Hoofdtekst
Van Katje-matje.
Katje-matje zou eens een wagen met klei halen, maar haar wagen was zwak en de os niet heel veel beter, want Katje-matje was arm.
Toen ze dan zooveel klei opgeladen had als de wagen dragen kon en weer naar huis terugreed, kwam ze een speld tegen en die riep: "Katje-matje, mag ik meerijden?" "Ja wel," zei Katje-matje, "maar doe wat voorzichtig, want de wagen is zwak en de os ook." "Zeker," zei de speld en klom op den wagen.
Niet lang daarna ontmoetten ze een naald en ook die vroeg: "Katje-matje, mag ik meerijden?" "Ja wel," zei Katje-matje, "maar doe wat voorzichtig, want de wagen is zwak en de os ook." "Zeker," zei de naald en klom ook op den wagen.
Eindelijk, toen ze al niet ver meer van huis waren, zagen ze een groote stopnaald aan den kant van den weg staan. "Katje-matje, mag ik meerijden?" vroeg die weer en Katje-matje zei: "Wel zeker; maar doe wat voorzichtig, want de wagen is zwak en de os ook." Zoo beladen kwam Katje-matje goed en wel thuis.
Toen bracht ze den os op stal en legde de klei, om die te drogen, in den haard. De stopnaald zocht een plaatsje op den stoel en de gewone naald in bed, terwijl de speld tevreden was met een ligplaats op den grond.
Katje-matje wilde nu voor het eten gaan zorgen; maar, o wee! toen ze zich over het vuur bukte om dat wat aan te blazen, spatte de klei haar in het gezicht, zoodat ze stekeblind werd. Verschrikt sprong ze op en trapte juist in de speld. Ze schreeuwde van de pijn en liet zich neervallen op haar stoel; maar daar zat de stopnaald en die gaf haar een nog veel erger steek. Toen durfde Katje-matje niet meer te loopen of te zitten en bedacht dat het maar het best was om in bed te gaan liggen. Daar werd ze echter zoo gruwelijk gestoken door de naald dat ze het bed en het huis uitvloog naar de schuur, struikelde en viel, juist tegen den os aan, die in zijn woede Katje-matje een stoot met de horens gaf en daardoor uit haar lijden verloste.
Katje-matje zou eens een wagen met klei halen, maar haar wagen was zwak en de os niet heel veel beter, want Katje-matje was arm.
Toen ze dan zooveel klei opgeladen had als de wagen dragen kon en weer naar huis terugreed, kwam ze een speld tegen en die riep: "Katje-matje, mag ik meerijden?" "Ja wel," zei Katje-matje, "maar doe wat voorzichtig, want de wagen is zwak en de os ook." "Zeker," zei de speld en klom op den wagen.
Niet lang daarna ontmoetten ze een naald en ook die vroeg: "Katje-matje, mag ik meerijden?" "Ja wel," zei Katje-matje, "maar doe wat voorzichtig, want de wagen is zwak en de os ook." "Zeker," zei de naald en klom ook op den wagen.
Eindelijk, toen ze al niet ver meer van huis waren, zagen ze een groote stopnaald aan den kant van den weg staan. "Katje-matje, mag ik meerijden?" vroeg die weer en Katje-matje zei: "Wel zeker; maar doe wat voorzichtig, want de wagen is zwak en de os ook." Zoo beladen kwam Katje-matje goed en wel thuis.
Toen bracht ze den os op stal en legde de klei, om die te drogen, in den haard. De stopnaald zocht een plaatsje op den stoel en de gewone naald in bed, terwijl de speld tevreden was met een ligplaats op den grond.
Katje-matje wilde nu voor het eten gaan zorgen; maar, o wee! toen ze zich over het vuur bukte om dat wat aan te blazen, spatte de klei haar in het gezicht, zoodat ze stekeblind werd. Verschrikt sprong ze op en trapte juist in de speld. Ze schreeuwde van de pijn en liet zich neervallen op haar stoel; maar daar zat de stopnaald en die gaf haar een nog veel erger steek. Toen durfde Katje-matje niet meer te loopen of te zitten en bedacht dat het maar het best was om in bed te gaan liggen. Daar werd ze echter zoo gruwelijk gestoken door de naald dat ze het bed en het huis uitvloog naar de schuur, struikelde en viel, juist tegen den os aan, die in zijn woede Katje-matje een stoot met de horens gaf en daardoor uit haar lijden verloste.
Onderwerp
AT 0210 - Cock, Hen, Duck, Pin, and Needle on a Journey 
AT 0210 - Cock, Hen, Duck, Pin, and Needle on a Journey 
ATU 0210 - Rooster, Hen, Duck, Pin, and Needle on a Journey
ATU 0210 - Rooster, Hen, Duck, Pin, and Needle on a Journey
Beschrijving
Katje Matje gaat een wagen met klei halen. Zowel de wagen als de os zijn zwak. Zij komt achtereenvolgens een speld, een naald en een stopnaald tegen, die vragen om mee te mogen rijden. Thuis gekomen moet de os
in de schuur, de stopnaald wordt in de stoel geplaatst, de speld op de grond en de naald in bed. Het klei moet drogen in het vuur. Als Katje 't vuur aan wil leggen, spat de klei haar in 't gezicht. Ze kan niets meer zien en trapt in de speld, gaat zitten in de stoel en prikt zich aan de stopnaald en laat zich op bed vallen, waar de naald ligt. Uiteindelijk vlucht ze naar de schuur, waar de os haar een stoot met zijn horens geeft, zodat ze overlijdt.
in de schuur, de stopnaald wordt in de stoel geplaatst, de speld op de grond en de naald in bed. Het klei moet drogen in het vuur. Als Katje 't vuur aan wil leggen, spat de klei haar in 't gezicht. Ze kan niets meer zien en trapt in de speld, gaat zitten in de stoel en prikt zich aan de stopnaald en laat zich op bed vallen, waar de naald ligt. Uiteindelijk vlucht ze naar de schuur, waar de os haar een stoot met zijn horens geeft, zodat ze overlijdt.
Bron
G.J. Boekenoogen 'Nederlandse sprookjes en vertelsels' in: Volkskunde 14 (1902), p. 79 N°12bis
Commentaar
1893
vgl. CBOEK110
Cock, Hen, Duck, Pin, and Needle on a Journey
Naam Overig in Tekst
Katje Matje
Katje Matje
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:20