Hoofdtekst
Der wie in jonge, dy hiet fan Jochem. Dy jonge wie sa lui, dat syn mem sei op in kear tsjin him: "Dû kinst mar om in oar hinnekommen sjen. Ik kin dy hjir net langer brûke."
Doe gong Jochem nei syn beppe ta. Dêr lei in stik tsiis op 'e tafel, dêr sieten wol hûndert miggen op. Jochem sloech mei de skûdeldoek nei dy miggen, en doe wienen der sawn fan dea yn ien klap.
De jonge stie der forsteld fan. Hy nom in stik papier en dêr skreau er mei greate letters op:
Jochem mei syn lompene lea
sloech sawn yn ien klap dea.
En dat papier died er om 'e hoed hinne. Dat elkenien dy't dat seach, koe 't lêze.
Doe gong er op stap.
Hy kom in boer tsjin, dy't op 't hiem stie. Dy lies it spreukje op 'e hoed:
Jochem mei syn lompene lea
sloech sawn yn ien klap dea.
De boer kom by Jochem. Hy kloppe him op 't skuoder en hy sei: "Dû silst hjir bliuwe matte. Wy kinne dy hjir wol brûke. Yt earst mar us mei ús."
Dat gong oan. Doe't se 't iten op hienen, sei de boer: "Nou kom ik mei myn forhael. Wy ha hjir in liuw omrinnen. Dy makket alles ûnfeilich. Deselde dy't him fange kin, dy krijt in grou stik jild. Soe dat net hwat foar dy wêze?"
"Jongeja," sei Jochem, "mei dy liuw weef ik wol ôf."
Doe woe de boer him helpe mei syn folk, mar Jochem sei: "Gjin sprake fan. Ik wol dat allinnne opknappe."
Doe woarde er allinne litten.
Dêr kom de liuw al oan.
Jochem stapte fuort, mar net hurd. De liuw kom achter him oan op in distânsje.
Doe stie dêr in arbeidershúske. Dat wie leech.
De jonge gong ta de achterdoar yn. Hy liet de doar foar de liuw iepenstean. Dy kom him nei. Doe gong de jonge ta de keamer yn. Hy gong achter de keamersdoar stean.
Doe kom de liuw ek yn 'e keamer. Doe't hy der yn wie, gong de jonge der hurd út en die de doar goed op slot. Sa hied er de liuw yn 'e keamer fangd.
Doe gong er nei de boer ta en sei: "Kom mar mei. Ik ha de liuw opsluten." De boer gong mei nei 't arbeidershúske en ja, hy koe troch 't finster sjen dat de liuw dêr yn 'e keamer omstapte.
It wie nou suver neat mear en sjit it beest dea.
Jochem krige in protte jild en sette dêrmei nei hûs ta.
Doe gong Jochem nei syn beppe ta. Dêr lei in stik tsiis op 'e tafel, dêr sieten wol hûndert miggen op. Jochem sloech mei de skûdeldoek nei dy miggen, en doe wienen der sawn fan dea yn ien klap.
De jonge stie der forsteld fan. Hy nom in stik papier en dêr skreau er mei greate letters op:
Jochem mei syn lompene lea
sloech sawn yn ien klap dea.
En dat papier died er om 'e hoed hinne. Dat elkenien dy't dat seach, koe 't lêze.
Doe gong er op stap.
Hy kom in boer tsjin, dy't op 't hiem stie. Dy lies it spreukje op 'e hoed:
Jochem mei syn lompene lea
sloech sawn yn ien klap dea.
De boer kom by Jochem. Hy kloppe him op 't skuoder en hy sei: "Dû silst hjir bliuwe matte. Wy kinne dy hjir wol brûke. Yt earst mar us mei ús."
Dat gong oan. Doe't se 't iten op hienen, sei de boer: "Nou kom ik mei myn forhael. Wy ha hjir in liuw omrinnen. Dy makket alles ûnfeilich. Deselde dy't him fange kin, dy krijt in grou stik jild. Soe dat net hwat foar dy wêze?"
"Jongeja," sei Jochem, "mei dy liuw weef ik wol ôf."
Doe woe de boer him helpe mei syn folk, mar Jochem sei: "Gjin sprake fan. Ik wol dat allinnne opknappe."
Doe woarde er allinne litten.
Dêr kom de liuw al oan.
Jochem stapte fuort, mar net hurd. De liuw kom achter him oan op in distânsje.
Doe stie dêr in arbeidershúske. Dat wie leech.
De jonge gong ta de achterdoar yn. Hy liet de doar foar de liuw iepenstean. Dy kom him nei. Doe gong de jonge ta de keamer yn. Hy gong achter de keamersdoar stean.
Doe kom de liuw ek yn 'e keamer. Doe't hy der yn wie, gong de jonge der hurd út en die de doar goed op slot. Sa hied er de liuw yn 'e keamer fangd.
Doe gong er nei de boer ta en sei: "Kom mar mei. Ik ha de liuw opsluten." De boer gong mei nei 't arbeidershúske en ja, hy koe troch 't finster sjen dat de liuw dêr yn 'e keamer omstapte.
It wie nou suver neat mear en sjit it beest dea.
Jochem krige in protte jild en sette dêrmei nei hûs ta.
Onderwerp
AT 1640 - The Brave Tailor
AT 1640 - The Brave Tailor 
ATU 1640 - The Brave Tailor.
ATU 1640 - The Brave Tailor.
Beschrijving
Moeder stuurt haar luie zoon weg. Hij staat versteld als hij in één keer zeven muggen dood slaat. Het versje dat hij daar over maakt vouwt hij om zijn hoed. Een boer die dat leest vraagt hem of hij voor een grote beloning de leeuw die de buurt onveilig maakt, wil vangen. De jongen gaat een leeg huis binnen, achtervolgt door de leeuw. Als de leeuw binnen is sluit hij het huis af, en gaat naar de boer. Die schiet de leeuw neer, de jongen gaat met veel geld naar huis.
Bron
Corpus Jaarsma, verslag 170, verhaal 1 (Archief Meertens Instituut)
Motief
K1951.1 - Boastful fly-killer: ”seven at a blow“.
K1951.1 - Boastful fly-killer: ”seven at a blow“.
Commentaar
25 maart 1967
Onder Beeld een ansichtkaart (kleur) van het Dappere Kleermakertje.
The Brave Tailor
Naam Overig in Tekst
Jochem
Jochem
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21