Hoofdtekst
Alde Marten van Kammen hie t.b.c. Hy lei yn in tintsje.
Op in joun sei mem: "Ik mat der mar ris hinne." Doe't se weromkom sei se: "Hy leeft gjin twa dagen mear."
De oare deis stoar er. Syn frou sei: "Ik hie 't der noait oan sjoen dat it sa hurd gean soe." Mar mem hie him al fantofoaren as lyk sjoen.
Ik hie seis rare stikelwarten op 'e pols. Doe't Marten dea wie nom mem my mei nei syn lyk ta. Hja hie myn pols beet en dêrmei struts se oer syn foarholle hinne. Ik rekke alle seis warten in skoftsje letter kwyt.
Op in joun sei mem: "Ik mat der mar ris hinne." Doe't se weromkom sei se: "Hy leeft gjin twa dagen mear."
De oare deis stoar er. Syn frou sei: "Ik hie 't der noait oan sjoen dat it sa hurd gean soe." Mar mem hie him al fantofoaren as lyk sjoen.
Ik hie seis rare stikelwarten op 'e pols. Doe't Marten dea wie nom mem my mei nei syn lyk ta. Hja hie myn pols beet en dêrmei struts se oer syn foarholle hinne. Ik rekke alle seis warten in skoftsje letter kwyt.
Onderwerp
SINSAG 0489 - Das zweite Gesicht   
Beschrijving
De moeder van de vertelster voorspelde dat Marten van Kammen, die aan t.b.c. leed, snel zou overlijden. Na zijn dood nam zij haar dochter mee naar zijn lijk. Ze wreef haar pols over zijn voorhoofd en zo raakte de dochter haar wratten kwijt.
Bron
Collectie Jaarsma, verslag 977, verhaal 4 (archief Meertens Instituut)
Commentaar
25 januari 1973
Das zweite Gesicht
Naam Overig in Tekst
Marten van Kammen   
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21