Hoofdtekst
Der wie in fanke, dat soe trouwe. Mar sy wist fan 't trouwen en sa eins neat noch ôf. Sy frege har mem hoe't dat gong. Doe nom har mem har mei nei 't hinnehok ta en doe toande se har hoe't it gong as in hoanne in hin trêdde.
Nou wyt se genôch, tochte de mem.
Doe't se dan goed en wol troud wienen, gong de jonge breid hurd nei de sliepkeamer ta. Sy klaeide har út en gong op bêd lizzen, mei de thémûtse op 'e holle.
Doe't har man efkes letter by har kom, sei er: "Hwat mat dat bitsjutte, dy thémûtse op 'e holle?"
"Ja," sei se, "hwat tochtste, dat ik in pjuk yn 'e holle ha wol?"
Nou wyt se genôch, tochte de mem.
Doe't se dan goed en wol troud wienen, gong de jonge breid hurd nei de sliepkeamer ta. Sy klaeide har út en gong op bêd lizzen, mei de thémûtse op 'e holle.
Doe't har man efkes letter by har kom, sei er: "Hwat mat dat bitsjutte, dy thémûtse op 'e holle?"
"Ja," sei se, "hwat tochtste, dat ik in pjuk yn 'e holle ha wol?"
Beschrijving
Een toekomstige bruid krijgt enige seksuele voorlichting van haar moeder. De moeder laat haar zien hoe de haan en de kip het doen en denkt dat haar dochter nu wel voldoende op de hoogte is. In de huwelijksnacht trekt de jonge bruid een theemuts over haar hoofd omdat ze 'geen prik in haar hoofd wil hebben'.
Bron
Corpus Jaarsma, verslag 470, verhaal 2 (archief MI)
Commentaar
10 juni 1968
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21