LOMBO362

AA: "Ze zeggen wel dat bij ons in Taroudant dat er een begraafplaats was. En er was een meneer, die deugde gewoon helemaal niet in zijn leven. En toen hij dood ging, gingen zijn zoons omstebeurt bij zijn graf liggen. Waarom weet ik niet, maar... l'mektub [voorbestemming] zoals ze dat noemen. En op een dag, toen één van die zoons daar kwam, kwam er een witte meneer naar hem toe, helemaal in het wit - ik denk een engel of zoiets - en die zei van hem van: 'Als je hier weggaat, moet je niet omkijken. Maar nu moet je weg.' En deze jongen wilt weg, loopt net met zijn laatste voetje nog in de begraafplaats, hij hoort een knal, hij draait om en tijdens die knal, toen 'ie ging, is zijn hele rechter- of linkerkant, waar 'ie dus mee draaide, die was verlamd geraakt. Maar ja... 't Is maar of je het gelooft."
AEA: "Ja. Ja, ik weet niet, eigenlijk... 't Is zo... Mensen geloven er zo veel, dat je denkt: nou, 't is... het is een deel van hun realiteit. Of het bestaat... mensen zien eigenlijk geesten."
(Op 1 november 1999 verteld in het Volksbuurtmuseum Oud Lombok aan Louis Boumans en Abder El Aissati)

Op een begraafplaats ligt een man begraven die tijdens zijn leven niet deugde. Zijn zoons waken om beurten bij zijn graf. Op een nacht verschijnt er een engel, die de zoon opdraagt om weg te gaan zonden omzien. Nog net op de begraafplaats hoort de zoon een knal. Hij kijkt toch om en is sindsdien aan die ene kant verlamd.

bandopname interview met Louis Boumans en Abder El Aissati in Volksbuurtmuseum Oud Lombok op 1 november 1999 (archief MI)

1 november 1999

Taradent [Marokko]    Taradent [Marokko]   

2013-03-01 14:46:21