RKOMAOV0005

33.49

JvdB: Op de u komen twee puntjes volgens mij ook nog. In ieder geval, de Markfluwer, wat ik daarvan wist was, en ze hadden al 's gezegd “daar moet je achteraan, daar moet je achteraan!” Maar onderhand had ik zoveel ander werk, daar was niks van gekomen. De Markfluwer, die man is overleden. Die heeft zijn huis nagelaten aan de gemeente. De gemeente die ziet daar allemaal stokoude meubels in staan en toestanden die zegt tegen de Historische Vereniging van “gaan jullie eerst maar eens kijken wat daar voor jullie gading bijstaat. Haal dat er maar uit.” Die komen, die zien daar een oude kast waarvan ze zeggen nou die willen we dan nog wel hebben en de rest dat is zo’n rotzooi die hoeven ze niks van te hebben. Ze tillen de kast opzij en de onderkant van die kast zit vol met bankbiljetten! [vertelster lacht] 150.000 gulden zit daar onder in die kast geschoven in van die kleine melkzakjes, daar zit allemaal geld in en daar allemaal zo in van die naadjes van die kast geschoven. Nou daar gaan ze even opzoek naar geld. Nou ze vinden wel een miljoen daar in dat huis. Nou je begrijpt wat er gebeurt. Iedereen komt daar naar geld zoeken. Eerst de Historische Vereniging, toen heeft de gemeente daar nog eens mensen op afgestuurd en dat heeft dus allemaal in de krant gestaan van hoeveel geld er wel niet gevonden is. En toen werd het verkocht. Aan iemand die natuurlijk hoopte daar ook nog geld mee te vinden. In 1 jaar tijd is het 4 keer verkocht en ik geloof dat de eerste nog geld gevonden heeft, maar de rest niet. Doet er niet toe. In ieder geval, ik zeg tegen die mannen “ik weet er niks van, maar vertel mij jullie verhaal, dan gaan we daarna uh in de pauze” ik zeg “en na de pauze vertel ik jullie het verhaal van de Markfluwer.” Nou dat was goed. Dus de fles jenever op tafel en daar begonnen ze dan te vertellen. Wat was er nou het geval geweest? Bij ons in de buurt heb je heel sterk het systeem, en toen nog veel meer als nu natuurlijk, van de burenplicht de ‘naoberplichte’. Iedereen was ook van elkaar afhankelijk, mensen hadden elkaar nodig bij geboorte, bij sterven, in geval van ziekte, vroeger had je nog geen verzekeringen. Als er een koe dood ging dan moest er gecollecteerd worden voor een nieuwe koe. Dus ze hadden mekaar hard nodig, dus je was dan in een gemeenschap dan moest je wel opgenomen zijn, want anders dan kwam het niet goed met je. De buurman van de Markfluwer, en Markfluwer was een weduwenaar en die had 5 kinderen; 4 zoons en 1 dochter. Die had ruzie met zijn buurman. Die buurman die had een hekel aan Markfluwer en Markfluwer was iemand met een harde kop, die had snel was ie opstandig en strawant en niet vriendelijk in de omgang en wat heeft die buurman gedaan? Die is naar alle 26 buren gegaan en die heeft gezegd “jullie zeggen de buurschap aan de Markfluwer op en anders dan zeg ik de buurschap aan jou op en hij was een hele belangrijke boer. Je moest die buurschap die moet aangenomen worden en die moet ook afgezegd worden. Toen hebben al die buren die hebben de buurschap aan Markfluwer opgezegd. Toen zaten ze volkomen geïsoleerd, ze hoorden nergens meer bij, ze hadden met niemand meer iets te maken en dat maakte hen tot buitengewoon zonderlinge mensen. De tijd stond stil. Ze gingen absoluut niet met hun ontwikkeling mee. Uiteindelijk hebben ze nog wel eens bijvoorbeeld kunstmest aangeschaft en ze waren waarschijnlijk de eerste met plastic regenjassen want dan knipten ze zo’n kunstmestzak open en die zetten ze met een puntsel op een hoofd en daar liepen de Markfluwers achter elkaar. Die dochter was geestelijk gehandicapt. Op een goed moment is die dochter overleden en wat hebben ze gedaan? Die hebben ze daar gewoon op het erf onder de grond begraven. Nou, vroeg of laat viel het natuurlijk toch mensen op dat dat meisje nooit meer verscheen. Die zagen ze nooit meer. Toen is de politie er aan de deur geweest en nou uiteindelijk hebben ze nog wel toegegeven dat ze haar begraven hadden. Toen is ze weer opgegraven. Nou het is een drama van hier tot aan Maastricht geworden en de oude Markfluwer is toen ook overleden. Toen waren die broers nog over en stuk voor stuk overleden ze terwijl ze met niemand meegingen. Eerst, eerst gingen ze nog wel eens naar de kerk bijvoorbeeld, maar toen op een goede dag is er een dominee gekomen en die kwam in spijkerbroek en toen was het afgelopen. En de laatste Markfluwer die las zelf preken voor, die sprak tie in op een bandje en die draaide dus zijn eigen ingesproken preken af. En zong dan maar vrolijk mee voor de bandrecorder [vertelster lacht] en dat was eigenlijk alles wat ie had. Ze hebben een kraan aangeschaft uiteindelijk toen de waterleiding al…iedereen had al waterleiding en zij nog niet, maar uiteindelijk kregen ze dan ook waterleiding. Een kraan en daar uhh moesten ze het dan mee doen. Nou een van de Markfluwers heeft nog eens een keer in het ziekenhuis gelegen. Nou er was een mevrouw die heeft daarnaast gelegen die dat vertelde ze zei “nou dan kwamen de broers die kwamen op bezoek en die brachten dan de schone was mee. Die zetten ze daar zo op dat bed en dan zaten ze zo [vertelster zit stil met gebogen hoofd] en ze spraken geen woord met elkaar. Die man in bed niet en diegenen die ernaast zaten zeiden ook helemaal niks. En het spreekuur was weer afgelopen, het bezoekuur, en ze stapten op en ze gingen weer naar huis.” De laatste Markfluwer heeft nog hulp gehad van de wijkverpleegster. Die wijkverpleegster heb ik dan ondertussen ook gesproken en die zei “ach, eigenlijk wilde die denk ik wel toch wat meer contact met de mensen, maar het was allemaal, het had te lang geduurd en het was te lang geweest zoals het geweest was. En toen de éénnalaatste Markfluwer overleed toen had zij gezien dat ze dus naar het kerkhof gingen en toen was ze meegelopen zodat er tenminste nog iemand naast de laatste gestaan had. Maar die laatste die was dus zo kwaad vanwege die dominee ook nog steeds dat vroeger zou de kerk alles geërfd hebben, of het dorp zou misschien wat geërfd hebben, maar nou ging de hele boel naar de gemeente en de gemeente die heeft nog 10.000 euro geschonken aan, of gulden misschien, geschonken aan de dorpsgemeenschap, aan het dorpsbestuur, omdat natuurlijk Markfluwer daar gewoond had en die hebben een grote steen besteld en daarop staat dan, dat is een soort monument voor de Markfluwer opgericht en voor de rest heeft de gemeente het verdeeld over goede doelen en weet ik veel wat voor verenigingen dat geld hebben gekregen.

Familieverhaal over de familie van Markfluwer. Hij had 5 kinderen en allen werden ze verstoten uit het dorp waar ze woonden. Later is het huis van Markfluwer teruggevonden en er bleek heel veel geld onder en in de meubelen te zitten.

Letterlijk afschrift van mp3-opname; Janna van den Berg - 05 juli 2007.WAV

Deel van een interview van Ruben Koman met Janna van den Berg, afgenomen op het Meertens Instituut te Amsterdam.
JvdB= Janna van den Berg.

Volgens een email van Ronald Jonkers op 23-7-2015 zou het verhaal zich afspelen in Balderhaar.

Markfluwer    Markfluwer   

Markvluwer    Markvluwer   

Historische Vereniging    Historische Vereniging   

Maastricht    Maastricht   

2013-03-01 14:46:21