CJ114416

Rembrandt siet altyd yn finansiële moeilikheden. Jouns kaem er altyd bisopen thús. Hy hie in stik of fjouwer, fiif learlingen, dy slepten nachts boppe op 'e souder.
Rembrandt sels slepte yn 'e keamer yn in ledikant.
Jouns, as er dronken wie, wier er tige mismoedich. Dan lei er op 'e knibbels foar 't bêd to bidden. As er it gebed dan omtrint dien hie, wienen de lêste wurden dy't er sei, altyd: "Breng me maar spoedig bij U in de hemel, Heer." Dat hearden dy learlingen dêr boppe. Dy gongen hinne en boarren fjouwer gatten yn 'e souder. Dêr dienen se fjouwer touwen troch en dy bounen se fêst oan 'e poaten fan 't ledikant.
De jouns dêroan lei Rembrandt wer to bidden. Dêr lutsen de fjouwer learlingen him omheech, mei ledikant en al. Rembrandt tochte: "Duveker, nou gean ik al omheech nei de hemel ta. Hy sei gau: "Nu nog niet, Heer, nu nog niet. Zo heb ik het niet bedoeld!"

Rembrandt zit in financiële moeilijkheden en wordt vaak erg mismoedig als hij dronken is. Als hij in die toestand tot God bidt, zegt hij altijd: 'Breng me maar spoedig bij U in de hemel, Heer'. Als Rembrandts leerlingen dat eens horen, boren ze vier gaten in de zoldering. Door de gaten doen ze vier touwen die ze aan zijn bed vastbinden. Als Rembrandt weer eens in een somber gebed opgaat en de hoop uitspreekt snel naar de hemel te gaan, beginnen de leerlingen het bed op te takelen. 'Nu nog niet, Heer, nu nog niet. Zo heb ik het niet bedoeld!' roept Rembrandt verschrikt uit.

Collectie Jaarsma, verslag 1144, verhaal 16 (archief MI)

16 september 1974

Rembrandt    Rembrandt   

Heer    Heer   

God    God   

2013-03-01 14:46:21