Hoofdtekst
Wy wennen yn Oerterp. Ik wie doe noch yn 'e hûs.
Us mem wie om boadskippen nei in winkel oan 'e Middenwyk. Wy - ik en myn suster - soenen ús mem ophelje. Wy mienden dat ús mem der oankom, hwant mem hie in lantearne mei nom.
Mar wylst se der oankom - sa't wy mienden - gong 't ljocht ynienen skean oer. Wy tochten, hwer bliuwt mem nou.
Mar dat hat in wylde lantearne west.
Op 't lêst kom mem thús. Letter ha wy dy lantearne noait wer sjoen. Mem hie him net sjoen.
Us mem wie om boadskippen nei in winkel oan 'e Middenwyk. Wy - ik en myn suster - soenen ús mem ophelje. Wy mienden dat ús mem der oankom, hwant mem hie in lantearne mei nom.
Mar wylst se der oankom - sa't wy mienden - gong 't ljocht ynienen skean oer. Wy tochten, hwer bliuwt mem nou.
Mar dat hat in wylde lantearne west.
Op 't lêst kom mem thús. Letter ha wy dy lantearne noait wer sjoen. Mem hie him net sjoen.
Onderwerp
TM 4905 - Dwaallichten (stalkaarsen)   
Beschrijving
Twee kinderen denken dat hun moeder terugkomt van boodschappen doen omdat ze het schijnsel van een lantaarn zien. Hun moeder is er echter nog niet: het is een dwaallicht.
Bron
Collectie Jaarsma, verslag 317, verhaal 2 (archief MI)
Commentaar
12 januari 1968
Naam Locatie in Tekst
Oerterp   
Middenwyk