Hoofdtekst
17a.
De was is een man gewes en dén har één kind gehad, een deantje. Zien vrouw was dood gewes. Hi'j trouwe veur de tweede kier. Mao die tweede vrouw har een hèkel aan 't kind gekrege.
Op een kier had de stiefmoeder uut de ton een bekske vol zoerkool gehaald um te koake. 'r Deantje kreeg een wrungske zoerkool en at 't op. De stiefmoeder zei: "Wat doej aan de zoerkool? Ik wol daj den duvel ien de pens har." Vanaf die tied had 't kind den duvel bi'j zich gehad en op een bessemstel deur de buurt könne ri'je. Van alle voeligheid har ze gedaon. De wazze al meer geestelijke aan huus gewes, mao gin één kon den duvel uutdrieve.
Op een kier krege ze ien dat darp een ni'je geestelijke, die zo van 't simmenarie kwam. Dén heure dat en ging der hen. Ien die tied moes alles nog te voet afgeleid worre, of 't kot bi'j was of niet. Onderweg wier de geestelijke muuj. Hi'j had een misdiender bi'j zich gehad um de weg te wieze. De geestelijke kreeg 't mes en sneej een stok um op te lope. Enkeltied kumpe waore wèze mot. Hi'j zut 't kind, nimp een boek en begint te lèze. En al wat die kaplaon vanaf zien zeuvende jaor gedaon har, dat wier um deur 't kind vewette. De geestelijke had mor niks gezeid as: "Dat rik ow niet, satan. Daor het mien moeder penetentie veur gedaon". En zo was dat mao deur gegaon bis de marge dat hi'j van de pasteri'j nor 't huus van de behekste was gegaon.
Daoroaver zei 't kind: "Gi'j het van de marrege nog gestoale; gi'j het onderweg nog een stok gestoale". Toe had de kaplaon de stok gekregen en tegen de misdiender gezeid: "Hier hei de stok, breng 'm op de plaats". En toe wasse met een koord op de dean beginne te houwe en har net zo lang geslage, tot de stok op de plaats was gebroch deur den misdiender. Toe de stok te was viel de dean flauw en har de geestelijke den duvel der uut gehad.
De was is een man gewes en dén har één kind gehad, een deantje. Zien vrouw was dood gewes. Hi'j trouwe veur de tweede kier. Mao die tweede vrouw har een hèkel aan 't kind gekrege.
Op een kier had de stiefmoeder uut de ton een bekske vol zoerkool gehaald um te koake. 'r Deantje kreeg een wrungske zoerkool en at 't op. De stiefmoeder zei: "Wat doej aan de zoerkool? Ik wol daj den duvel ien de pens har." Vanaf die tied had 't kind den duvel bi'j zich gehad en op een bessemstel deur de buurt könne ri'je. Van alle voeligheid har ze gedaon. De wazze al meer geestelijke aan huus gewes, mao gin één kon den duvel uutdrieve.
Op een kier krege ze ien dat darp een ni'je geestelijke, die zo van 't simmenarie kwam. Dén heure dat en ging der hen. Ien die tied moes alles nog te voet afgeleid worre, of 't kot bi'j was of niet. Onderweg wier de geestelijke muuj. Hi'j had een misdiender bi'j zich gehad um de weg te wieze. De geestelijke kreeg 't mes en sneej een stok um op te lope. Enkeltied kumpe waore wèze mot. Hi'j zut 't kind, nimp een boek en begint te lèze. En al wat die kaplaon vanaf zien zeuvende jaor gedaon har, dat wier um deur 't kind vewette. De geestelijke had mor niks gezeid as: "Dat rik ow niet, satan. Daor het mien moeder penetentie veur gedaon". En zo was dat mao deur gegaon bis de marge dat hi'j van de pasteri'j nor 't huus van de behekste was gegaon.
Daoroaver zei 't kind: "Gi'j het van de marrege nog gestoale; gi'j het onderweg nog een stok gestoale". Toe had de kaplaon de stok gekregen en tegen de misdiender gezeid: "Hier hei de stok, breng 'm op de plaats". En toe wasse met een koord op de dean beginne te houwe en har net zo lang geslage, tot de stok op de plaats was gebroch deur den misdiender. Toe de stok te was viel de dean flauw en har de geestelijke den duvel der uut gehad.
Beschrijving
Een man en een vrouw hebben een dochtertje. De vrouw overlijdt en de man trouwt opniew. De nieuwe vrouw heeft een hekel aan het dochtertje.
De vrouw wenst dat het kind door de duivel bezeten zal zijn en vanaf dat moment is ze dat ook. Er is geen geestelijke, die de duivel uit het kind kan krijgen. Totdat er een nieuwe kapelaan, recht van het seminarie, komt. Hij gaat het dochtertje voorlezen, terwijl de duivel hem van alles over zijn leven gaat verwijten. Maar de kapelaan heeft overal een weerwoord voor en zo krijgt hij de duivel uit het kind.
De vrouw wenst dat het kind door de duivel bezeten zal zijn en vanaf dat moment is ze dat ook. Er is geen geestelijke, die de duivel uit het kind kan krijgen. Totdat er een nieuwe kapelaan, recht van het seminarie, komt. Hij gaat het dochtertje voorlezen, terwijl de duivel hem van alles over zijn leven gaat verwijten. Maar de kapelaan heeft overal een weerwoord voor en zo krijgt hij de duivel uit het kind.
Bron
Vertellers uit de Liemers samengesteld door A. Tinneveld, Wassenaar 1976, p.41-42.
Commentaar
c.1946
Naam Overig in Tekst
Satan [duivel] 
Satan [duivel] 
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:20