RKOMA147

[Vertelster zingt in Indonesisch en vertaalt daarna in Nederlands] "Kancil, Kancil, je plaagt je vrienden en je bent heel slim!"

Kancil ruikt de doerian-vrucht. Dat is een hele grote groene vrucht met stekels. En het stinkt! Maar voor Kancil is het zijn lievelingsvrucht.

"Ik krijg honger van die lucht. Oh nee hè! Aan de overkant staat de doerian-boom. Hoe kom ik daar? Ik kan wel een beetje zwemmen, maar heb geen A-, B- of C-diploma, en in het midden van de Kali is het veel te diep."

Dan ziet Kancil de krokodil.

"Oh lekker, Kancil-vlees!"

De krodokil komt uit het water. Hij lust Kancil wel rauw.

"Wacht even, krokodil. Ik durf te wedden, dat jouw familie niet groot is. Wij eten nooit alleen. Wij komen altijd met twintig man! Roep je hele familie bijeen, dan kun je me samen opeten!"

Oma krokodil komt, met haar brilletje, mama krokodil en oom krokodil en een tante en een nicht en neef en een achterneef en achternicht.

"Dat is niks! Is dit alles?"

"Ja, dat is alles. Is dat niet veel?"

"Ik heb veel meer familie," zegt Kancil.

"Als jouw familie groter is dan die van ons, mag je ons opeten," zegt krokodil.

"Ga eerst eens rustig liggen in de Kali, naast elkaar, dan kan ik jullie rustig tellen."

Nou, en de Kali is breed hoor. De Vecht, of eh, de Oude Gracht hier achter, is er niks bij!

Papa krokodil gaat als eerst liggen, dan mama, oma, opa, oom, tante, neef, nicht, achterneef en achternicht.

"Nou krokodil. Ik weet zeker dat ik win. Mijn familie is groter! Doe jullie ogen dicht en ik zal jullie tellen.
[Vertelster zingt] Negen krokodillen al in de rivier
Ze zeggen dat ik niet tellen kan
En dat is één,
En dat is twee,
En dat is drie...."

En Kancil springt op de rug van de eerste krokodil, naar de tweede, de derde, tot en met de negende krokodil. Dan is hij over de rivier. Kancil klimt snel de doerian-boom in.

"Hee, Kancil..ben je nu klaar met tellen?"
"Nee, blijven liggen!" En hij gooit alle pitten naar de krokodillen.

"Hee, Kancil, ben je al klaar met tellen?"
"Ja, je kunt me nu eten!"

Toen de krokodillen hun ogen open deden was Kancil alweer verdwenen en lag hij te slapen achter de bosjes, na de doerianvruchten gegeten te hebben.'

AT 0058 - The Crocodile Carries the Jackal    AT 0058 - The Crocodile Carries the Jackal   

ATU 0058 - The Crocodile Carries the Jackal.    ATU 0058 - The Crocodile Carries the Jackal.   

Kancil ruikt de doerian-vrucht, maar omdat deze aan de andere kant van de rivier de Kali groeit, kan hij er niet bij komen. Hij ziet de familie krokodil en stelt voor dat ze hem mogen opeten als ze qua aantal groter zijn dan zijn eigen familie. De krokodillenfamilie gaat in de rivier liggen en Kancil springt op hun ruggen, terwijl hij het aantal krokodillen telt. Zo komt hij aan de overkant van de rivier en kan hij de vruchten opeten.

Parafrase van een vertelling.

15 september 2006

Vertelling tijdens het festival 'Verhalen van verre: vertellingen in Woord, Dans en Muziek: Horen, Zien en Meedoen' van IDEA en de vrouwenbibliotheek te Utrecht.
Optekening akkoord bevonden door de vertelster (19 sept. 2006 via e-mail)

The Crocodile Carries the Jackal

Kancil    Kancil   

Kantjil    Kantjil   

Theatergroep Delta    Theatergroep Delta   

Indonesië    Indonesië   

Kali    Kali   

Oude Gracht    Oude Gracht   

Vecht    Vecht   

Zaandam    Zaandam   

Vught    Vught   

2013-03-01 14:46:21