KOOIJMAN0278

't Is nou zo'n jaar of zestig geleje, ik ging nog op school, toen wier d'r in Polsbroek gesproken van een spook. 't Was puur wit van onderen tot bovenen en 't liep maar te neuriën en te grommen en met z'n armen te zwaaien. 't Bleef op de weg, 't was vervelend. Een kennis van me heb me verteld dat ze met z'n tweeën langs de Benschopse wetering liepe, toen stond 't achter een boom te grommen. "Ik zal 'm grijpe", zee die kinnis, "maar dan mot jij niet weglopen" . Hij d'r naar toe, sloeg z'n arm om die boom heen en gelijk om z'n nek. Dat spook begon te gillen. Die vriend er vandoor. Maar die kinnis van me, die hieuw dat spook vast. Toen kwam het uit, dat het helemaal geen spook was. 't Was een boerenknecht. Hij vroeg of tie 'm asseblieft niet bekind wou maken. Maar toen wist de hele buurt d'r van. Die hele familie is d'r voor verhuisd, omdat ze nageroepe wiere*.

*Daar er in Polsbroek in de oude tijd meer spoken werden gezien, is het niet volstrekt zeker, dat die spookverschijning steeds identiek geweest is aan die boerenknecht. Juist omdat sommigen meenden spoken te zien, gingen anderen spookverschijningen imiteren. Dit gebeurde in de streek op grote schaal.

VDK 1676F* - Spookspelen: Het spook op de vonder    VDK 1676F* - Spookspelen: Het spook op de vonder   

Men was bang voor een spook op de weg. Toen een kennis van de verteller echter daar eens liep greep hij de boom waar het spook achter verstopt zat en het spook zelf in een keer vast. Het bleek dat de verschijning geen spook was, maar een boerenknecht. Toen de buurt hierachter kwam moesten hij en zijn familie verhuizen, omdat ze nageroepen werden.

Henk Kooijman: Volksverhalen uit het grensgebied van Zuid-Holland, Utrecht, Gelderland en Noord-Brabant. Amsterdam 1988. p. 64 - 65

7 december 1962

Spookspelen: Het spook op de vonder

Benschopse wetering    Benschopse wetering   

Polsbroek    Polsbroek   

Polsbroek (Utrecht)    Polsbroek (Utrecht)   

K021p    K021p   

2013-03-01 14:46:21