Hoofdtekst
GP: Ik wil wel vertellen waarover ik vertel.
RK: Een soort samenvatting...
GP: Ja, een soort van synopsis van het verhaal. Ik heb heel veel verhalen die ik graag vertel. Heel veel. Het is niet één verhaal.
RK: Maar er is vast wel één verhaal dat u veel gebruikt, dat u graag vertelt?
GP: Ja, maar er zijn er zoveel! Als ik een voorstelling met vrije verhalen moet vertellen, dan begin ik altijd met het verhaal van de koning, die erg goed was voor zijn mensen, maar....en bovendien, dol was op verhalen. Hij luisterde graag naar verhalen en nodigde elke avond goeie verhalenvertellers, meester verhalenvertellers...de meest beroemde verhalenvertellers werden dan uitgenodigd om aan het hof te komen... met de mooiste verhalen.
Maar hij had één beroerde eigenschap. Kort na het begin van het verhaal.....dan....ging hij knikkebollen.
Dan speel ik namelijk met dat knikkebollen. Dan ga ik met het publiek spelen over knikkebollen.
En kort na het knikkebollen viel hij echt diep in slaap, en wel zo, dat hij dreunend ging snurken.
Onzichtbaar altijd was de godin van het verhaal. En ze vond het een belediging én aan het verhaal en aan haar, dat die koning zich zo gedroeg. Dus zij verscheen als een droom bij de...vizier, [deel onverstaanbaar] vizier: "Zeg aan de koning, dat ik dit niet meer accepteer!" Dit is echt de laatste keer. En de koning wilde zijn goede wil tonen, dus nodigde hij een hele beroemde verhalenverteller uit: de verhalenverteller Ben Galen werd uitgenodigd. En die begon daar uit te halen[?] met zijn verhaal, én de koning die was heel ethousiast. Iedereen dacht: "Deze keer gaat het lukken!" Maar prompt daarna begon hij te knikkebollen en hij viel opnieuw in slaap. De godin van het verhaal was zó boos...ze verscheen als een waakdroom bij de vizier [en] meldde de vizier: "Ik zal de koning doden." En wel op de volgende manier: "Ik zal naalden in zijn eten stoppen, zodat hij langzaam dood bloedt. Maar...koningen kunnen veel! Het kan best zijn dat 'ie het redt. Dan heb ik het volgende: elke week gaat 'ie één keer naar het bos, om te jagen. En ik weet ook onder welke boom hij altijd een dutje gaat doen. Dan zorg ik er voor dat de zwaarste tak op zijn hoofd valt. Maar de koning...je weet het nooit met koningen...die redden het altijd. Dan heb ik het volgende: als hij niet dood gaat, dan stuur ik een giftige slang zijn slaapkamer op...dat kan hij niet redden."
En zo gebeurde het ook dat de volgende dag de vizier in het eten ging graaien, en haalde [hij] de naalden er uit. De koning overleefd. En daarna gaat hij op jacht. Maar wat had die slimme vizier gedaan...hij had de boom ontdaan van de allermooiste zware taken. En de koning overleefd.
En dié nacht...verstopte hij zich in de slaapkamer van de koning. Een uiterst genante aangelegenheid. Want voor het eerst was hij ook nog ooggetuige van dat slaapritueel van de koning en de koningin...ach, och, och, och. Hij was zo blij tot allebei vermoeid en al een eigen plek zochten en het licht uitging. En plotseling zag hij daar [achter de pilaar?] uit het niets komen...de slang kroop het bed op...maar ook een slang kan zich vergissen. Want hij nam namelijk de verkeerde kant van het bed...komt op de koningin terecht. Sloop zo naar het gezicht van de koningin. Op dat moment kwam hij tevoorschijn, de vizier. En hij hakte in één keer de kop d'r af. Maar hij had pech. Een spatje bloed kwam op het gezicht van de koningin. En charmant als 'ie is, pakt 'ie z'n zakdoek en veegt het spatje bloed eraf en de koningin wordt wakker...en gilde het uit. De koning wordt wakker [en] kijkt recht in de ogen van de vizier....en betichtte verder de vizier ervan pogingen om zijn vrouw aan te randen...
Maar ik heb een stukje in het verhaal....kijk, en dat heb je altijd wanneer je een verhaal buiten eh, het podium vertelt.
De vizier had te horen gekregen van de godin van het verhaal, die had gezegd van: "Dat wat ik hier vertel mag je niet aan de koning vertellen. Als je het zegt, dan versteen je; word je een standbeeld. En nu staat 'ie daar. En de koning vraagt 'm: "Maak je mond open...zeg mij!" En hij denkt aan de waarschuwing van de godin. En hij houdt zijn bek. En dan zegt de koning: "Wie zwijgt, stemt toe. Morgen zul je hangen!"
En het moment van hangen was daar, en hij dacht...als een echte man: "Hoe zou ik willen sterven? Ja, van een vrouw weet ik, zij wil altijd als een martelares sterven. Maar een man, wil sterven als een held." Dus hij stapt een beetje in de richting van de beul en vraagt aan de beul: "Mag ik de koning iets vertellen?" "Natuurlijk!" En hij gaat naar de koning, en in een gebogen houding vertelt hij aan de koning wat er gebeurd is. En aan het einde van het vertellen...en dan........versteend hij.
"Dames en heren, mag ik u allemaal....", zo ga ik dan verder...uitnodigen, om drie keer niet naar Benidorm te gaan. Maar gewoon in het vliegtuig naar Nepal, Kathmandu...daar op één van de drukste pleinen, kun je de vizier zien. Versteend en al.
Maar ik wil je vertellen hoe moeilijk het is om buiten het podium....
RK: Maar net zei u dat u het nooit deed, nu heeft u het toch gedaan! [lacht]
GP: Ja, maar je ziet wat het nadeel is...dan vergeet ik een element er in.
Maar dit is één van de verhalen die ik graag vertel.
RK: Een soort samenvatting...
GP: Ja, een soort van synopsis van het verhaal. Ik heb heel veel verhalen die ik graag vertel. Heel veel. Het is niet één verhaal.
RK: Maar er is vast wel één verhaal dat u veel gebruikt, dat u graag vertelt?
GP: Ja, maar er zijn er zoveel! Als ik een voorstelling met vrije verhalen moet vertellen, dan begin ik altijd met het verhaal van de koning, die erg goed was voor zijn mensen, maar....en bovendien, dol was op verhalen. Hij luisterde graag naar verhalen en nodigde elke avond goeie verhalenvertellers, meester verhalenvertellers...de meest beroemde verhalenvertellers werden dan uitgenodigd om aan het hof te komen... met de mooiste verhalen.
Maar hij had één beroerde eigenschap. Kort na het begin van het verhaal.....dan....ging hij knikkebollen.
Dan speel ik namelijk met dat knikkebollen. Dan ga ik met het publiek spelen over knikkebollen.
En kort na het knikkebollen viel hij echt diep in slaap, en wel zo, dat hij dreunend ging snurken.
Onzichtbaar altijd was de godin van het verhaal. En ze vond het een belediging én aan het verhaal en aan haar, dat die koning zich zo gedroeg. Dus zij verscheen als een droom bij de...vizier, [deel onverstaanbaar] vizier: "Zeg aan de koning, dat ik dit niet meer accepteer!" Dit is echt de laatste keer. En de koning wilde zijn goede wil tonen, dus nodigde hij een hele beroemde verhalenverteller uit: de verhalenverteller Ben Galen werd uitgenodigd. En die begon daar uit te halen[?] met zijn verhaal, én de koning die was heel ethousiast. Iedereen dacht: "Deze keer gaat het lukken!" Maar prompt daarna begon hij te knikkebollen en hij viel opnieuw in slaap. De godin van het verhaal was zó boos...ze verscheen als een waakdroom bij de vizier [en] meldde de vizier: "Ik zal de koning doden." En wel op de volgende manier: "Ik zal naalden in zijn eten stoppen, zodat hij langzaam dood bloedt. Maar...koningen kunnen veel! Het kan best zijn dat 'ie het redt. Dan heb ik het volgende: elke week gaat 'ie één keer naar het bos, om te jagen. En ik weet ook onder welke boom hij altijd een dutje gaat doen. Dan zorg ik er voor dat de zwaarste tak op zijn hoofd valt. Maar de koning...je weet het nooit met koningen...die redden het altijd. Dan heb ik het volgende: als hij niet dood gaat, dan stuur ik een giftige slang zijn slaapkamer op...dat kan hij niet redden."
En zo gebeurde het ook dat de volgende dag de vizier in het eten ging graaien, en haalde [hij] de naalden er uit. De koning overleefd. En daarna gaat hij op jacht. Maar wat had die slimme vizier gedaan...hij had de boom ontdaan van de allermooiste zware taken. En de koning overleefd.
En dié nacht...verstopte hij zich in de slaapkamer van de koning. Een uiterst genante aangelegenheid. Want voor het eerst was hij ook nog ooggetuige van dat slaapritueel van de koning en de koningin...ach, och, och, och. Hij was zo blij tot allebei vermoeid en al een eigen plek zochten en het licht uitging. En plotseling zag hij daar [achter de pilaar?] uit het niets komen...de slang kroop het bed op...maar ook een slang kan zich vergissen. Want hij nam namelijk de verkeerde kant van het bed...komt op de koningin terecht. Sloop zo naar het gezicht van de koningin. Op dat moment kwam hij tevoorschijn, de vizier. En hij hakte in één keer de kop d'r af. Maar hij had pech. Een spatje bloed kwam op het gezicht van de koningin. En charmant als 'ie is, pakt 'ie z'n zakdoek en veegt het spatje bloed eraf en de koningin wordt wakker...en gilde het uit. De koning wordt wakker [en] kijkt recht in de ogen van de vizier....en betichtte verder de vizier ervan pogingen om zijn vrouw aan te randen...
Maar ik heb een stukje in het verhaal....kijk, en dat heb je altijd wanneer je een verhaal buiten eh, het podium vertelt.
De vizier had te horen gekregen van de godin van het verhaal, die had gezegd van: "Dat wat ik hier vertel mag je niet aan de koning vertellen. Als je het zegt, dan versteen je; word je een standbeeld. En nu staat 'ie daar. En de koning vraagt 'm: "Maak je mond open...zeg mij!" En hij denkt aan de waarschuwing van de godin. En hij houdt zijn bek. En dan zegt de koning: "Wie zwijgt, stemt toe. Morgen zul je hangen!"
En het moment van hangen was daar, en hij dacht...als een echte man: "Hoe zou ik willen sterven? Ja, van een vrouw weet ik, zij wil altijd als een martelares sterven. Maar een man, wil sterven als een held." Dus hij stapt een beetje in de richting van de beul en vraagt aan de beul: "Mag ik de koning iets vertellen?" "Natuurlijk!" En hij gaat naar de koning, en in een gebogen houding vertelt hij aan de koning wat er gebeurd is. En aan het einde van het vertellen...en dan........versteend hij.
"Dames en heren, mag ik u allemaal....", zo ga ik dan verder...uitnodigen, om drie keer niet naar Benidorm te gaan. Maar gewoon in het vliegtuig naar Nepal, Kathmandu...daar op één van de drukste pleinen, kun je de vizier zien. Versteend en al.
Maar ik wil je vertellen hoe moeilijk het is om buiten het podium....
RK: Maar net zei u dat u het nooit deed, nu heeft u het toch gedaan! [lacht]
GP: Ja, maar je ziet wat het nadeel is...dan vergeet ik een element er in.
Maar dit is één van de verhalen die ik graag vertel.
Beschrijving
Een koning laat meestervertellers komen, maar valt telkens in slaap. De godin van het verhaal is hierdoor enorm beledigd. Ze wil de koning doden. Een vizier moet de koning in de gaten houden, maar mag dit de koning niet vertellen. Wanneer hij dit wel doet, verandert de vizier in steen. Als hij de koningin wil redden, wordt gedacht aan aanranding, en moet hij hangen. Als hij het geheim op moment van ophanging toch aan de koning vertelt, versteent hij. Nog steeds is de vizier zo te zien in Nepal.
Bron
Letterlijk afschrift van een mp3-opname.
Commentaar
Pool begon midden jaren 90 met het vertellen van indianenverhalen, ook aan (Surinaamse) indianen zelf. De verhalen duren daar soms een nacht. Pool is een verhalenverteller die één wil worden met het publiek; hij verkleedt zich ook. Na het vertellen van indianenverhalen hield hij zich bezig met volksverhalen in Nederland (in het Noorden), maar ook andere wereldse volksverhalen. Voor elk land heeft hij wel verhalen in zijn hoofd zitten.
Anno 2007 wil hij een bibliotheek opstarten in Paramaribo.
Anno 2007 wil hij een bibliotheek opstarten in Paramaribo.
Naam Overig in Tekst
Nepalees
Nepalees 
Ben Galen
Ben Galen
Galen
Galen
Naam Locatie in Tekst
Nepal
Nepal
Kathmandu
Kathmandu
Benidorm
Benidorm
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21