Hoofdtekst
Voor diegene die wel eens een slechte dag hebben en het willen afreageren op iemand: blijf lezen!
Reageer je niet af op iemand die je kent, reageer je af op iemand die je niet kent!
En nu goed opletten; ik zat eens achter mijn bureau te werken, toen ik me herinnerde dat ik nog een telefoontje moest plegen. Ik zocht het nummer op en belde het.
Een man nam op en zei aardig: "Hallo?"
Ik reageerde beleefd en zei: "Hallo, dit is Bert Jansen en ik ben op zoek naar Karin."
De hoorn werd bruut op de haak gegooid en de verbinding werd verbroken!
Ik kon niet geloven dat iemand zo onbeschoft kon zijn. Ik zocht het juiste nummer van Karin en belde haar. Het bleek dat ze de laatste twee cijfers per ongeluk had omgedraaid. Nadat ik met Karin had gebeld zag ik het briefje met het foute nummer nog op mijn bureau liggen. Ik besloot om nog eens te bellen.
Toen dezelfde man opnam brulde ik in de hoorn: "KLOOTZAK!!"
En gooide de hoorn er op. Ik schreef "klootzak" naast het telefoonnummer en stopte het briefje in mijn lade.
Eens in de paar weken, als ik weer wat rekeningen moest betalen of een slechte dag had, belde ik hem.
Zodra hij opnam brulde ik "KLOOTZAK!!"
Dit beurde me altijd voor een tijdje op!
Later dat jaar introduceerde de telefoonmaatschappij "caller-ID", zodat je kon zien door wie je gebeld werd. Dit was een teleurstelling voor me, nu kon ik niet meer bellen. Op een dag had ik een idee. Ik belde het nummer en hoorde de man weer opnemen.
Ik verzon een naam: "Hallo, u spreekt met De Boer van uw telefoonbedrijf. Ik bel even om te kijken of u bekend bent met ons caller-ID systeem?"
Even was het stil, toen zei hij: "Nee, ken ik niet."
En gooide de hoorn er weer op.
Ik belde snel terug en riep: "Dat komt omdat je een KLOOTZAK bent!!"
Enige tijd later probeerde ik mijn auto te parkeren in de parkeergarage van het winkelcentrum. Een oud vrouwtje stond op het punt te vertrekken, dus bleef ik achter haar wachten. Het duurde een eeuwigheid voor ze was ingestapt, haar gordel had omgedaan en haar sleuteltje had gevonden. Net toen ik begon te twijfelen of ze wel weg zou gaan startte ze de auto en kwam het ding langzaam in beweging. Ze draaide achteruit mijn kant op, dus reed ik iets verder terug om haar ruimte te geven. Toen ze helemaal uit de parkeerplaats was kwam er een rode BMW aangereden die voor haar langs het vak inschoot.
Ik begon te toeteren en schreeuwde: "Hee, dat kun je niet maken vriend, ik was hier eerst!"
Hij stapte uit en negeerde me volkomen. Hij liep richting winkelcentrum alsof hij me niet eens hoorde. Woedend reed ik langs zijn auto, toen mijn oog viel op het "te koop"-bordje achter zijn achterruit. Ik schreef het telefoonnummer en ging op zoek naar een andere parkeerplaats.
Een paar dagen later zat ik weer achter mijn bureau. Ik had net mijn eerste slachtoffer gebeld en "KLOOTZAK" geroepen. Toen viel mijn oog op het briefje van de man met de rode BMW en ik dacht "laat ik hem ook eens bellen".
Na een paar keer overgaan werd de telefoon opgenomen: "Met Erik Bast."
"Hallo", zei ik, "is dit de Erik die een rode BMW te koop heeft?"
Hij reageerde enthousiast: "Ja, dat ben ik!"
"Mooi, ik heb interesse," zei ik, "kan ik hem komen bekijken?"
"Ja natuurlijk," zei hij, "ik woon op de Rozenstraat 34."
"Wanneer schikt het je, Erik?" vroeg ik.
"In de avonduren," zei hij.
Ik besloot het gesprek te beëindigen: "Ok Erik, mag ik je dan nog een ding zeggen?"
"Ja ?" zei hij.
"Je bent een KLOOTZAK!!" schreeuwde ik en gooide bulderend van het lachen de hoorn er op.
Een tijd lang leek het beter met me te gaan! Als ik nu een slecht humeur kreeg had ik immers twee klootzakken om te bellen. Na een paar maanden ging de lol er echter een beetje van af. Ik besloot om eens goed na te denken over de toekomst, en kwam met een prachtige oplossing!
Eerst belde ik "klootzak 1".
De man nam beleefd op: "Hallo?"
Ik schreeuwde: "KLOOTZAK!!"
Maar hing dit keer niet op.
"Ben je er nog?" vroeg hij.
"Ja," zei ik.
"Stop verdomme met bellen," riep hij.
"Nee," was mijn enige reactie.
"Hoe heet je ?" vroeg hij.
"Erik Bast," loog ik.
"En waar woon je, verdomme?" schreeuwde hij.
"In de Rozenstraat 34," schreeuwde ik terug.
"Dan kom ik er godverdomme nu aan, Erik!", riep hij woedend.
"Ja, ik wordt nu echt bang, KLOOTZAK!!" schreeuwde ik en gooide te telefoon er op.
Vervolgens belde ik "klootzak 2".
Hij nam op: "Met Erik Bast."
"Hallo KLOOTZAK," riep ik.
Kwaad riep hij: "Als ik er achter kom wie je bent, jongen, dan..."
Ik schreeuwde: "Ja, wat dan??"
"Dan schop ik je verrot!" bulderde hij.
"Dan is dit je kans, klootzak, ik kom verdomme nu naar je toe!!" schreeuwde ik en gooide de telefoon er op.
Daarna belde ik de politie. Ik vertelde ze dat ik op "Rozenstraat 34" woonde, en dat ik mijn homoseksuele vriendje zou vermoorden zodra hij thuis zou komen.
Tenslotte belde ik "SBS 6" om ze te tippen over het "gigantische straatgevecht" dat in de Rozenstraat aan de gang was.
Ik sprong in mijn auto en scheurde naar de Rozenstraat, om niets van het schouwspel te hoeven missen. In een woord: OVERWINNING !!
Als je ooit twee klootzakken wilt zien die elkaar tot moes schoppen, in het bijzijn van zes politiewagens en een politiehelikopter? Ik heb het op video opgenomen van het journaal!
(Per email toegezonden door Jeske van Dongen, Amsterdam, 3 augustus 1999)
Reageer je niet af op iemand die je kent, reageer je af op iemand die je niet kent!
En nu goed opletten; ik zat eens achter mijn bureau te werken, toen ik me herinnerde dat ik nog een telefoontje moest plegen. Ik zocht het nummer op en belde het.
Een man nam op en zei aardig: "Hallo?"
Ik reageerde beleefd en zei: "Hallo, dit is Bert Jansen en ik ben op zoek naar Karin."
De hoorn werd bruut op de haak gegooid en de verbinding werd verbroken!
Ik kon niet geloven dat iemand zo onbeschoft kon zijn. Ik zocht het juiste nummer van Karin en belde haar. Het bleek dat ze de laatste twee cijfers per ongeluk had omgedraaid. Nadat ik met Karin had gebeld zag ik het briefje met het foute nummer nog op mijn bureau liggen. Ik besloot om nog eens te bellen.
Toen dezelfde man opnam brulde ik in de hoorn: "KLOOTZAK!!"
En gooide de hoorn er op. Ik schreef "klootzak" naast het telefoonnummer en stopte het briefje in mijn lade.
Eens in de paar weken, als ik weer wat rekeningen moest betalen of een slechte dag had, belde ik hem.
Zodra hij opnam brulde ik "KLOOTZAK!!"
Dit beurde me altijd voor een tijdje op!
Later dat jaar introduceerde de telefoonmaatschappij "caller-ID", zodat je kon zien door wie je gebeld werd. Dit was een teleurstelling voor me, nu kon ik niet meer bellen. Op een dag had ik een idee. Ik belde het nummer en hoorde de man weer opnemen.
Ik verzon een naam: "Hallo, u spreekt met De Boer van uw telefoonbedrijf. Ik bel even om te kijken of u bekend bent met ons caller-ID systeem?"
Even was het stil, toen zei hij: "Nee, ken ik niet."
En gooide de hoorn er weer op.
Ik belde snel terug en riep: "Dat komt omdat je een KLOOTZAK bent!!"
Enige tijd later probeerde ik mijn auto te parkeren in de parkeergarage van het winkelcentrum. Een oud vrouwtje stond op het punt te vertrekken, dus bleef ik achter haar wachten. Het duurde een eeuwigheid voor ze was ingestapt, haar gordel had omgedaan en haar sleuteltje had gevonden. Net toen ik begon te twijfelen of ze wel weg zou gaan startte ze de auto en kwam het ding langzaam in beweging. Ze draaide achteruit mijn kant op, dus reed ik iets verder terug om haar ruimte te geven. Toen ze helemaal uit de parkeerplaats was kwam er een rode BMW aangereden die voor haar langs het vak inschoot.
Ik begon te toeteren en schreeuwde: "Hee, dat kun je niet maken vriend, ik was hier eerst!"
Hij stapte uit en negeerde me volkomen. Hij liep richting winkelcentrum alsof hij me niet eens hoorde. Woedend reed ik langs zijn auto, toen mijn oog viel op het "te koop"-bordje achter zijn achterruit. Ik schreef het telefoonnummer en ging op zoek naar een andere parkeerplaats.
Een paar dagen later zat ik weer achter mijn bureau. Ik had net mijn eerste slachtoffer gebeld en "KLOOTZAK" geroepen. Toen viel mijn oog op het briefje van de man met de rode BMW en ik dacht "laat ik hem ook eens bellen".
Na een paar keer overgaan werd de telefoon opgenomen: "Met Erik Bast."
"Hallo", zei ik, "is dit de Erik die een rode BMW te koop heeft?"
Hij reageerde enthousiast: "Ja, dat ben ik!"
"Mooi, ik heb interesse," zei ik, "kan ik hem komen bekijken?"
"Ja natuurlijk," zei hij, "ik woon op de Rozenstraat 34."
"Wanneer schikt het je, Erik?" vroeg ik.
"In de avonduren," zei hij.
Ik besloot het gesprek te beëindigen: "Ok Erik, mag ik je dan nog een ding zeggen?"
"Ja ?" zei hij.
"Je bent een KLOOTZAK!!" schreeuwde ik en gooide bulderend van het lachen de hoorn er op.
Een tijd lang leek het beter met me te gaan! Als ik nu een slecht humeur kreeg had ik immers twee klootzakken om te bellen. Na een paar maanden ging de lol er echter een beetje van af. Ik besloot om eens goed na te denken over de toekomst, en kwam met een prachtige oplossing!
Eerst belde ik "klootzak 1".
De man nam beleefd op: "Hallo?"
Ik schreeuwde: "KLOOTZAK!!"
Maar hing dit keer niet op.
"Ben je er nog?" vroeg hij.
"Ja," zei ik.
"Stop verdomme met bellen," riep hij.
"Nee," was mijn enige reactie.
"Hoe heet je ?" vroeg hij.
"Erik Bast," loog ik.
"En waar woon je, verdomme?" schreeuwde hij.
"In de Rozenstraat 34," schreeuwde ik terug.
"Dan kom ik er godverdomme nu aan, Erik!", riep hij woedend.
"Ja, ik wordt nu echt bang, KLOOTZAK!!" schreeuwde ik en gooide te telefoon er op.
Vervolgens belde ik "klootzak 2".
Hij nam op: "Met Erik Bast."
"Hallo KLOOTZAK," riep ik.
Kwaad riep hij: "Als ik er achter kom wie je bent, jongen, dan..."
Ik schreeuwde: "Ja, wat dan??"
"Dan schop ik je verrot!" bulderde hij.
"Dan is dit je kans, klootzak, ik kom verdomme nu naar je toe!!" schreeuwde ik en gooide de telefoon er op.
Daarna belde ik de politie. Ik vertelde ze dat ik op "Rozenstraat 34" woonde, en dat ik mijn homoseksuele vriendje zou vermoorden zodra hij thuis zou komen.
Tenslotte belde ik "SBS 6" om ze te tippen over het "gigantische straatgevecht" dat in de Rozenstraat aan de gang was.
Ik sprong in mijn auto en scheurde naar de Rozenstraat, om niets van het schouwspel te hoeven missen. In een woord: OVERWINNING !!
Als je ooit twee klootzakken wilt zien die elkaar tot moes schoppen, in het bijzijn van zes politiewagens en een politiehelikopter? Ik heb het op video opgenomen van het journaal!
(Per email toegezonden door Jeske van Dongen, Amsterdam, 3 augustus 1999)
Beschrijving
Verteller beschimpt regelmatig per telefoon een asociale man. Na verloop van tijd gaat hij ook een tweede asociale man beschimpen. Uiteindelijk doet hij de twee van elkaar geloven dat ze de daders zijn, waarna een gevecht volgt. De beelden zijn op het (vantevoren gewaarschuwde) journaal te zien.
Bron
n.v.t.
Commentaar
3 augustus 1999
Naam Overig in Tekst
Bert Jansen 
Bert Jansen 
Karin
Karin
De Boer
De Boer
BMW
BMW
Eric Bast
Eric Bast
Rozenstraat 34
Rozenstraat 34
SBS6
SBS6
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:20