CJ003010

To Eastemar by de âld toer spoeke in dikke, swarte houn om. Der wienen minsken, dy hienen him wol sjoen. Yn 'e sechstiger jierren fan 'e foarige ieu wenne der op Skûlenburch in man, dy hie dêr in oaljeslagerij. Dy man hie forkearing mei in widdou to Eastemar. Mar hy doarst net to reizgjen by nacht. Hwant by de âld toer, dêr't [er] foarby moest, dêr spoeke it.
Dêrom frege er syn buorman, as dy him bringe en helje woe. Dy buorman dat wie in drysten-ien, dy't neat om spoeken joech.
Dy man gong dus mei. Hy hie sa'n lyts twatinich foarkje by him, dêr't se it wiete flaechs mei út 'e preammen wei op 'e wâl stutsen.
Op in kear, doe soed er oer it bartsje fan it tsjerkhôfspaed, doe stie dêr in houn. "Doe bist in dikken," sei de man, "ik krige net graech rúzje mei dy."
De houn wie roetswart. Hy roan mei him op en bleau him lyk op 'e side oan't er by de dikke beammen kom. Dêr is de Parsingel. Doe wied er ynienen fuort, noait liker as sonk er wei yn 'e groun.
(opm. Jaarsma: Sa'n grouwe, swarte houn spoeke der èk op 'e Parsingel sèls, hat in âld-man my ris forteld.)

SINSAG 0333 - Spuktier erschreckt Wanderer (und begleitet ihn).    SINSAG 0333 - Spuktier erschreckt Wanderer (und begleitet ihn).   

Spokende zwarte hond die met mensen meeloopt en opeens verdwenen is.

Collectie Jaarsma, verslag 30, verhaal 10 (Archief Meertens Instituut)

Eastemar    Eastemar   

Parsingel    Parsingel   

Heechsân    Heechsân   

Skûlenburch    Skûlenburch   

Jaarsma    Jaarsma   

Jaarsma    Jaarsma   

Parsingel    Parsingel   

Eastemar    Eastemar   

Perensingel    Perensingel   

Oostermeer    Oostermeer   

Skûlenburch    Skûlenburch   

Schuilenburg    Schuilenburg   

Oostermeer    Oostermeer   

B065p    B065p   

B065a    B065a   

2013-03-01 14:46:21