Hoofdtekst
Hoe de zwijnen wroeten hebben geleerd.
Er was eens een oud vrouwtje; dat vond een houten duitje. Toen was zij zeer verblijd, maar zij wist niet wat zij er voor zoude koopen. Eindelijk vond zij goed, maar eens een pannekoek te bakken. Zij ging naar den boer om wat melk te halen en naar den molenaar om wat meel, en daar maakte zij beslag van. Zij zette de koekenpan op het vuur en deed het beslag er in. Maar nu schoot haar te binnen, dat zij vergeten had stroop meê te brengen. Zij ging heen om dit in den winkel te koopen, terwijl de pannekoek halfgaar bakte. Maar zij bleef zoolang uit en de pan werd op het vuur zoo heet, dat de pannekoek van benauwdheid opsprong en den schoorsteen uitvloog. Hij kwam neder op den weg en rolde voort zoo hard hij kon, zonder te weten waar hij terecht zou komen.
Er kwam hem een man tegemoet, die zeide: «Pannekoek, pannekoek, waar kom jij vandaan?» Hij antwoordde: «Ik ben uit de heete pan gesprongen en ik ben eene oude vrouw ontvlucht, en ik zal jou ook wel ontkomen.»
Iets verder ontmoette hem een hond, die vroeg ook: «Pannekoek, pannekoek, waar kom jij vandaan?» En hij antwoordde: «Ik ben uit de heete pan gesprongen en ik ben eene oude vrouw ontvlucht, en ik zal jou ook wel ontkomen.»
Er ontmoetten hem nog meer anderen, die altijd hetzelfde vroegen en hij gaf altijd hetzelfde antwoord. Eindelijk ontmoette hem een zwijn, dat zeî ook al weêr: «Pannekoek, pannekoek, waar kom jij vandaan?» En de pannekoek zeî weer: «Ik ben uit de heete pan gesprongen en ik ben eene oude vrouw ontvlucht, en ik zal jou ook wel ontkomen.» Nu zeide 't zwijn: «Durf je wel op mijn rug gaan zitten?» - «Hé ja, waarom niet?» zeî de pannekoek en sprong op den rug van het varken. «Durf je wel op mijn nek gaan zitten?» zeî het zwijn. «Ja, ook wel,» zeî de pannekoek en sprong op den nek van het varken. «Kom nu ook eens op mijn kop.» - «Nu, wat denk je, dat ik dat niet durf?» En de pannekoek kwam op den kop van het zwijn. «Ik moet zeggen, je durft wel iets te wagen,» zeî het varken, «maar, nu wed ik toch, dat je niet op mijn snuit durft gaan zitten.» - «Och kom, wat zou dat?» zeî de pannekoek en ging op den snuit van het varken zitten.
«Hap!» zeî nu het zwijn, beet de ééne helft van den pannekoek af en vrat die op. De andere helft viel op den grond en kroop in de aarde weg. Het zwijn, om ze te, zoeken, begon met zijn neus in de aarde te woelen en wroette zoolang dat de neus aan stuk ging. Zijn baas wilde dat wroeten niet hebben en stak hem een ijzeren ring door den neus. Zulk een ring dragen de zwijnen nog altijd en als zij nu met den neus in de aarde wroeten is hun die ring wel hinderlijk, maar zij willen 't toch niet laten, want zij zoeken nog altijd naar de andere helft van den pannekoek.
Er was eens een oud vrouwtje; dat vond een houten duitje. Toen was zij zeer verblijd, maar zij wist niet wat zij er voor zoude koopen. Eindelijk vond zij goed, maar eens een pannekoek te bakken. Zij ging naar den boer om wat melk te halen en naar den molenaar om wat meel, en daar maakte zij beslag van. Zij zette de koekenpan op het vuur en deed het beslag er in. Maar nu schoot haar te binnen, dat zij vergeten had stroop meê te brengen. Zij ging heen om dit in den winkel te koopen, terwijl de pannekoek halfgaar bakte. Maar zij bleef zoolang uit en de pan werd op het vuur zoo heet, dat de pannekoek van benauwdheid opsprong en den schoorsteen uitvloog. Hij kwam neder op den weg en rolde voort zoo hard hij kon, zonder te weten waar hij terecht zou komen.
Er kwam hem een man tegemoet, die zeide: «Pannekoek, pannekoek, waar kom jij vandaan?» Hij antwoordde: «Ik ben uit de heete pan gesprongen en ik ben eene oude vrouw ontvlucht, en ik zal jou ook wel ontkomen.»
Iets verder ontmoette hem een hond, die vroeg ook: «Pannekoek, pannekoek, waar kom jij vandaan?» En hij antwoordde: «Ik ben uit de heete pan gesprongen en ik ben eene oude vrouw ontvlucht, en ik zal jou ook wel ontkomen.»
Er ontmoetten hem nog meer anderen, die altijd hetzelfde vroegen en hij gaf altijd hetzelfde antwoord. Eindelijk ontmoette hem een zwijn, dat zeî ook al weêr: «Pannekoek, pannekoek, waar kom jij vandaan?» En de pannekoek zeî weer: «Ik ben uit de heete pan gesprongen en ik ben eene oude vrouw ontvlucht, en ik zal jou ook wel ontkomen.» Nu zeide 't zwijn: «Durf je wel op mijn rug gaan zitten?» - «Hé ja, waarom niet?» zeî de pannekoek en sprong op den rug van het varken. «Durf je wel op mijn nek gaan zitten?» zeî het zwijn. «Ja, ook wel,» zeî de pannekoek en sprong op den nek van het varken. «Kom nu ook eens op mijn kop.» - «Nu, wat denk je, dat ik dat niet durf?» En de pannekoek kwam op den kop van het zwijn. «Ik moet zeggen, je durft wel iets te wagen,» zeî het varken, «maar, nu wed ik toch, dat je niet op mijn snuit durft gaan zitten.» - «Och kom, wat zou dat?» zeî de pannekoek en ging op den snuit van het varken zitten.
«Hap!» zeî nu het zwijn, beet de ééne helft van den pannekoek af en vrat die op. De andere helft viel op den grond en kroop in de aarde weg. Het zwijn, om ze te, zoeken, begon met zijn neus in de aarde te woelen en wroette zoolang dat de neus aan stuk ging. Zijn baas wilde dat wroeten niet hebben en stak hem een ijzeren ring door den neus. Zulk een ring dragen de zwijnen nog altijd en als zij nu met den neus in de aarde wroeten is hun die ring wel hinderlijk, maar zij willen 't toch niet laten, want zij zoeken nog altijd naar de andere helft van den pannekoek.
Onderwerp
AT 2025 - The Fleeing Pancake 
AT 2025 - The Fleeing Pancake 
ATU 2025 - The Fleeing Pancake.
ATU 2025 - The Fleeing Pancake.
SINUR 0065A - Warum das Schwein immer sucht
SINUR 0065A - Warum das Schwein immer sucht
Beschrijving
Een oud vrouwtje bakt een pannenkoek. Ze is vergeten stroop mee te nemen en loopt daarom weg bij de pan. De pannenkoek springt uit de pan en rolt de weg af. Een man vraagt hem "Pannekoek, pannekoek, waar kom jij vandaan?" De pannenkoek antwoordt dat hij uit de hete pan is gesprongen, een oude vrouw is ontvlucht en deze man ook wel zal ontkomen. Dit herhaalt zich als hij een hond en andere dieren tegenkomt die hem hetzelfde vragen. Een zwijn daagt hem uit op zijn rug te gaan zitten, dat durft de pannenkoek en ook op zijn hoofd en op zijn snuit durft hij
Bron
Waling Dykstra: Uit Friesland's volksleven van vroeger en later: volksoverleveringen, volksgebruiken, volksvertellingen, volksbegrippen. Leeuwarden [1896], deel 2, 135-136
Motief
A2275.5.1 - Hog loses pancake in mud: still seeks it.
A2275.5.1 - Hog loses pancake in mud: still seeks it.
Z33.1 - The fleeing pancake.
Z33.1 - The fleeing pancake.