Hoofdtekst
Der wie in boer, dy hie in jonkje. Dat jonkje rekke siik. Sy wennen midden yn 'e heide. Doe gong dy boer nei de duvelbander ta. Dy nom er mei en de duvelbander makke it bern wer better.
Letter kom der in tiid fan krapte. De duvelbander hie neat mear to iten. Doe gong er nei dy boer ta om ierpels. Mar hy koe gjin krije.
De boer krige nòch in jonkje, en dat woarde letter èk siik, krekt as it earste bern. Doe gong de boer wèr nei dy duvelbander ta. Mar dy woe net mèi him.
"Né," sei er, "ik help jo net. Jo woenen m_ net helpe."
Doe is dat jonkje stoarn.
Letter kom der in tiid fan krapte. De duvelbander hie neat mear to iten. Doe gong er nei dy boer ta om ierpels. Mar hy koe gjin krije.
De boer krige nòch in jonkje, en dat woarde letter èk siik, krekt as it earste bern. Doe gong de boer wèr nei dy duvelbander ta. Mar dy woe net mèi him.
"Né," sei er, "ik help jo net. Jo woenen m_ net helpe."
Doe is dat jonkje stoarn.
Onderwerp
TM 4302 - Volksgeneeskunde 
TM 4302 - Volksgeneeskunde 
Beschrijving
Een ziek kindje - zoontje van een boer - wordt genezen door een duivelbanner. Als de boer in tijden van schaarste weigert de duivelbanner aardappels te geven, laat de duivelbanner het vervolgens na een tweede ziek kind van de boer te genezen. Dit jongetje sterft.
Bron
Collectie Jaarsma, verslag 548, verhaal 2 (archief MI)
Commentaar
22 december 1968
Volksgeneeskunde
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21