Melding:
Bestand met auteursrechtelijke informatie of extreme facetten.De inhoud is afgeschermd, en kan alleen worden geraadpleegd op het Meertens Instituut, of met een account.
Melding:
Bestand met auteursrechtelijke informatie of extreme facetten.De inhoud is afgeschermd, en kan alleen worden geraadpleegd op het Meertens Instituut, of met een account.
Hoofdtekst
Renske de Greef: 'Hoe ik met de rappers van Opgezwolle naar Indonesië reisde. Doel: verbeter de wereld, begin met een rap', in: NRC Handelsblad, 13 maart 2004, p.51
[...]
Mes in mondhoek
Na een heftige discussie besluit onze groep niet te gaan. Het is donker buiten, broeierig warm, we gaan naar een vieze plek vol kakkerlakken en afval, en het idee dat er daar duizenden mensen (aan de drugs, hongerig) zijn die het op ons hebben gemunt is te naar. De gedachte aan bloedende lijven, verkrachte journalistes en grote groepen verwilderde straatkinderen die zich tezamen op een digitale camera storten - met de eigenaar van de camera erbij - vult ons hoofd zodanig dat we besluiten dat het te gevaarlijk is. Het risico is te groot.
De volgende dag krijgen we toch nog de kans om de kinderen van het busstation te spreken. We kunnen naar een opvanghuis voor straatkinderen die drugsproblemen hebben. In een verschroeiend hete ruimte zitten we temidden van dertig kinderen, die steeds brutaler naar ons beginnen te kijken en schreeuwen. We mogen met een paar kinderen praten. Geschrokken valt ons oog op een jongen met twee grote littekens bij beide mondhoeken. In een nog kleinere, zo mogelijk nog hetere ruimte, vragen we hem wat er is gebeurd.
Hij heet Ringa, en hij is vijftien jaar. Hij vertelt dat hij negen was toen hij werd beroofd door een paar grotere jongens, op het busstation. Hij had geen geld bij zich. Toen gingen ze achter hem staan en sneden met een mes zijn mondhoeken open (een zogeheten 'smiley'). Toch geeft hij duidelijk aan dat hij denkt dat de jongens hem wel lief vonden, of te klein. Want anders hadden ze hem wel doodgestoken.
[...]
Mes in mondhoek
Na een heftige discussie besluit onze groep niet te gaan. Het is donker buiten, broeierig warm, we gaan naar een vieze plek vol kakkerlakken en afval, en het idee dat er daar duizenden mensen (aan de drugs, hongerig) zijn die het op ons hebben gemunt is te naar. De gedachte aan bloedende lijven, verkrachte journalistes en grote groepen verwilderde straatkinderen die zich tezamen op een digitale camera storten - met de eigenaar van de camera erbij - vult ons hoofd zodanig dat we besluiten dat het te gevaarlijk is. Het risico is te groot.
De volgende dag krijgen we toch nog de kans om de kinderen van het busstation te spreken. We kunnen naar een opvanghuis voor straatkinderen die drugsproblemen hebben. In een verschroeiend hete ruimte zitten we temidden van dertig kinderen, die steeds brutaler naar ons beginnen te kijken en schreeuwen. We mogen met een paar kinderen praten. Geschrokken valt ons oog op een jongen met twee grote littekens bij beide mondhoeken. In een nog kleinere, zo mogelijk nog hetere ruimte, vragen we hem wat er is gebeurd.
Hij heet Ringa, en hij is vijftien jaar. Hij vertelt dat hij negen was toen hij werd beroofd door een paar grotere jongens, op het busstation. Hij had geen geld bij zich. Toen gingen ze achter hem staan en sneden met een mes zijn mondhoeken open (een zogeheten 'smiley'). Toch geeft hij duidelijk aan dat hij denkt dat de jongens hem wel lief vonden, of te klein. Want anders hadden ze hem wel doodgestoken.
Onderwerp
TM 6053 - De engelenlach   
Beschrijving
Een jonge jongen in Indonesië is de mondhoeken uitgesneden bij een beroving.
Bron
Renske de Greef: 'Hoe ik met de rappers van Opgezwolle naar Indonesië reisde. Doel: verbeter de wereld, begin met een rap', in: NRC Handelsblad, 13 maart 2004, p.51
Commentaar
13 maart 2004
Zie onder Beeld voor foto's (geen foto van de smiley).
De engelenlach
Naam Overig in Tekst
Renske de Greef   
Opgezwolle   
Naam Locatie in Tekst
Indonesië   
Ringa   
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21