LOMBO483

FF: "Ik reed hier voor de kerst, voor Oud en Nieuw reed ik door de straat met de fiets. Krijg ik een rotje naar mijn hoofd gegooid. Een paar van die knaappies. Nou, op de eerste plaats was het drie of vier dagen vóór die tijd, dus ze mochten ze sowieso niet hebben. Nou, maar precies op ooghoogte, ik denk een meter voor me langs. Ik stop met m'n fiets en ik zeg die jongens wat. Komt pa bovenuit het raam en die begint tegen me tekeer te gaan! Kijk, en dat hoef ik niet te accepteren. Dat bedoel ik maar. Wanneer accepteer je iemand? Hè, is dat terecht wat 'ie doet?"
TM: "Ja, maar dat zou je van een Nederlander ook niet accepteren."
MJ: "Nee, natuurlijk niet."
FF: "Dat zou je ook niet accepteren. Want ik vind gewoon: ze moeten d'r eigen kinderen aanwijzen. Want dat jochie was nog zo verstandig - het was een knaap van een jaar of twaalf die dat deed - en die zegt: 'Pa, het is mijn schuld.' Gelukkig in het Hollands. 'Want ik gooide met mijn rotje.' Nou, en toen kwam die vrouw van 'm, en die trok 'm toen naar binnen toe. Want ik zeg tegen 'm: 'Kom even naar beneden, dan kunnen we even rustig praten.' Want dan sta je te schreeuwen, daar heb ik een hekel aan. Maar ja, het is een driftige kerel, ik weet het."
(Verteld te Lombok op 8 maart 2000)

Een man krijgt op de fiets een rotje naar zijn hoofd. Hij spreekt de allochtone jongens erop aan, maar de vader begint zich vanuit het raam ermee te bemoeien. De jongen bekent echter schuld.

Interview 8 maart 2000 (bandopname archief Meertens Instituut)

8 maart 2000

Kerst    Kerst   

Oud en Nieuw    Oud en Nieuw   

Nederlander    Nederlander   

Hollands    Hollands   

2013-03-01 14:46:21