TINNEV173 - Van een Diemse möldersknech dén den duvel te slim af was

159. VAN EEN DIEMSE MÖLDERSKNECH DÉN DEN DUVEL TE SLIM AF WAS
Gillie werte allegar wel dat ien de umgègend dri'j grote windmölles stonge: die van Zeddam, Diem en Zèvender. Gillie wette wellich, dat disse mölles vrogger algemein de Graovemölles genuump wiere. Ak 't goed het dan zal ien den olden tied de graof allenig 't rech hemme gehad um mölles te bouwe. De boere uut onze kontreie mozze daorop 't zaod laote male. 't Was een hele ondernemming aj met een pungeltje zaod van Bèèk of Loerbèèk nao Zeddam mozze um 't ter deur te kriege. Mao met zon fietske grei ging gin boer der op uut, nog gin köter. At een peadsboer nao de möl ien Zeddam vare, dan nom hi'j veur de kleine minskes uut de buurt de pungeltjes ook met. Dat höre bi'j de bureplich.
Eenmaol ien 't jaor mozze de molders afrèkening holle bi'j de rentmeister van den graof. Daorveur mozze zi'j dan nao 's Herembarg, wat een hele kuier was veur die van Diem en Zèvender.
't Wier zuutjes aan weer tied dat den Diemsen mölder den barg oaver mos. Hannes, de knech, zol, zo as dat gewoon was, met den baas met. Hi'j was een beste keal, daor ie op aan kon, mao zo as alle mölderknechs lusse hi'j geern een borreltje. En daor harre geld veur neudig.
Ien de leste tied was ter met Hannes wat ampats aan de hand. Atte 't druk had oaverdag (met hotte zo druk datte zien gat niet wis te barge!), dan was e gewoon, zo atte ummer was gewes. Mor at 't stil van wind was en de möl ien 't kruus stong, dan lei e zich ee vevèle op de zék. En dan kwam 't. Ook atte snachs op de möl lei um te scharpe. Dan was 't stil um um hen. Hi'j hore bloots 't getik van de biels op de steen. Ook dan kwam 't. Of mot ik zegge, dan kwam e? Ik wet 't niet, mor 't was allerjekes beroerd veur Hannes. Mer hotten was 't net offe niet alleen ien de möl was, of ter één nèven of achter um sting te fluustere. En as Hannes opzied kek of ter bi'j goeien tied één was gekomme, dan marke hi'j gin mins.
Nao een hötje daor hei 't weer. "Waorum moa gi'j op de möl mao oatjakke en geet een ander met 't geld strieke? Het dén meer rech? Gi'j blief tot den dojen dag een arme keal". Dan was 't weer een hötje stil. Tot de stöker opni'j aanvieng."Oaver een paar daag geet den baas weer met een körf vol geld nao 's Herembarg. Aleen dörf te niet, umdat 't op den Bos niet veilig is. Een moaie gelègenigheid um aan geld te komme. Op de Vosseweg kump olllie gin god of goed mins ientege. Laot den baas bis minnen op den Bos veur ow uut gaon en nem dan 't geld".
Dat gesteuk was de leste daag duk veurgevalle. Hannes mos bi'j toere der oaver naoprakkeziere. Dat harre niet doen motte, das waor. Mor hi'j zol zich deur dén smiech niet veur den aap laoten holle, en nog minder op slöptouw nemme.
At Hannes van de möl tuus kwam, de aoveskennemelksepap met brood geète har en de rozekrans gebèje, dan was e die gekke stökeri'j kas vegète. Mao op de möl, atte alleen was, dan heure hi'j 't gesteuk des te arger.
De wèèk ter op zei den baas op 'n aovend: "Hannes, margevrog gaon willie den Bos oaver um met de rentmeister af te rekene". Gillie mot niet denke, dat Henneske Pek Hannes de leste dag met rös liet. Dat köj begriepe. Dat duut e niet atte meint een goeie kans te make, dat wette gillie allemaol wel, of niet? Den anderen marge wazze de mölder en zien knech al vrog op weg. Een dekkelkörf vol guldes en riksdaalders droeg den baas aan een stevendige stok oaver een scholder.
Nao enige tied, toe de mölder zien pokkel begon te vule, nom Hannes de stok met de körf oaver.
Dat gong zo deur; ieder vezets drage. Bis dat ze enkeltied op de högte van de Vosseweg wazzen aangekomme. Zi'j waren geleidelijk aan minder pröterig geworre.
't Was krek of Hannes den steuker weer heure. Den baas gong veurop met de körf en Hannes achter um aan. Hi'j heure: "Now hei de kans, laot die niet veurbi'j gaon". Mao Hannes stappe wat aan en kwam met een paar trad veur den baas uut op de weg. Hi'j zag gin körf en gin baas en stappe haostig wiejer. En de steuker liet um met rös. Ook toe Hannes de körf weer oavergenomme had. Mao atte weer achteraan gong, dan hören hi'j 't gefluuster weer. Hannes liet zich alèvel niet te graze nemme deur den zwatte. Hi'j miek jedesmaol, as 't neudig was, wat meer haos en groter trad, bis atte weer een end veur den baas uut was. En watte nog meer deej, dat wet gin mins, want gedachte lèze könne wi'j niet. Zo kwamme de twee, met den dekkelkörf beurend vol geld, zonder ongelukken op 't rentmeistershuus. De baas was bli'j, dat begriep ie. Toe de afrekenderi'j achter de rug was traktiere hi'j ien de harbarg op de mark tegenoaver 't gemeintehuus.

Onzichtbare duivel probeert molenaarsknecht te verleiden zich meester te maken van het geld van de molenaar.

A. Tinneveld. Vertellers uit de Liemers. Wassenaar 1976, p.103-105.

Gravenmolen    Gravenmolen   

Graovemölles    Graovemölles   

Herenberg    Herenberg   

Herembarg    Herembarg   

Hannes    Hannes   

Henneske Pek    Henneske Pek   

Zeddam    Zeddam   

Diem    Diem   

Didam    Didam   

Zevenaar    Zevenaar   

Zèvender    Zèvender   

Beek    Beek   

Loerbeek    Loerbeek   

Bos    Bos   

Vosseweg    Vosseweg   

Didam (Gelderland)    Didam (Gelderland)   

L034p    L034p   

2013-03-01 14:46:20