Hoofdtekst
Der wie in doomny, dy hie in jonge fan sa'n trettsjin jier. Dy jonge hie in ka en dy ka koe prate. De jonge wie tige mâl mei dy ka. Op it lêst stoar dy ka fan âlderdom. Doe sei de doomny tsjin syn soan: "Dy ka, dy mast bigrave."
Doe soe de jonge dy ka samar yn 'e groun triuwe, mar doe sei syn heit tsjin him: "Jonge, dat mast in bytsje plechtich dwaen. In minske dogge se sa ek net yn 'e ierde. Dy komt yn in kiste. Doch dû dy ka yn in sigarekistje."
Dat woarde dien en dat sigarekistje kaem yn in gat yn 'e groun en dêr die de jonge modder boven op.
Doe't dat gebeurd wie, sei de jonge: "Nou sil ús leaven Hear ek raer opsjen. Nou mient er, dat er in kistje sigaren krijt en it is mar in deade ka."
Doe soe de jonge dy ka samar yn 'e groun triuwe, mar doe sei syn heit tsjin him: "Jonge, dat mast in bytsje plechtich dwaen. In minske dogge se sa ek net yn 'e ierde. Dy komt yn in kiste. Doch dû dy ka yn in sigarekistje."
Dat woarde dien en dat sigarekistje kaem yn in gat yn 'e groun en dêr die de jonge modder boven op.
Doe't dat gebeurd wie, sei de jonge: "Nou sil ús leaven Hear ek raer opsjen. Nou mient er, dat er in kistje sigaren krijt en it is mar in deade ka."
Beschrijving
Een jongen begraaft een vogel in een sigarenkistje en meent: "God zal wel raar opkijken: hij denkt dat hij sigaren krijgt, en het is maar een dooie vogel."
Bron
Collectie Jaarsma, verslag 949, verhaal 13 (archief Meertens Instituut)
Commentaar
5 oktober 1972
Naam Overig in Tekst
Heer 
Heer 
God
God
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21