CJ009703

Alde Rykele Myt wenne op 'e Skieding. Dy gong foar in tsjoenster troch. Jan Kobus fan Surhústerfean woe soks net leauwe. Simmers helle er turf fan Compagnonsfjild.
Doe gong er us in kear nei har ta. "Se sizze, dû bist in tsjoenster", sei er. "Mar ik leau it net." Hy wie botte toarstich en krige in pear bakjes kofje fan Myt.
Doe sette er op hûs yn. Mar hy wie noch mar in lyts eintsje ûnderweis of doe moest er al út 'e broek, en it duorre mar efkes, doe al wer. Op it lêst koed er net mear gean, sa slim hie er it to pakken.
Doe't er letter Rikele Myt tsjinkaem, frege se: "Smakke de kofje goed?" Doe bisefte Jan Kobus dat it minske tsjoene koe.

Een man wil niet geloven dat Alde Rykele Myt een heks is. Als hij eens koffie bij haar drinkt, zegt hij haar dat hij niet gelooft dat ze een heks is. Als hij naar huis gaat, moet hij ineens ontzettend nodig poepen. Even later moet hij weer, en dit herhaalt zich voortdurend, zodat hij nog maar nauwelijks naar huis kan komen. Als Myt hem later vraagt of de koffie lekker was, weet hij dat ze echt een heks is.

Collectie Jaarsma, verslag 97, verhaal 3 (archief MI)

25 augustus 1966

Alde Rykele Myt    Alde Rykele Myt   

Skieding    Skieding   

Jan Kobus    Jan Kobus   

Rikele Myt    Rikele Myt   

Surhústerfean    Surhústerfean   

Compagnonsfjild    Compagnonsfjild   

2013-03-01 14:46:21