Hoofdtekst
[28.22]
RH: Nu heb ik een boek waarin eh dus een gat zit als het ware dus dat is een boek en dit stuk [verteller duidt het aan met zijn handen] is eruit gesneden. Dan kun je daar eh voorwerpen indoen je kunt er een prachtige halsketting indoen of edelstenen indoen of sieraden kun je dr in doen. Nu was uhm Coco de kleine dwerg, die was uhm ja dat boek kwijtgeraakt om het verhaal niet al te lang te maken, was het boek kwijtgeraakt of liever gezegd ze hadden ‘m ’t boek ontnomen omdat ie in de gevangenis terecht was gekomen. Het is eigenlijk het oude verhaal van Loek met de wandelschoenen, maar ik heb het aangepast aan de situatie. En het genoemd ‘Coco met het wonderboek’. En dat wonderboek dat eh was op een of andere manier terecht gekomen bij de basisschool in Chaam. Die hadden bij het begin van de boekenweek op de speelplaats hadden ze een hele grote doos aangetroffen. En de, daar stond op ‘Top Secret’. En eh de leraren hadden tussen de middag ja de stoute schoenen aangetrokken om die doos dan toch maar open te maken en toen bleek er in die doos een schatkist te zitten. En die schatkist die was met vijf sloten verzegeld. En uhm op de middag dat ze die hadden opengemaakt toen verschenen daar vijf godinnen en die al die kinderen en die zeiden eh wij zullen ‘m voor je openmaken, want die godinnen die wisten dat daar een boek in verscholen zat en dat dat een toverboek was. En die godinnen dat waren dus eigenlijk de muzen van de dichtkunst, van de schilderkunst van de dramatiek en ga zo maar door. En eh die kregen ruzie, en die kist ging niet open, de toverkracht van die godinnen die die die vervloog. Dus die kist ging niet open en toen zeiden ze met z’n allen: “Nou, misschien jullie kinderen kunnen die toverkracht terug krijgen door eh een mooi gedicht te maken, door een mooi schilderkunst eh een mooi dansje te maken, en als jullie nou volgende week aan het einde van ja jullie periode dat je daarin geoefend heb. Als jullie dan met die prestatie komen met dat mooie dansje, met die eh met dat muziekstukje. Dat waren dus vijf muzen, vijf godinnen. Na een week gebeurt dat dus en uhm toen was ik ingehuurd om ’t verhaal eigenlijk te vertellen. Die vijf godinnen die kwamen en de kinderen die voerden die stukjes op en inderdaad toen kwam die toverkracht van die godinnen terug en die sloten die sprongen open aan het einde van eh dat dansje, van eh dat muziekstuk. Toen was die kist open en één van die juffrouwen die keek erin en er lag een toverfluit in, die haalde ze dr uit en speelde dr even op. En toen kwam ik tevoorschijn en ik zei: “Ja, fantastisch ’t boek ’t boek van Coco. Ik wist ‘t, ik wist ‘t, fantastisch dat jullie hier die kist hebben open gekregen want nu kan ik het boek teruggeven aan Coco de kleine dwerg. Ik zal jullie vertellen hoe het in de kist is terechtgekomen.” Nou vertel ik het hele verhaal hoe Coco op z’n zwerftocht of van huis is weggelopen en ga zo maar door en op den duur dus in de gevangenis terecht komt, waarbij ‘m alles ontnomen wordt. En dus ook z’n spulletjes, z’n toverfluit, z’n boek enzovoorts. En dat dan die godinnen die kist uit ’t paleis van de sultan hebben weggehaald. En eh hier in Chaam hebben neergezet, omdat ze wisten dat Coco de kleine dwerg hier in de buurt woonde. En Coco de kleine dwerg die zou wellicht vannacht komen om dat boek op te halen buiten de school. En toen hebben ze dus de andere ochtend, hebben ze eh een brief neergelegd bij die lege kist, waarin Coco de kinderen bedankte voor de leuke prestatie voor hun zang, hun dans, hun muziek ennuh gedichten en daardoor kon hij dus z’n eigen boek terugkrijgen en iedere keer als hij in het boek zou kijken, zou hij denken aan de kinderen van de basisschool in Chaam.
RH: Nu heb ik een boek waarin eh dus een gat zit als het ware dus dat is een boek en dit stuk [verteller duidt het aan met zijn handen] is eruit gesneden. Dan kun je daar eh voorwerpen indoen je kunt er een prachtige halsketting indoen of edelstenen indoen of sieraden kun je dr in doen. Nu was uhm Coco de kleine dwerg, die was uhm ja dat boek kwijtgeraakt om het verhaal niet al te lang te maken, was het boek kwijtgeraakt of liever gezegd ze hadden ‘m ’t boek ontnomen omdat ie in de gevangenis terecht was gekomen. Het is eigenlijk het oude verhaal van Loek met de wandelschoenen, maar ik heb het aangepast aan de situatie. En het genoemd ‘Coco met het wonderboek’. En dat wonderboek dat eh was op een of andere manier terecht gekomen bij de basisschool in Chaam. Die hadden bij het begin van de boekenweek op de speelplaats hadden ze een hele grote doos aangetroffen. En de, daar stond op ‘Top Secret’. En eh de leraren hadden tussen de middag ja de stoute schoenen aangetrokken om die doos dan toch maar open te maken en toen bleek er in die doos een schatkist te zitten. En die schatkist die was met vijf sloten verzegeld. En uhm op de middag dat ze die hadden opengemaakt toen verschenen daar vijf godinnen en die al die kinderen en die zeiden eh wij zullen ‘m voor je openmaken, want die godinnen die wisten dat daar een boek in verscholen zat en dat dat een toverboek was. En die godinnen dat waren dus eigenlijk de muzen van de dichtkunst, van de schilderkunst van de dramatiek en ga zo maar door. En eh die kregen ruzie, en die kist ging niet open, de toverkracht van die godinnen die die die vervloog. Dus die kist ging niet open en toen zeiden ze met z’n allen: “Nou, misschien jullie kinderen kunnen die toverkracht terug krijgen door eh een mooi gedicht te maken, door een mooi schilderkunst eh een mooi dansje te maken, en als jullie nou volgende week aan het einde van ja jullie periode dat je daarin geoefend heb. Als jullie dan met die prestatie komen met dat mooie dansje, met die eh met dat muziekstukje. Dat waren dus vijf muzen, vijf godinnen. Na een week gebeurt dat dus en uhm toen was ik ingehuurd om ’t verhaal eigenlijk te vertellen. Die vijf godinnen die kwamen en de kinderen die voerden die stukjes op en inderdaad toen kwam die toverkracht van die godinnen terug en die sloten die sprongen open aan het einde van eh dat dansje, van eh dat muziekstuk. Toen was die kist open en één van die juffrouwen die keek erin en er lag een toverfluit in, die haalde ze dr uit en speelde dr even op. En toen kwam ik tevoorschijn en ik zei: “Ja, fantastisch ’t boek ’t boek van Coco. Ik wist ‘t, ik wist ‘t, fantastisch dat jullie hier die kist hebben open gekregen want nu kan ik het boek teruggeven aan Coco de kleine dwerg. Ik zal jullie vertellen hoe het in de kist is terechtgekomen.” Nou vertel ik het hele verhaal hoe Coco op z’n zwerftocht of van huis is weggelopen en ga zo maar door en op den duur dus in de gevangenis terecht komt, waarbij ‘m alles ontnomen wordt. En dus ook z’n spulletjes, z’n toverfluit, z’n boek enzovoorts. En dat dan die godinnen die kist uit ’t paleis van de sultan hebben weggehaald. En eh hier in Chaam hebben neergezet, omdat ze wisten dat Coco de kleine dwerg hier in de buurt woonde. En Coco de kleine dwerg die zou wellicht vannacht komen om dat boek op te halen buiten de school. En toen hebben ze dus de andere ochtend, hebben ze eh een brief neergelegd bij die lege kist, waarin Coco de kinderen bedankte voor de leuke prestatie voor hun zang, hun dans, hun muziek ennuh gedichten en daardoor kon hij dus z’n eigen boek terugkrijgen en iedere keer als hij in het boek zou kijken, zou hij denken aan de kinderen van de basisschool in Chaam.
Beschrijving
Coco de kleine dwerg was zijn wonderboek kwijt. De kinderen van de basisschool in Chaam konden helpen om dit boek terug te vinden. Ze vonden een schatkist op het schoolplein met vijf sloten. Vijf godinnen probeerden de kist te openen, maar hun toverkracht was verdwenen. De kinderen konden die toverkracht helpen terug te krijgen als ze een dansje, muziekstukje, gedicht of liedje zouden maken. Dit deden ze en de sloten gingen open. Uit de schatkist kwam het toverboek tevoorschijn en toen konden ze dat boek teruggeven aan Coco de dwerg.
Bron
Letterlijk afschrift van MP3-opname: R. Hoondert 18 okt. 2007.WAV
Commentaar
18 oktober 2007
Deel van een interview van Ruben Koman en Ilse Slootweg met Rinus Hoondert, afgenomen in de Centrale Bibliotheek te Breda. RK= Ruben Koman, RH = Rinus Hoondert. Deze sage is door dhr. Hoondert zelf bewerkt en is dus een zgn. 'kunstsprookje'. Hij heeft op een basisschool in Chaam verhalen vertelt voor het einde van de kinderboekenweek. De thema van die boekenweek was ‘sub rosa’ (=alles in het geheim). Speciaal hiervoor heeft hij dit verhaal bewerkt.
Naam Locatie in Tekst
Coco 
Coco 
Loek
Loek
Chaam
Chaam
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21