt en op de voorste persoon losslaat. De volgende nacht blijven ze weer slapen. St. Pieter maakt weer lawaai en zegt tegen de Heer dat hij maar achter moet gaan liggen. Dit keer slaat de boer echter op de achterste los, zodat de Heer twee keer de klos is.
Bron
Volkskunde. Tijdschrift voor Nederlandsche Folklore. 2 (1889) p. 87
Motief
K1132 - Peter receives the blows twice.
K1132 - Peter receives the blows twice.
Commentaar
1889
The Savior and Peter in Night-Lodgings
Naam Overig in Tekst
Ons-Heer [Onze Lieve Heer
Ons-Heer [Onze Lieve Heer
Jezus Christus]
Jezus Christus]
Sint Pieter [Petrus]
Sint Pieter [Petrus]
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:20