Registratie zal enige tijd duren. Deze functie is in ontwikkeling.

RKOMAGRON0171

Een sage (mondeling), dinsdag 14 november 2006

Hoofdtekst

TN: En fragmenten van verhalen...dat ik met een mevrouw zit te praten en die vertelt over haar jeugd, dan zei ze: 'Ja, dan kwamen we langs het kerkhof dan moesten we 's avonds petroleum halen in het donker, voor m'n moeder, maar dat vond ik eng, en dan kwamen we langs het kerkhof en dan dee ik altijd mijn ogen dicht en m'n broertje moest...dan hield ik m'n hand langs de heg, en dan hield ik de hand van mijn broertje vast, en ik wist dat als de heg ophield, dan waren we voorbij het kerkhof. Ik zeg: "Maar waar was je dan zo bang voor?" En toen zei ze: "Want op het kerkhof zaten sokkeraiwiefkes," zei ze toen.

RK: Sokkeraiwiefkes?
TN: Ja, sokkeraiwiefkes. Sokkerai, siegorai. Dat is een donkere...Je hebt witte wieven, zeg maar, en de tegenhangers daarvan zijn zwarte vrouwen. En dat ken ik uit de volksverhalen...tenminste, het gegeven sokkeraiwiefkes. Dus ik probeer daar op door te vragen, dus hoe zien die er dan uit? "Ja, duuster, duuster", zei ze. "Wat doen die dan, of waarom word je daar dan bang van?" Ja, dat wist ze allemaal niet. Dus ik zeg: "Goh. Daar worden ook wel verhalen over verteld." "Oh", nou, dat wist ze ook niet.

RK: Dat was een oude vrouw?
TN: Ja, ik denk in de zeventig, midden zeventig. Dat zijn dus wel verhaalgegevens, die dan leven, maar ik had heel erg gehoopt dat ze me het verhaal er omheen kon vertellen.

Beschrijving

Verteller hoort fragmenten van verhalen. Zo vertelde een vrouw over sokkeraiwiefkes, zwarte vrouwen. Dit zijn de tegenhangers van witte wieven, en ze zitten op kerkhoven.

Bron

Letterlijk afschrift van DAT-opname.

Commentaar

14 nov. 2006
RK: R.A. Koman; TN: Tineke Neyman.
Ook dhr. Martin Scholma (uitgeverij Profiel), is aanwezig.
De vertelling betreft een interview en geen verhaalsessie.

Datum Invoer

2013-03-01 14:46:21