Hoofdtekst
Al sil in hazze it ek útbringe
Der wienen ris in man en in frou, dy sieten der raar foar. De man wist, dat der earne efterôf in âld man wenne dy't aardich wat efterút hie. Hy tocht, ik praat tsjin 'e frou nearne oer, mar ik meitsje dy âld keardel fan kant en dan pak ik dat jild. øp in jûn gong hy dêrhinne en easke de sinten. Doe't er se krige hie, sei er: 'En no meitsje ik jo ek noch fan kant'. De âld man koe neat tsjin him begjinne, dêr hie er de fermogens net mear ta, mar hy sei: 'Jonkje, jonkje, dit komt altyd út, al sil in hazze it ek útbringe'. 'Dêr ha 'k de gek mei', sei er en hy makke de âld man dea. Tsjin syn frou prate er nearne oer.
Mar doe de winters siet er op in kear yn 'e hûs ta 't glês út te sjen - bûtendoar koe er doch neat út 'e wei sette. Se wennen in eintsje fan 'e wei, en dêr seach er in hazze oansetten kommen yn 'e snie. Dat gong him ynienen sa bot oan, dat hy sei, gewoan lûd-op: 'Soe dy hazze it dan doch ûtbringe?' 'Wat seist dêr?' frege de frou. Ja, doe hie er him al safolle ferpraat, dat hy moast ek wol mei it oare foar 't ljocht komme. No, sa en sa, sei er. Doe sei de frou: 'Ik wol hjir sa net mei dat smoarge jild wei'. En se joech it oan. Dat hat ús mem my ferteld.
Der wienen ris in man en in frou, dy sieten der raar foar. De man wist, dat der earne efterôf in âld man wenne dy't aardich wat efterút hie. Hy tocht, ik praat tsjin 'e frou nearne oer, mar ik meitsje dy âld keardel fan kant en dan pak ik dat jild. øp in jûn gong hy dêrhinne en easke de sinten. Doe't er se krige hie, sei er: 'En no meitsje ik jo ek noch fan kant'. De âld man koe neat tsjin him begjinne, dêr hie er de fermogens net mear ta, mar hy sei: 'Jonkje, jonkje, dit komt altyd út, al sil in hazze it ek útbringe'. 'Dêr ha 'k de gek mei', sei er en hy makke de âld man dea. Tsjin syn frou prate er nearne oer.
Mar doe de winters siet er op in kear yn 'e hûs ta 't glês út te sjen - bûtendoar koe er doch neat út 'e wei sette. Se wennen in eintsje fan 'e wei, en dêr seach er in hazze oansetten kommen yn 'e snie. Dat gong him ynienen sa bot oan, dat hy sei, gewoan lûd-op: 'Soe dy hazze it dan doch ûtbringe?' 'Wat seist dêr?' frege de frou. Ja, doe hie er him al safolle ferpraat, dat hy moast ek wol mei it oare foar 't ljocht komme. No, sa en sa, sei er. Doe sei de frou: 'Ik wol hjir sa net mei dat smoarge jild wei'. En se joech it oan. Dat hat ús mem my ferteld.
Onderwerp
AT 0960 - The Sun Brings All to Light 
AT 0960 - The Sun Brings All to Light 
ATU 0960 - The Sun Brings All to Light.
ATU 0960 - The Sun Brings All to Light.
Beschrijving
Een man weet van een oude man dat hij veel geërfd heeft. Op een keer gaat hij bij de oude man op bezoek. Als hij tegen hem zegt dat hij geld wil, krijgt hij dat. En nu maak ik je van kant, zegt de man tegen de ander. De oude man kan zichzelf niet meer beschermen, maar hij zegt dan: als je mij vermoordt, komt het toch uit; ook als een haas het vertelt. Als de man en zijn vrouw buiten lopen, komen ze een haas tegen. De man denkt hardop: zal de haas het dan toch verklappen. Zijn vrouw vraagt wat er aan de hand is. De man vertelt dan over zijn misdaad.
Bron
Ype Poortinga: De foet fan de reinbôge. Fryske folksforhalen. Baarn [etc.], 1979, p. 51
Commentaar
16 december 1977
The Sun Brings All to Light
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:20