BJANSS039 - Hij had er genoeg van

HIJ HAD ER GENOEG VAN

In Mierlo klopte eens een jonge bakkersknecht aan de deur van een bakkerij. Zij werd opengedaan door de bakkersvrouw die weduwe was en de bakkersknecht vertelde het doel van zijn komst: hij zocht werk. De bakkersvrouw had juist iemand nodig en nam de bakkersknecht aan tegen kost en inwoning. Ze stelde echter één voorwaarde: hij mocht ’s avonds niet langer opblijven dan tot acht uur, dan moest hij in bed liggen.
De bakkersknecht vond het vreemd, maar ging toch accoord. ’s Morgens voor dag en dauw toog hij aan het werk en ’s avonds ging hij prompt om acht uur naar bed. Hij was met de gang van zaken wel tevreden, want de kost was goed en hij kwam niets tekort.
Maar na enkele weken begon dat om acht uur naar bed gaan hem danig te vervelen. Bovendien begon hij steeds nieuwsgieriger te worden, waarom hij ’s avonds zo vroeg naar bed moest. En eindelijk besloot hij daar het zijne van te weten te komen.
Op een avond ging hij, in plaats van naar bed, om acht uur op de bank liggen en deed alsof hij sliep. Na een poosje ging de deur open en kwam de bakkersvrouw naar binnen, samen met haar dochter. Beiden begonnen zich uit te kleden. Toen ze geheel naakt waren, nam de moeder een pot met zalf van de kast en beiden begonnen zich met de zalf in te wrijven. Toen zij hiermee klaar waren nam ieder van hen een bezem, ging er schrijlings opzitten en riep: ‘Bovenuit en nergens aan!’ En daar vlogen moeder en dochter door het venster naar buiten.
De bakkersknecht, die dit alles met de grootste verwondering aan had zitten kijken, zei tegen zichzelf: ‘Wat zij kunnen, dat kan ik ook.’ Hij kleedde zich geheel uit, pakte de pot met zalf van de kast en smeerde zich geheel in. Dan nam hij een bezem, die bij de oven stond, ging er schrijlings opzitten en riep eveneens: ‘Bovenuit en nergens aan!’
Daar vloog de bakkersknecht door het venster naar buiten, hoog door de lucht, over bergen en dalen, over dorpen en steden, tot hij aan een heuvel kwam waar een duivel met een aantal heksen rond een zwarte tafel zat. Ze waren juist met een drankorgie bezig. Toen de duivel de bakkersknecht zag naderen, sprong hij woedend op en wilde hem doden. Maar een van de heksen, de jongste – het was de dochter van de bakkersweduwe – hield de duivel tegen en pleitte voor de jongen, dat de duivel genade voor recht liet gelden. Maar wel moest hij onmiddellijk naar het huis van de bakkersweduwe terugkeren.
De duivel toverde een groot varken voor de dag. Daarop moest de jongen plaatsnemen, achterstevoren, met de varkensstaart als teugel in de hand. Daar vloog het varken door de lucht, over bergen en dalen, tot het de knecht allemaal te veel werd en hij angstig uitriep: ‘Jezus, is me dat een vaart!’ Door het horen van de naam Jezus, wierp het varken zijn berijder af. Met schaafwonden over zijn hele lichaam sleepte de jongen zich naar het dorp. Hij had schoon genoeg van deze heksendienst en heeft de volgende dag zijn baantje opgezegd.

SINSAG 0515 - Die Luftreise    SINSAG 0515 - Die Luftreise   

Jongen werkt bij bakkersweduwe op voorwaarde dat hij 's avonds om acht uur gaat slapen. Op een avond als hij voorwendt te slapen ziet hij hoe de vrouw en haar dochter zich uitkleden, daarna insmeren met zalf, op een bezem gaan zitten en na het uitspreken van een spreuk het raam uitvliegen. De man doet hetzelfde en komt terecht bij de duivel en een aantal heksen. Eerst wil de duivel hem doden, maar stuurt hem op een varken dat door de lucht vliegt terug. Als de jongen bang wordt en de naam van Jezus noemt werpt het varken hem af. De jongen komt gewond terug in het dorp en zegt de volgende dag zijn baan op.

B. Janssen: Het Dansmeisje en De Lindepater - Sagen en legenden uit Kempen, Meierij en Peel. Maasbree 1978, p. 43-44.

1978

Die Luftreise

Jezus    Jezus   

Mierlo    Mierlo   

Mierlo (Noord-Brabant)    Mierlo (Noord-Brabant)   

L241p    L241p   

2013-03-01 14:46:20