CJ018011

Hjir yn Garyp wenne froeger in widdou. Dat minske wie der deis altyd op út to arbeidzjen om in deihier to fortsjinjen. Har famkes moesten dan it wurk thús dwaen. Mar dêr kom noait hwat fan. It spul wie noait in kear fan kant as de widdou thús kom. Doe biskrobbe se de famkes. Mar doe seinen dy:
"Hjir komme alle dagen twa famkes by ús. Dy binne neaken en sy komme by in stile út 'e groun wei. Wy boartsje altyd mei dy famkes."
De widdou fortroude 't spul net en sy liet de dûmny der by komme. Dy hat dy beide neakene berntsjes oansprutsen. Doe fortelden se, dat sy wienen dêr formoarde woarn, en sy hienen gjin deakleantsjes oankrigen, doe't se bigroeven wienen.
Doe sei de dûmny tsjin 'e widdou: "Jo matte dêr bierguod dellizze."
Doe die de widdou dat en doe pasten se op dat de berntsjes wer kommen.
Doe't de beide berntsjes der wer oankommen, roannen se fuort op it bierguod ta. Sy skuorden der in stik ôf en nommen 't oare mei. Dêr gongen se mei fuort. Sy ha har letter noait wer sjoen.

SINSAG 0402 - Die versäumte Wallfahrt (Messe, Gabe)    SINSAG 0402 - Die versäumte Wallfahrt (Messe, Gabe)   

Een arme weduwe werkt altijd hard om een dagloontje bij elkaar te sprokkelen; zij laat het huishouden over aan haar twee dochters. De dochters hebben de boel nooit op orde als de weduwe thuiskomt, omdat ze altijd afgeleid worden door twee naakte kindertjes in de tuin. De weduwe vertrouwt het niet en gaat naar de dominee toe. Als de naakte kindertjes weer in de tuin verschijnen, spreekt de dominee hen aan. De kindertjes vertellen dat ze vermoord zijn en zonder doodskleed begraven zijn. De dominee draagt de weduwe op een doodshemd voor de kindertjes te maken, opdat hun zielen rust krijgen. De weduwe doet dit en sindsdien spoken de kindertjes niet meer rond.

Collectie Jaarsma, verslag 180, verhaal 11 (archief MI)

9 april 1967

Die versäumte Wallfahrt (Messe, Gabe) en SINSAG 0450 Andere Tote spuken (17. Ermordete Kinder)

Garyp    Garyp   

2013-03-01 14:46:21