Hoofdtekst
De sjlejvaart van Oeme Baer (Nao ein ald vertèlselke.)
Dao waas 'ns einen boer, dae sjwingters de berg inging óm oet de sjeur get voor te haole veur 't vie. Wieje dao aankwaam, leete 't paerd achteroet zette, zoe det 't achtering van de sjlej taege de sjeurdeur sjtoong. Hae ging toen nao binne en begoos de bössele huij op de sjlej te sjmiete. In de sjeur hat zich eine broene baer verborge, dae dao ziene winktersjlaop woel haaje. Door de herrie die den boer makde, woort oeme baer wakker, maerkde detter get gaonde waas en sjproong de sjeur oet. Hae kwaam baove op de sjlej terech, en 't paerd, det waal rook, wae achter öm zoot, woort bang en leep zoe hel as 't koos der tössen oet.
Oeme baer dae angers neet zoe bang is aangelag, begoos öm toch get te kniepe. Zoo good asse koos, heele zich vas en keek enstig nao alle kanke offe zich neet heej of dao van de sjlej koos laote rölse. Wie ze ein hiel ing gevare hadde, vaegde ze eine baedelaer veurbeej. 'Non de pie! Woe riet de garrelesjas zoe hel nao toe?' zag de baedelaer.
'n Ing wiejer vlooge ze ein erm vrouw veurbeej. Zeej bleef aan de kank van de waeg sjtaon en heel de hank op, maar oeme baer gaof niks, hae koos neet in zien beurs koome, want hae dörfde gaenne poet loslaote.
Nag ein ing wiër vlooge ze Rein de Vos veurbeej. Dae zoog direk wae 't waas. 'Hei dao,' reepe. 'Geiste sjlejje, oeme baer? Wach efkes, laot mich achterop zitte, den sjpeul ich koetseer.'
Maar den baer zag niks en heel zich maar sjtevig vast. 'Douw wils mich neet mei neme?' sjrieuwde de vos. 'Auch good! Den veursjpel ich dich morge eine bloete röksjtrank, al haeste nouw nag eine fijne pelsjas aan.' Den baer versjtoong der gaen waord van, zoe hel vaegde ze door 't lank.
Wie ze op de boerderie aankwame, rende 't paerd de lieg sjtaldeur in, de sjlej sjlingerde taege de deursjtiel aan en den baer vloog met ziene kop taege eine höltere sjtiel dae helder waas as zien hersepan, zoe dette doed op de plaats bleef ligge. Oongertösse waas de boer, dae niks hat gemerk, doedgemodereerd aan 't werk in de sjeur. Hae sjmeet de ein bössel huij nao de anger nao boete, en meinde det die op de sjlej terech kwaam. Intelik huerde hae op, wieje meinde ein aardig vregske te hebbe gelaaje. Hae ging nao boete òm alles op de sjlej vas te binge en nao hoes te rieje, maar keek raar op zien naas wieje zoog det paerd en sjlej waeg ware. Dao zoot niks angers op den nao hoes te gaon. Nao get te hebbe geloupe kwame de baedelaer taege. 'Zaek aens, leeve man,' vroogge, 'baeste auch ein paerd veur ein laeg sjlej taege gekoome?' 'Nae,' zag de baedelaer, 'maar ich bön waal ein sjlej taege gekoome woe de garrelesjas in zoot, dae hiel hel doorreej. Dao is zeker in 't dörp get aan de hank, mesjien eine moord of op zien mins brank!' Get wiër kwame de erm vrouw taege. 'Zaek aens vruike, heb geej mesjiens ein paerd maet ein laeg sjlej gezeen?' vroog de boer. 'Nae,' zag de vrouw, 'maar waal reej den börgemeister in ziene pelsjas mich rakelings veurbeej. Dao is zeker ein oongelök gebeurd, want hae reej zoe hel as ich me laeve neet heb gezeen. En neet op zien eige sjlej, maar op die van einen boer.'
Nag ein ing wiër kwaam den boer de vos taege. 'Zaek, Reintje,' vroog weer de boer, 'haeste neet ein sjlej maet ein paerd ter veur gezeen?' 'Jao zeker,' zag Rein. 'Oeme baer zootter op en vaegde zoe hel euver de waeg as hatte 't paerd en de sjlej gesjtaole.'
'Sakkerloet,' zag de boer, 'dae juugt mien paerd nag kepot.'
'Now zeen öm te kriege, traek öm de pelsjas oet en braoj öm,' zag Reintje. 'Maar aste dien paerd truek kriegs, dan kuste mich auch waal aens laote sjlejje, ich kan hiel good sjteure.'
'Wat betaalste veur eine rit?' vroog de boer.
De vos zag: 'Doew kus kriege waste wils: naat of drueg. In alle geval gaef ich mier as oeme baer, want dae betaelt meistens neet vuel of gaar niks.' 'Good,' zag de boer, 'aste morge um dezen tied heej op mich wachs, den zal ich dich euver dezen berg laote rieje.'
Hae merkde dat Rein öm woel betoepe en ein of angere sjtreek woel oethaole. Daorum noome de volgende morge zien gewaer meij en wie Rein aankwaam en meinde aens fijn euver den berg te kunne vaege, kreegge eine sjeut hagel in zien prie, dette morsdoed neer veel.
De boer sjtröpde öm aaf, had ein fijn baerevel veur zich zelf en eine sjoene pels veur zien vrouw.
Dao waas 'ns einen boer, dae sjwingters de berg inging óm oet de sjeur get voor te haole veur 't vie. Wieje dao aankwaam, leete 't paerd achteroet zette, zoe det 't achtering van de sjlej taege de sjeurdeur sjtoong. Hae ging toen nao binne en begoos de bössele huij op de sjlej te sjmiete. In de sjeur hat zich eine broene baer verborge, dae dao ziene winktersjlaop woel haaje. Door de herrie die den boer makde, woort oeme baer wakker, maerkde detter get gaonde waas en sjproong de sjeur oet. Hae kwaam baove op de sjlej terech, en 't paerd, det waal rook, wae achter öm zoot, woort bang en leep zoe hel as 't koos der tössen oet.
Oeme baer dae angers neet zoe bang is aangelag, begoos öm toch get te kniepe. Zoo good asse koos, heele zich vas en keek enstig nao alle kanke offe zich neet heej of dao van de sjlej koos laote rölse. Wie ze ein hiel ing gevare hadde, vaegde ze eine baedelaer veurbeej. 'Non de pie! Woe riet de garrelesjas zoe hel nao toe?' zag de baedelaer.
'n Ing wiejer vlooge ze ein erm vrouw veurbeej. Zeej bleef aan de kank van de waeg sjtaon en heel de hank op, maar oeme baer gaof niks, hae koos neet in zien beurs koome, want hae dörfde gaenne poet loslaote.
Nag ein ing wiër vlooge ze Rein de Vos veurbeej. Dae zoog direk wae 't waas. 'Hei dao,' reepe. 'Geiste sjlejje, oeme baer? Wach efkes, laot mich achterop zitte, den sjpeul ich koetseer.'
Maar den baer zag niks en heel zich maar sjtevig vast. 'Douw wils mich neet mei neme?' sjrieuwde de vos. 'Auch good! Den veursjpel ich dich morge eine bloete röksjtrank, al haeste nouw nag eine fijne pelsjas aan.' Den baer versjtoong der gaen waord van, zoe hel vaegde ze door 't lank.
Wie ze op de boerderie aankwame, rende 't paerd de lieg sjtaldeur in, de sjlej sjlingerde taege de deursjtiel aan en den baer vloog met ziene kop taege eine höltere sjtiel dae helder waas as zien hersepan, zoe dette doed op de plaats bleef ligge. Oongertösse waas de boer, dae niks hat gemerk, doedgemodereerd aan 't werk in de sjeur. Hae sjmeet de ein bössel huij nao de anger nao boete, en meinde det die op de sjlej terech kwaam. Intelik huerde hae op, wieje meinde ein aardig vregske te hebbe gelaaje. Hae ging nao boete òm alles op de sjlej vas te binge en nao hoes te rieje, maar keek raar op zien naas wieje zoog det paerd en sjlej waeg ware. Dao zoot niks angers op den nao hoes te gaon. Nao get te hebbe geloupe kwame de baedelaer taege. 'Zaek aens, leeve man,' vroogge, 'baeste auch ein paerd veur ein laeg sjlej taege gekoome?' 'Nae,' zag de baedelaer, 'maar ich bön waal ein sjlej taege gekoome woe de garrelesjas in zoot, dae hiel hel doorreej. Dao is zeker in 't dörp get aan de hank, mesjien eine moord of op zien mins brank!' Get wiër kwame de erm vrouw taege. 'Zaek aens vruike, heb geej mesjiens ein paerd maet ein laeg sjlej gezeen?' vroog de boer. 'Nae,' zag de vrouw, 'maar waal reej den börgemeister in ziene pelsjas mich rakelings veurbeej. Dao is zeker ein oongelök gebeurd, want hae reej zoe hel as ich me laeve neet heb gezeen. En neet op zien eige sjlej, maar op die van einen boer.'
Nag ein ing wiër kwaam den boer de vos taege. 'Zaek, Reintje,' vroog weer de boer, 'haeste neet ein sjlej maet ein paerd ter veur gezeen?' 'Jao zeker,' zag Rein. 'Oeme baer zootter op en vaegde zoe hel euver de waeg as hatte 't paerd en de sjlej gesjtaole.'
'Sakkerloet,' zag de boer, 'dae juugt mien paerd nag kepot.'
'Now zeen öm te kriege, traek öm de pelsjas oet en braoj öm,' zag Reintje. 'Maar aste dien paerd truek kriegs, dan kuste mich auch waal aens laote sjlejje, ich kan hiel good sjteure.'
'Wat betaalste veur eine rit?' vroog de boer.
De vos zag: 'Doew kus kriege waste wils: naat of drueg. In alle geval gaef ich mier as oeme baer, want dae betaelt meistens neet vuel of gaar niks.' 'Good,' zag de boer, 'aste morge um dezen tied heej op mich wachs, den zal ich dich euver dezen berg laote rieje.'
Hae merkde dat Rein öm woel betoepe en ein of angere sjtreek woel oethaole. Daorum noome de volgende morge zien gewaer meij en wie Rein aankwaam en meinde aens fijn euver den berg te kunne vaege, kreegge eine sjeut hagel in zien prie, dette morsdoed neer veel.
De boer sjtröpde öm aaf, had ein fijn baerevel veur zich zelf en eine sjoene pels veur zien vrouw.
Onderwerp
AT 0116 - The Bear on the Hay-Wagon 
AT 0116 - The Bear on the Hay-Wagon 
ATU 0116 - The Bear on the Hay-Wagon.
ATU 0116 - The Bear on the Hay-Wagon.
Beschrijving
Een boer laadt bundels hooi uit zijn schuur op zijn slee, maar een beer heeft zich tussen de bundels verstopt en springt de deur uit om weg te komen, maar landt op de slee, die met hem er vandoor gaat. De boer rent er achteraan; een bedelaar denkt de veldwachter te hebben gezien, een arme vrouw denkt, dat de burgemeester op de slee zat; maar Reintje de Vos weet beter en vraagt of hij ook mag sleeën, biedt er meer voor dan de beer. De boer zegt hem de volgende dag te komen en schiet hem dan morsdood, zodat hij een berevel voor zichzelf heeft en een mooie vossepels voor zijn vrouw.
Bron
Willem de Blécourt, Volksverhalen uit Nederlands Limburg, Utr./Antw.1981, 44-46 N°2.6
Motief
J1762.2 - Bear on haywagon (on horse) thought to be the preacher.
J1762.2 - Bear on haywagon (on horse) thought to be the preacher.
Commentaar
voor 1951
Motief: J1762.2 Bear on haywagon (on horse) thought to be the preacher
The Bear on the Hay-Wagon
H.T. in: Veldeke jg. 26 N°143 (1951), 15f
Naam Overig in Tekst
Rein de Vos
Rein de Vos
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:20