Hoofdtekst
[BIJGEWERKTE TEKST VAN CEES KOLDIJK UIT FEBRUARI 2016, OP VERZOEK TER VERVANGING VAN HET RUWE SCRIPT]
De Hond van Oost (een sage gebaseerd op de stichting van Amsterdam)
Inleiding door zanger/theatermaker Cees Koldijk
Dit verhaal heeft eeuwenlang gecirculeerd onder de Nederlandse visser generaties... Deze sage werd via geheime overdracht verteld. van vader op zoon ,van moeder op dochter .het moest geheim blijven omdat er strenge represailles zouden volgen van de kerk en stadsbestuur ..Zij vonden dit heiligschennis . hoe het ook zij..dit is een van de belangrijkste redenen geweest waarom ik vorig jaar werd benaderd door een gerespecteerde oude IJmuidense vissersfamilie het bleken nazaten te zijn van de vissers die zich als eerste vestigde in de nederzetting Amsterdam..Zij hebben mij, als vertegenwoordiger van het muzikale nautisch erfgoed , deze sage geopenbaard omdat ze bang waren dat het in deze moderne tijden voorgoed verloren zou gaan...En ik geef toe...ik geloofde er in eerste instantie helemaal niets van totdat ik werd gewezen op een van de eerste zegels van de stad Amsterdam...
Wij zien een koggeschip, 2 vissers en een hond. Tijdens mijn onderzoek over de symboliek van dit zegel (er bestaan verschillende interpretaties) kwam ik in contact met de eerder genoemde visser families. Zij openbaarden mij het enige echte ware verhaal over de stichting van onze stad....
Er woedde er een verschrikkelijke storm boven de Zuiderzee.
Twee vissers, Janus en Bertus, vochten op hun bootje tegen de elementen, maar de wind, de hoge golven en gevaarlijke stromingen dreven het scheepje naar onbekende wateren. De vissers vochten voor hun leven....ongekende stuurmanskunst en angst wisselden elkaar in hoog tempo af..
En op het moment dat het scheepje definitief dreigde te kapseizen ging de wind plotseling liggen.
Het wolkendek trok open en er verscheen een bleek zonnetje ... aan de horizon doemde land op.Janus en Bertus sloegen elkaar op de schouders van geluk en omhelsden elkaar innig... ze laveerden langzaam met hun zwaar gehavende scheepje op het land af ... ...Op een afstand van ongeveer 10 roede voor de kust gooide Bertus opeens met een schok het roer om...aan de oever stond...uit het niets gekomen een vervaarlijk blaffende hond ..Althans..dat leek zo De hond was omgeven door een fel licht.... De vissers beseften dat het een hemels teken was ... dat de hond hen waarschuwde voor de vele gevaarlijke zandbanken... het scheepje zou vastlopen en de mannen zouden gedoemd zijn hun laatste levensdagen op een kale zandbank te slijten... De hond begon richting het westen te rennen en Janus en Bertus besloten hem te volgen langs de kustlijn Na een tijdje stopte de hond en ging rustig zitten.....
De vissers meerden aan. Hier was het water diep.
Hier was het veilig om aan te leggen.
Hier gingen Janus en Bertus aan land.
De hond kwispelde met zijn staart en de vissers voelden op afstand de warmte die hij uitstraalde..Het was Janus die als eerste op de hond afstapte..voorzichtig streek hij zijn hand uit en aaide het dier over zijn rug. Een golf van geluk, genot en warmte schoot door Janus heen..zijn kleren waren in een keer droog en zijn wonden die hij tijdens de storm had opgelopen verdwenen als sneeuw voor de zon.
“Bertus..Bertus “riep hij..aai de hond..aai hem..en ook Bertus aaide de hond en ervoer het zelfde genot als zijn makker..ze keken elkaar aan en beseften dat hier een goddelijk wonder had plaats gevonden..hier
Op een punt waar een grote rivier, de Amstel, in zee uitkwam.
Dit was de plek waar het eerste huis van de toekomstige wereldstad Amsterdam zou worden gebouwd.
We kunnen dus met een gerust hart stellen dat Amsterdam is gesticht door een hond.
Ja, ja een hond.
Een heilige hond.
De heilige hond van Oost.
Eenmaal aan land bouwden Bertus en Janus een een piep klein huisje met 2 bedden en een speciaal bedje voor de hond...ze legden een steiger aan en voeren er iedere dag op uit ,om weer terug te komen met grote ladingen vis...al snel verspreidde het bizarre verhaal van de hond en de gunstige aanlegplek zich als een olievlek over de Zuiderzee...nieuwe vissers meerden aan en bouwden huisjes...bakkers,kleermakers,zeilmakers en timmerlui werden aangetrokken ,er werd een scheepswerfje gebouwd en binnen een jaar ontstond er een bloeiende nederzetting, Janus en Bertus trouwden met 2 stoere bonkige meiden en de hond?..ach de hond...de hond werd vereerd..er werd voor hem een majestueus hondenhok gebouwd van dikke boomstammen en linnen zeilen...
Maar 's avonds kroop hij toch liever in het bed van Janus of Bertus...aanhankelijk als hij was..
Men dichtte hem geneeskrachtige gaven toe en mensen kwamen van verre om hem te bekijken en aan te raken....geestelijken spraken van een goddelijk mirakel en begonnen spontaan te bidden als ze hem aanschouwden ...
En ieder jaar in de maand oktober, in de nacht van de volle maan verzamelden de mensen zich op de plek waar de Hond van oost zich voor het eerst openbaarde.. en zij liepen samen met de geestelijken in een optocht met vaandels van de afbeelding , die later het zegel van Amsterdam vormde... naar de nederzetting..de hond werd op een versierde houten vlonder gedragen door Janus en Bertus onder het bezielende gezang van de meute..
Jarenlang ging het goed en er schaarden zich vele mensen van ver buiten de nederzetting bij de optocht, die eigenlijk steeds meer op een processie begon te lijken...het dorp was welvarend en iedereen geloofde dat dat kwam door de Hond van Oost..hij werd door de dorpelingen uitgeroepen tot de Beschermheilige van de Visserij en Scheepvaart...met algehele instemming van de Katholieke kerk...en daar beste mensen lag de oorzaak van de kentering...Langzaam aan ontstond er reuring binnen het bisdom Utrecht..de geestelijken vlogen elkaar in de haren over de verering van de hond...al gauw bleken de tegenstanders de meerderheid te vormen en verdwenen de voorstanders op slinkse wijze van het religieuze toneel.
En zo gebeurde het dat op een prachtige zomerse ochtend, een hoge afgevaardigde kerkelijke delegatie, geflankeerd door een twintigtal zwaar bewapende militairen, op de deuren bonkte van onze geliefde nederzetting...
Er brak grote paniek uit onder de niets vermoedende bewoners...
Donkere wolken schaarden zich boven het dorp, de hemel bulderde en de regen viel met bakken uit de lucht...
Een lange man in een zwart gewaad stapte uit de delegatie en verkondigde een fatale boodschap..
De soldaten vielen het dorp binnen en doorzochten huis voor huis,boot voor boot...
Meter voor meter werd het dorp uitgekamd..maar de hond was onvindbaar..alsof hij van de aardbodem verdwenen was...
Maar de hond was niet verdwenen...de hond had vlak voor de inval ,het dorp verlaten en liep over het strand van de Zuiderzee naar de plek waar Janus en Bertus hem voor het eerst gezien hadden ..de tijd had hem in gehaald, hij was oud geworden en voelde dat zijn laatste uren waren aangebroken..
Met zijn laatste krachten groef hij een kuil waarin hij ging liggen, ter bescherming van het opstuifende zand...daar wachtte hij rustig af.... tot de nacht inviel...het was in de maand oktober... en terwijl de volle maan langzaam omhoog kroop..blaasde hij zijn laatste adem uit....
Na de kerkelijke razia waaiden alle dorpsbewoners uit om de hond te vinden, zij stroopten de hele omgeving af, maar het waren uiteindelijk Janus en zijn bonkige vrouw die hem vonden..iedereen verzamelde zich om de kuil en er werd diep gerouwd en getreurd...
Bertus en Janus bedekten de hond met zand en timmerden van wrakhout een beeld Het beeld werd op een vlonder gezet en in een grote stoet teruggedragen naar het dorp..daar werd in een heimelijke samenkomst besloten om de optocht in ere te houden..men geloofde immers dat wanneer dit niet zou gebeuren,de visserij en scheepvaart in het onheil gestort zouden worden....voorwaarde was wel dat dit geheim bleef of in ieder geval zo onopvallend mogelijk .Al eeuwen lang loopt er nu een groep mensen , geflankeerd door honden, van de Hoogte Kadijk naar de Dam.
U heeft het misschien weleens gezien tijdens de volle maan nacht in oktober. ... het zijn de nazaten van de allereerste bewoners van Amsterdam....en als u heel goed luistert, hoort u de mensen zachtjes neuriën.....dat is de melodie van het oeroude processielied...het lied van de Hond van Oost.....
Einde
Liederen die bij de processie werden gezongen :
Lied van de Hond van Oost :
Wild is de storm in mijn hoofd
In mijn hart , in mijn hele zijn
Sterk is de kracht die ik voel
als een ster in de zonneschijn
Groot is de pijn in mijn ziel en mijn zijn
In mijn hele bestaan..
Zwart was het gat en de hel
waar ik steeds weer door heen moest gaan
En nu komen... wij te samen
Als geliefden bij elkaar
Jij beschermt ons op de zeeën
En jij waakt voor het gevaar
Heilige Hond van Oost
Hond, hond, heilige hond Heilige hond van Oost
Hond, hond, heilige hond Heilige hond van Oost
Oost, Oost, Oost,
Heilige hond van Oost
We dansen en we zingen We kennen geen gebod
Hond, hond, heilige hond Jij bent onze god.....
Nawoord:
Boze en ongelovige tongen beweren dat de processie uiteindelijk is “gekaapt”door de Rooms Katholieke kerk.
Zij bleken niet in staat om de hardnekkige honden processie de kop in te drukken en creëerden hun eigen Stille Omgang rond het jaar 1345 n.a.v. het heilige hostie verhaal. Bewijzen voor deze theorie zijn er echter niet, zoals zo vele andere verhalen die de ronde deden.
[AANVANKELIJKE RUWE SCRIPT, DAT UITGANGSPUNT WAS VOOR DE VOORSTELLING IN 2014]
Script Hond van Oost versie 6 dd 20 juli
Voorstellingen: 6 en 7 september 2014
Acteurs:
Verteller
Bertus en Janus + derde visser met boot
Korneel
De hond
De vissersvrouwen
De Pastoor
Zang/muziek:
Cees Koldijk
Douwe Bob
Maya Koldijk
De rapper
Het Mannenkoor
Het Kinderkoor
De Gerauschmacher/Trommelaar
De violiste
De Banjonist
1 De laatste processie: (het jaar 1480)
Zoals al vele jaren gebruikelijk wordt het beeld van De Hond van Oost in processie door de vissers van Amsterdam en hun vrouwen naar de Dam gedragen.
Gepassioneerd doen zij hun gebruikelijke rituele dans om het beeld van de hond en zingen hun aloude loflied.
Lied: De Hond Van Oost (korte versie)
Achteraan loopt het kinderkoor. De kinderen zien er allemaal hetzelfde uit. Het kinderkoor wordt voorafgegaan door een vaandeldrager met vaandel waarop het logo - het koggeschip met de hond - is afgebeeld.
VERT Ziet u het vaandel?
Ziet u het vaandel?
Ziet u het koggeschip met de hond?
Dat is het oude stempel van de stad Amsterdam.
Dat stempel is een eerbetoon aan de hond, aan de heilige Hond van Oost.
Maar deze processie is de laatste keer.
Want het stadsbestuur en de kerk hebben deze heidense processie, deze heidense afgoderij, verboden verklaard.
2e Confrontatie priester - vissers
Tijdens het lied verschijnt aan de andere kant van het perron een priester in het zwart. Samen met 3 soldaten (ook in het zwart) met grote voorhamers. Zij stampen ritmisch met de voorhamers.
PRIESTER Ik kan het niet geloven
Hoe ver de mensheid komt
Wat denken ze daar boven?
Wij zijn hier allemaal verdomd
Ik kan het niet verkroppen
Het aanbidden van een hond
Dit moet nu stoppen
Voor de zondvloed komt
Er bestaat een woord
En ik spreek hier namens Hij
Jullie zijn de zondaren
En dit is ketterij
KOOR Ketterij, ketterij, ketterij
Ketterij, ketterij, ketterij
PRIESTER Ik kan het niet verdragen
Dit is het gouden lam
Sodom en Gomorra
Hier in Amsterdam
Ik kan het niet bevatten
Hier spreekt de toorn van God
Dit is het noodlot tarten
Dit beeld slaan wij kapot
Bid en buig hier voor mij neer
Of leef in kommer en in kwel
Jullie zullen boeten
En branden in de hel
KOOR Ketterij, ketterij, ketterij
Stop zang.
PRIESTER Jullie zijn vervloekt.
Jullie zullen branden in de hel!
Incendio omnibus inferno.
Quid pro quo. Ex Cathedra. Deus ex machina.
Sla die hond kapot.
Sla dat afgodsbeeld kapot!
Vernietig het.
Dreigend lopen de soldaten met de voorhamers op de vissers met het beeld van de hond af. Er ontstaat een gevecht waarbij de vissers in de algehele chaos met de hond weten te ontsnappen. Wie overblijven zijn 1 man, Korneel, en de Priester.
KORNEEL Wat moet je nou in je zwarte pakkie?
Wie denk je wel dat je bent?
Wie denk je wel dat je bent om deze traditie te verbieden?
De hond is heilig.
Heilig.
De hond heeft het eeuwige leven.
Ooit zal hij terugkeren.
Al is het over een paar eeuwen.
Korneel vertrekt. Priester blijft alleen achter met bezwerende, geprevelde zinnen (herhaling). Gebed – bezwering (heiligschennis). Priester loopt af.
PRIESTER Spiritu…….
Dominus……
In gehennam ignis
3e De Storm
Heftig geluid. Gegier van storm, bliksem, gerauschmacher. Door dit geraas zet een stevig nummer in. Er verschijnen 3 mannen en een bootje. Twee vissers en een de derde man heeft een bootje in zijn handen boven zijn hoofd. Lokatie: van de westpunt naar de oostpunt van het perron
VERT We gaan terug in de tijd.
Naar het jaar 1052.
Er woedt er een verschrikkelijke storm boven de Zuiderzee.
Geluid van storm, hevige regen, bliksem.
Twee vissers, Janus en Bertus, vechten op hun bootje tegen de elementen.
Lied: Het Lied van de Wind
JANUS De wind maakt de golven
& BERTUS De wind maakt de storm
Hij jaagt op de zeilen
Zijn kracht is enorm……
Hij giert langs de ramen
En blaast om ons heen
De wind bracht ons samen
En dreef ons uiteen…
De wind kent geen regels
en teistert het lot
De wind is je vijand
en hij maakt je kapot..
Het is je geliefde
in een zomerse nacht
Hij waait door je haren
en hij kust je zo zacht
De wind is het onheil
Het is de orkaan
Hij kent gen genade
Komt onverwacht aan
Hij beukt op de dijken
En hij stuift door het zand
Hij weet van geen wijken
En hij voedert een brand
De wind daagt je uit
En de wind keert het tij
Hij sloopt je gedachtes
En hij spuugt je opzij
Maar je kan van hem houden
Als je eenzaam bent
Als ie streel langs je huid
Op een teder moment
De storm barst nu nog heviger los. Het bootje dreigt ten onder te gaan.
BERTUS (angstig) We slaan lek!
We lopen aan de grond!
JANUS (dapper) Vier het zeil!
DERDE Dat zeil is al gevierd!
Er valt hier niks te vieren!
Wind, hoge golven en gevaarlijke stromingen drijven het scheepje naar onbekende wateren. De vissers vechten voor hun leven.
BERTUS Paniek!
Paniek!
We halen het niet!
JANUS Slapjanus! Watje!
BERTUS Oehhoe…Vaarwel!....Oehhoe…
JANUS Je huilt nog harder dan de storm.
Pak vast dat touw!
BERTUS Welk…..welk touw?
JANUS Dat touw.
Bertis pakt het touw.
BERTUS Ik hang me er mee op!
Valt op zijn knieen en begint jammerend te klagen.
BERTUS Mijn vrouw had nog zo gezegd
‘Ga niet…..ga niet met die Janus op een boot. Dat brengt ongeluk.’
En nu is het zo ver.
We gaan er aan.
Bertus begint hard jammeren.
DERDE MAN Ik zie land!
JANUS Wat?
DERDE MAN Land in zicht.
Viool muziek.
JANUS Onze redding! Het Beloofde Land!
Bertus!?
Geen sjoege. Bertus jammert nog steeds.
Bertus!
Huilende haring. Rottende paling.
Val niet van je graat.
Bertus! Sta op, en doe je verdomde ogen open!
Op het moment dat het scheepje definitief dreigt te kapseizen gaat de wind plotseling liggen. Het wolkendek trekt open en er verschijnt een bleek zonnetje – het hemelse licht –- aan de horizon…Viool muziek sterker.
JANUS & BERTUS, op het bootje, zien het land.
4e De Hond Verschijnt
De vissers willen aan land gaan maar plotseling verschijnt aan de oever een vervaarlijk uitziende hond die wild begint te blaffen. (Acteur in hondepak).
DERDE M Een hond.
BERTUS Daar.
Een hond.
JANUS Je bent beneveld door de storm.
Dat is geen hond.
BERTUS Jawel. Het is wel een hond.
En die hond wil ons iets zeggen.
JANUS (cynisch) Oja?
BERTUS Ja!
Het is een teken.
JNAUS Een teken?
BERTUS Ja. Een teken. Hij waarschuwt ons.
JANUS: Ik heb niks met honden, behalve in de pot!
Wat mot dat beest?
Het bootje maakt een abrupte beweging.
JANUS Verdomd. Een zandbank. We lopen vast.
BERTUS Kijk dan. Kijk dan naar die hond.
Kijk.
We moeten overstag.
DERDE Overstag!
Ze gaan overstag. Mooie beweging van het bootje en de mannen.
BERTUS We moeten naar het westen.
DERDE Het westen.
JANUS Het westen.
De hond rent richting het westen. Het bootje volgt die richting.
Na een tijd stopt de hond plotseling en gaat rustig zitten.
De vissers meren aan. (De derde man zet het bootje neer).
VERT Hier was het water diep.
Hier was het veilig om aan te leggen.
Hier gingen Janus en Bertus aan land.
Op een punt waar een grote rivier, de Amstel, in zee uitkwam.
Dit was de plek waar het eerste huis van de toekomstige wereldstad Amsterdam zou worden gebouwd.
We kunnen rustig stellen dat Amsterdam is gesticht door een hond.
Ja, een hond.
Een heilige hond.
De heilige hond van Oost.
Lied: (koor) Hond, hond, heilige hond van oost (Operaachtig. Mannenkoor).
KOOR Hond, hond, heilige hond
Heilige hond van Oost
Oost, Oost, Oost,
Heilige hond van Oost
We dansen en we zingen
We kennen geen gebod
Hond, hond, heilige hond
Jij bent onze god
Mannenkoor + (mogelijk later) kinderkoor.
5e Amsterdam ontstaat
Naadloze overgang naar volgende scene. Worksong – mogelijk instrumentaal met fluiten – gebaseerd op ‘Meisjes van Ijmuiden’. Instrumentale benadering, geen tekst. Wij zien dat de vissers en hun vrouwen aan het werk. Zij bouwen d.m.v. eenvoudige skeletbouw een compleet stadje. Een beeld dat de hele breedte van het perron beslaat. We zien vier kinderen zich vrij door het stadje bewegen. Zij volgen vooral de hond die zich speels door het dorp beweegt.
6e De Hond ‘Ik Kom Terug’ (sterft)
Het gehele stadje is opgebouwd. Een beat start. Het is de beat van de hondenrap. De hond begint te dansen. Iedereen kijkt naar de hond. Naast de hond verschijnt een man die begint te rappen.
Lied: Hondenrap: Ik kom terug.
Strekking van de rap is: Tien jaar heb ik over jullie gewaakt, maar nu is mijn tijd gekomen. Jullie zullen het verder alleen moeten doen, maar denk erom: Amsterdam zal maar zolang bestaan, als mijn nagedachtenis in ere wordt gehouden. Als jullie mij ooit vergeten, zal Amsterdam ten onder gaan. Maar ik kom terug!
Tegen het einde van het nummer vertraagd de beat van de rap, tot de beat hortend tot stilstand komt en de hond stervend ter aarde stort (stilte)
De dode hond blijft liggen. De mensen verzamelen zich om hem heen. Een viool zet in.
Lied: ‘ Drinken op de Hond’ door Janus en Aagje (refrein met koor).
Janus Ik drink op de dood van een hond
Tis een drama, ellende, tis een zonde
Ik drink op de plek waar hij stond
Ik drink en ik lik al mijn wonden
Ik drink op het geluk van de stad
Waar ik landde, woonde en aardde
De mooiste tijd met jou heb gehad
De plek die jij openbaarde
Koor Amsterdam is gesticht door een hond
De stad waar wij allen van houden
Waar jij aan de oever stond
En wij onze huizen bouwden
Aagje Ik drink op de dood van een hond
Deze haven van vruchtbare aarde
Hier, waar ik mijn liefde vond
Waar ik mijn kindren baarde
Ik drink op de eeuwen die komen
De mensen, de schepen, het IJ
De stad waar wij allen van dromen
Ik drink met de Hond aan mijn zij
Koor Amsterdam is gesticht door een hond
De stad waar wij allen van houden
Waar jij aan de oever stond
En wij onze huizen bouwden
Allen Wij drinken op de dood van een hond
Om de pijn van zijn dood te verzachten
Wij drinken op de dood van een hond
Jij blijft in onze gedachten
7e Aanbidding van de Hond
De verteller komt oplopen. Achter hem/haar het mannenkoor en het kinderkoor. Wij horen alleen een ijl geluid. Geen zang tekst, geen ritme. De stem van de verteller is waar het om gaat. De koren lopen van rechts naar links en vegen als het ware het hele peroon schoon. Het gebouwde stadje verdwijnt, de dode hond is verdwenen. Alleen de verteller blijft over. Hij/zij staat in het midden van het perron.
VERT De hond is dood.
De hond is dood.
Maar niet de gedachte aan de hond.
Niet de gedachte aan de hond van Oost.
De Hond van Oost.
De vissers en hun vrouwen vereren de hond van Oost.
En zij bouwen een beeld van de hond dat zij jaarlijks in een processie meevoeren.
Het is inmiddels vierhonderd jaar later. Amsterdam is een grote, bloeiende stad geworden, waarin de scheepvaart een grote rol speelt.
Velen zien De Hond van Oost als beschermheilige van de stad, de scheepvaart en de visserij.
De jaarlijkse processie…….Zij vereren de hond van Oost.
Er sluiten zich steeds meer groepen (het mannenkoor, het kinderkoor, een fanfare, de vaandeldrager) bij de vier vissers aan. Sfeer Jesus Christ Superstar.
VERT Door de jaren heen sluiten steeds meer mensen zich aan bij de aanbidding van de hond die eindigde in een processie die ging van Amsterdam Oost naar het centrum van de stad.
Maar de kerk en het stadsbestuur zien deze heiligschennis al jaren met lede ogen aan. De processie wordt met harde hand verboden, het vaandel wordt vertrapt en het beeld van de hond moest worden vernietigd.
8e (het heden) De Herontdekking van de Hond
Maya en Douwe lopen elkaar al zingend/spelend van de twee punten van het perron tegemoet. Zij zingen het lied ‘De Hond van Oost’ Ook de verteller bevindt zich op het perron.
VERT Maar is het beeld van de hond vernietigd.
Niemand wist, waar na het verbod op de processie het beeld van de hond in de loop der eeuwen was gebleven. Tot op een dag, nog niet zo lang geleden, treffen twee jonge geliefden, die van de oospronkelijk vissers afstammen, elkaar treffen aan de oevers van het IJ.
Het intro zet in.
Het aloude lied ‘De Hond van Oost’ was hen van vader op zoon, en van moeder op dochter overgeleverd.
DOUWE & Wild is de storm in mijn hoofd
MAYA In mijn hart , in mijn hele zijn
Sterk is de kracht die ik voel
als een ster in de zonnenschijn
En nu komen... wij te samen
Als geliefden bij elkaar
Jij beschermt ons op de zeeen
En jij waakt voor het gevaar
Etc.
Maya en Douwe ontmoeten elkaar bij het huisje in het midden van het perron, waar zij elkaar kussen. (Op dit moment verschijnt het hondenbeeld op de oostpunt van het perron en begint de moderne processie)
Lied: De Hond van Oost
VERT Doordat dit lied na vele jaren weer weerklonk, werd de geest van de Hond wakker.
9. Het Echtpaar
Op het verlaten perron verschijnt een volks echtpaar met een hond. De hond rent wat rond. Wordt door de man teruggeroepen.
MAN Spike (Tommy, Tyson)?
De hond luister niet meteen.
Spike? Hier komen.
De hond komt bij de man en de vrouw.
MAN Heb jij de kakzakjes (poepzakjes) bij je?
VROUW Ja, natuurlijk.
MAN Waarom moeten we dat eigenlijk zelf opruimen?
VROUW Waarom denk je, slimmerik?
MAN We betalen toch hondenbelasting.
Man ziet pas nu alle omstanders.
MAN Wat doen we hier eigenlijk?
Kijkt om zich heen.
Wat doen al die mensen hier?
VROUW Er begint zo een processie.
MAN Niet lullen.
Wat voor processie?
We wonen toch niet in Spanje.
VROUW Het gaat om de Hond van Oost.
MAN De Hond Van Oost?
VROUW Ja.
MAN Zeg dat dan meteen.
Ik heb m’n T shirt al aan.
Ik ben er helemaal klaar voor.
En Spike ook.
Kom maar op met die processie.
10 Hedendaagse Processie
Start van de moderne processie. De fanfare zet de muziek in. Naar het Stopera plein. Iedereen loopt mee. Het mannenkoor. Het kinderkoor. Ook de priester loopt nu mee, opportunistisch als de kerk nu eenmaal is.
De Hond van Oost (een sage gebaseerd op de stichting van Amsterdam)
Inleiding door zanger/theatermaker Cees Koldijk
Dit verhaal heeft eeuwenlang gecirculeerd onder de Nederlandse visser generaties... Deze sage werd via geheime overdracht verteld. van vader op zoon ,van moeder op dochter .het moest geheim blijven omdat er strenge represailles zouden volgen van de kerk en stadsbestuur ..Zij vonden dit heiligschennis . hoe het ook zij..dit is een van de belangrijkste redenen geweest waarom ik vorig jaar werd benaderd door een gerespecteerde oude IJmuidense vissersfamilie het bleken nazaten te zijn van de vissers die zich als eerste vestigde in de nederzetting Amsterdam..Zij hebben mij, als vertegenwoordiger van het muzikale nautisch erfgoed , deze sage geopenbaard omdat ze bang waren dat het in deze moderne tijden voorgoed verloren zou gaan...En ik geef toe...ik geloofde er in eerste instantie helemaal niets van totdat ik werd gewezen op een van de eerste zegels van de stad Amsterdam...
Wij zien een koggeschip, 2 vissers en een hond. Tijdens mijn onderzoek over de symboliek van dit zegel (er bestaan verschillende interpretaties) kwam ik in contact met de eerder genoemde visser families. Zij openbaarden mij het enige echte ware verhaal over de stichting van onze stad....
Er woedde er een verschrikkelijke storm boven de Zuiderzee.
Twee vissers, Janus en Bertus, vochten op hun bootje tegen de elementen, maar de wind, de hoge golven en gevaarlijke stromingen dreven het scheepje naar onbekende wateren. De vissers vochten voor hun leven....ongekende stuurmanskunst en angst wisselden elkaar in hoog tempo af..
En op het moment dat het scheepje definitief dreigde te kapseizen ging de wind plotseling liggen.
Het wolkendek trok open en er verscheen een bleek zonnetje ... aan de horizon doemde land op.Janus en Bertus sloegen elkaar op de schouders van geluk en omhelsden elkaar innig... ze laveerden langzaam met hun zwaar gehavende scheepje op het land af ... ...Op een afstand van ongeveer 10 roede voor de kust gooide Bertus opeens met een schok het roer om...aan de oever stond...uit het niets gekomen een vervaarlijk blaffende hond ..Althans..dat leek zo De hond was omgeven door een fel licht.... De vissers beseften dat het een hemels teken was ... dat de hond hen waarschuwde voor de vele gevaarlijke zandbanken... het scheepje zou vastlopen en de mannen zouden gedoemd zijn hun laatste levensdagen op een kale zandbank te slijten... De hond begon richting het westen te rennen en Janus en Bertus besloten hem te volgen langs de kustlijn Na een tijdje stopte de hond en ging rustig zitten.....
De vissers meerden aan. Hier was het water diep.
Hier was het veilig om aan te leggen.
Hier gingen Janus en Bertus aan land.
De hond kwispelde met zijn staart en de vissers voelden op afstand de warmte die hij uitstraalde..Het was Janus die als eerste op de hond afstapte..voorzichtig streek hij zijn hand uit en aaide het dier over zijn rug. Een golf van geluk, genot en warmte schoot door Janus heen..zijn kleren waren in een keer droog en zijn wonden die hij tijdens de storm had opgelopen verdwenen als sneeuw voor de zon.
“Bertus..Bertus “riep hij..aai de hond..aai hem..en ook Bertus aaide de hond en ervoer het zelfde genot als zijn makker..ze keken elkaar aan en beseften dat hier een goddelijk wonder had plaats gevonden..hier
Op een punt waar een grote rivier, de Amstel, in zee uitkwam.
Dit was de plek waar het eerste huis van de toekomstige wereldstad Amsterdam zou worden gebouwd.
We kunnen dus met een gerust hart stellen dat Amsterdam is gesticht door een hond.
Ja, ja een hond.
Een heilige hond.
De heilige hond van Oost.
Eenmaal aan land bouwden Bertus en Janus een een piep klein huisje met 2 bedden en een speciaal bedje voor de hond...ze legden een steiger aan en voeren er iedere dag op uit ,om weer terug te komen met grote ladingen vis...al snel verspreidde het bizarre verhaal van de hond en de gunstige aanlegplek zich als een olievlek over de Zuiderzee...nieuwe vissers meerden aan en bouwden huisjes...bakkers,kleermakers,zeilmakers en timmerlui werden aangetrokken ,er werd een scheepswerfje gebouwd en binnen een jaar ontstond er een bloeiende nederzetting, Janus en Bertus trouwden met 2 stoere bonkige meiden en de hond?..ach de hond...de hond werd vereerd..er werd voor hem een majestueus hondenhok gebouwd van dikke boomstammen en linnen zeilen...
Maar 's avonds kroop hij toch liever in het bed van Janus of Bertus...aanhankelijk als hij was..
Men dichtte hem geneeskrachtige gaven toe en mensen kwamen van verre om hem te bekijken en aan te raken....geestelijken spraken van een goddelijk mirakel en begonnen spontaan te bidden als ze hem aanschouwden ...
En ieder jaar in de maand oktober, in de nacht van de volle maan verzamelden de mensen zich op de plek waar de Hond van oost zich voor het eerst openbaarde.. en zij liepen samen met de geestelijken in een optocht met vaandels van de afbeelding , die later het zegel van Amsterdam vormde... naar de nederzetting..de hond werd op een versierde houten vlonder gedragen door Janus en Bertus onder het bezielende gezang van de meute..
Jarenlang ging het goed en er schaarden zich vele mensen van ver buiten de nederzetting bij de optocht, die eigenlijk steeds meer op een processie begon te lijken...het dorp was welvarend en iedereen geloofde dat dat kwam door de Hond van Oost..hij werd door de dorpelingen uitgeroepen tot de Beschermheilige van de Visserij en Scheepvaart...met algehele instemming van de Katholieke kerk...en daar beste mensen lag de oorzaak van de kentering...Langzaam aan ontstond er reuring binnen het bisdom Utrecht..de geestelijken vlogen elkaar in de haren over de verering van de hond...al gauw bleken de tegenstanders de meerderheid te vormen en verdwenen de voorstanders op slinkse wijze van het religieuze toneel.
En zo gebeurde het dat op een prachtige zomerse ochtend, een hoge afgevaardigde kerkelijke delegatie, geflankeerd door een twintigtal zwaar bewapende militairen, op de deuren bonkte van onze geliefde nederzetting...
Er brak grote paniek uit onder de niets vermoedende bewoners...
Donkere wolken schaarden zich boven het dorp, de hemel bulderde en de regen viel met bakken uit de lucht...
Een lange man in een zwart gewaad stapte uit de delegatie en verkondigde een fatale boodschap..
De soldaten vielen het dorp binnen en doorzochten huis voor huis,boot voor boot...
Meter voor meter werd het dorp uitgekamd..maar de hond was onvindbaar..alsof hij van de aardbodem verdwenen was...
Maar de hond was niet verdwenen...de hond had vlak voor de inval ,het dorp verlaten en liep over het strand van de Zuiderzee naar de plek waar Janus en Bertus hem voor het eerst gezien hadden ..de tijd had hem in gehaald, hij was oud geworden en voelde dat zijn laatste uren waren aangebroken..
Met zijn laatste krachten groef hij een kuil waarin hij ging liggen, ter bescherming van het opstuifende zand...daar wachtte hij rustig af.... tot de nacht inviel...het was in de maand oktober... en terwijl de volle maan langzaam omhoog kroop..blaasde hij zijn laatste adem uit....
Na de kerkelijke razia waaiden alle dorpsbewoners uit om de hond te vinden, zij stroopten de hele omgeving af, maar het waren uiteindelijk Janus en zijn bonkige vrouw die hem vonden..iedereen verzamelde zich om de kuil en er werd diep gerouwd en getreurd...
Bertus en Janus bedekten de hond met zand en timmerden van wrakhout een beeld Het beeld werd op een vlonder gezet en in een grote stoet teruggedragen naar het dorp..daar werd in een heimelijke samenkomst besloten om de optocht in ere te houden..men geloofde immers dat wanneer dit niet zou gebeuren,de visserij en scheepvaart in het onheil gestort zouden worden....voorwaarde was wel dat dit geheim bleef of in ieder geval zo onopvallend mogelijk .Al eeuwen lang loopt er nu een groep mensen , geflankeerd door honden, van de Hoogte Kadijk naar de Dam.
U heeft het misschien weleens gezien tijdens de volle maan nacht in oktober. ... het zijn de nazaten van de allereerste bewoners van Amsterdam....en als u heel goed luistert, hoort u de mensen zachtjes neuriën.....dat is de melodie van het oeroude processielied...het lied van de Hond van Oost.....
Einde
Liederen die bij de processie werden gezongen :
Lied van de Hond van Oost :
Wild is de storm in mijn hoofd
In mijn hart , in mijn hele zijn
Sterk is de kracht die ik voel
als een ster in de zonneschijn
Groot is de pijn in mijn ziel en mijn zijn
In mijn hele bestaan..
Zwart was het gat en de hel
waar ik steeds weer door heen moest gaan
En nu komen... wij te samen
Als geliefden bij elkaar
Jij beschermt ons op de zeeën
En jij waakt voor het gevaar
Heilige Hond van Oost
Hond, hond, heilige hond Heilige hond van Oost
Hond, hond, heilige hond Heilige hond van Oost
Oost, Oost, Oost,
Heilige hond van Oost
We dansen en we zingen We kennen geen gebod
Hond, hond, heilige hond Jij bent onze god.....
Nawoord:
Boze en ongelovige tongen beweren dat de processie uiteindelijk is “gekaapt”door de Rooms Katholieke kerk.
Zij bleken niet in staat om de hardnekkige honden processie de kop in te drukken en creëerden hun eigen Stille Omgang rond het jaar 1345 n.a.v. het heilige hostie verhaal. Bewijzen voor deze theorie zijn er echter niet, zoals zo vele andere verhalen die de ronde deden.
[AANVANKELIJKE RUWE SCRIPT, DAT UITGANGSPUNT WAS VOOR DE VOORSTELLING IN 2014]
Script Hond van Oost versie 6 dd 20 juli
Voorstellingen: 6 en 7 september 2014
Acteurs:
Verteller
Bertus en Janus + derde visser met boot
Korneel
De hond
De vissersvrouwen
De Pastoor
Zang/muziek:
Cees Koldijk
Douwe Bob
Maya Koldijk
De rapper
Het Mannenkoor
Het Kinderkoor
De Gerauschmacher/Trommelaar
De violiste
De Banjonist
1 De laatste processie: (het jaar 1480)
Zoals al vele jaren gebruikelijk wordt het beeld van De Hond van Oost in processie door de vissers van Amsterdam en hun vrouwen naar de Dam gedragen.
Gepassioneerd doen zij hun gebruikelijke rituele dans om het beeld van de hond en zingen hun aloude loflied.
Lied: De Hond Van Oost (korte versie)
Achteraan loopt het kinderkoor. De kinderen zien er allemaal hetzelfde uit. Het kinderkoor wordt voorafgegaan door een vaandeldrager met vaandel waarop het logo - het koggeschip met de hond - is afgebeeld.
VERT Ziet u het vaandel?
Ziet u het vaandel?
Ziet u het koggeschip met de hond?
Dat is het oude stempel van de stad Amsterdam.
Dat stempel is een eerbetoon aan de hond, aan de heilige Hond van Oost.
Maar deze processie is de laatste keer.
Want het stadsbestuur en de kerk hebben deze heidense processie, deze heidense afgoderij, verboden verklaard.
2e Confrontatie priester - vissers
Tijdens het lied verschijnt aan de andere kant van het perron een priester in het zwart. Samen met 3 soldaten (ook in het zwart) met grote voorhamers. Zij stampen ritmisch met de voorhamers.
PRIESTER Ik kan het niet geloven
Hoe ver de mensheid komt
Wat denken ze daar boven?
Wij zijn hier allemaal verdomd
Ik kan het niet verkroppen
Het aanbidden van een hond
Dit moet nu stoppen
Voor de zondvloed komt
Er bestaat een woord
En ik spreek hier namens Hij
Jullie zijn de zondaren
En dit is ketterij
KOOR Ketterij, ketterij, ketterij
Ketterij, ketterij, ketterij
PRIESTER Ik kan het niet verdragen
Dit is het gouden lam
Sodom en Gomorra
Hier in Amsterdam
Ik kan het niet bevatten
Hier spreekt de toorn van God
Dit is het noodlot tarten
Dit beeld slaan wij kapot
Bid en buig hier voor mij neer
Of leef in kommer en in kwel
Jullie zullen boeten
En branden in de hel
KOOR Ketterij, ketterij, ketterij
Stop zang.
PRIESTER Jullie zijn vervloekt.
Jullie zullen branden in de hel!
Incendio omnibus inferno.
Quid pro quo. Ex Cathedra. Deus ex machina.
Sla die hond kapot.
Sla dat afgodsbeeld kapot!
Vernietig het.
Dreigend lopen de soldaten met de voorhamers op de vissers met het beeld van de hond af. Er ontstaat een gevecht waarbij de vissers in de algehele chaos met de hond weten te ontsnappen. Wie overblijven zijn 1 man, Korneel, en de Priester.
KORNEEL Wat moet je nou in je zwarte pakkie?
Wie denk je wel dat je bent?
Wie denk je wel dat je bent om deze traditie te verbieden?
De hond is heilig.
Heilig.
De hond heeft het eeuwige leven.
Ooit zal hij terugkeren.
Al is het over een paar eeuwen.
Korneel vertrekt. Priester blijft alleen achter met bezwerende, geprevelde zinnen (herhaling). Gebed – bezwering (heiligschennis). Priester loopt af.
PRIESTER Spiritu…….
Dominus……
In gehennam ignis
3e De Storm
Heftig geluid. Gegier van storm, bliksem, gerauschmacher. Door dit geraas zet een stevig nummer in. Er verschijnen 3 mannen en een bootje. Twee vissers en een de derde man heeft een bootje in zijn handen boven zijn hoofd. Lokatie: van de westpunt naar de oostpunt van het perron
VERT We gaan terug in de tijd.
Naar het jaar 1052.
Er woedt er een verschrikkelijke storm boven de Zuiderzee.
Geluid van storm, hevige regen, bliksem.
Twee vissers, Janus en Bertus, vechten op hun bootje tegen de elementen.
Lied: Het Lied van de Wind
JANUS De wind maakt de golven
& BERTUS De wind maakt de storm
Hij jaagt op de zeilen
Zijn kracht is enorm……
Hij giert langs de ramen
En blaast om ons heen
De wind bracht ons samen
En dreef ons uiteen…
De wind kent geen regels
en teistert het lot
De wind is je vijand
en hij maakt je kapot..
Het is je geliefde
in een zomerse nacht
Hij waait door je haren
en hij kust je zo zacht
De wind is het onheil
Het is de orkaan
Hij kent gen genade
Komt onverwacht aan
Hij beukt op de dijken
En hij stuift door het zand
Hij weet van geen wijken
En hij voedert een brand
De wind daagt je uit
En de wind keert het tij
Hij sloopt je gedachtes
En hij spuugt je opzij
Maar je kan van hem houden
Als je eenzaam bent
Als ie streel langs je huid
Op een teder moment
De storm barst nu nog heviger los. Het bootje dreigt ten onder te gaan.
BERTUS (angstig) We slaan lek!
We lopen aan de grond!
JANUS (dapper) Vier het zeil!
DERDE Dat zeil is al gevierd!
Er valt hier niks te vieren!
Wind, hoge golven en gevaarlijke stromingen drijven het scheepje naar onbekende wateren. De vissers vechten voor hun leven.
BERTUS Paniek!
Paniek!
We halen het niet!
JANUS Slapjanus! Watje!
BERTUS Oehhoe…Vaarwel!....Oehhoe…
JANUS Je huilt nog harder dan de storm.
Pak vast dat touw!
BERTUS Welk…..welk touw?
JANUS Dat touw.
Bertis pakt het touw.
BERTUS Ik hang me er mee op!
Valt op zijn knieen en begint jammerend te klagen.
BERTUS Mijn vrouw had nog zo gezegd
‘Ga niet…..ga niet met die Janus op een boot. Dat brengt ongeluk.’
En nu is het zo ver.
We gaan er aan.
Bertus begint hard jammeren.
DERDE MAN Ik zie land!
JANUS Wat?
DERDE MAN Land in zicht.
Viool muziek.
JANUS Onze redding! Het Beloofde Land!
Bertus!?
Geen sjoege. Bertus jammert nog steeds.
Bertus!
Huilende haring. Rottende paling.
Val niet van je graat.
Bertus! Sta op, en doe je verdomde ogen open!
Op het moment dat het scheepje definitief dreigt te kapseizen gaat de wind plotseling liggen. Het wolkendek trekt open en er verschijnt een bleek zonnetje – het hemelse licht –- aan de horizon…Viool muziek sterker.
JANUS & BERTUS, op het bootje, zien het land.
4e De Hond Verschijnt
De vissers willen aan land gaan maar plotseling verschijnt aan de oever een vervaarlijk uitziende hond die wild begint te blaffen. (Acteur in hondepak).
DERDE M Een hond.
BERTUS Daar.
Een hond.
JANUS Je bent beneveld door de storm.
Dat is geen hond.
BERTUS Jawel. Het is wel een hond.
En die hond wil ons iets zeggen.
JANUS (cynisch) Oja?
BERTUS Ja!
Het is een teken.
JNAUS Een teken?
BERTUS Ja. Een teken. Hij waarschuwt ons.
JANUS: Ik heb niks met honden, behalve in de pot!
Wat mot dat beest?
Het bootje maakt een abrupte beweging.
JANUS Verdomd. Een zandbank. We lopen vast.
BERTUS Kijk dan. Kijk dan naar die hond.
Kijk.
We moeten overstag.
DERDE Overstag!
Ze gaan overstag. Mooie beweging van het bootje en de mannen.
BERTUS We moeten naar het westen.
DERDE Het westen.
JANUS Het westen.
De hond rent richting het westen. Het bootje volgt die richting.
Na een tijd stopt de hond plotseling en gaat rustig zitten.
De vissers meren aan. (De derde man zet het bootje neer).
VERT Hier was het water diep.
Hier was het veilig om aan te leggen.
Hier gingen Janus en Bertus aan land.
Op een punt waar een grote rivier, de Amstel, in zee uitkwam.
Dit was de plek waar het eerste huis van de toekomstige wereldstad Amsterdam zou worden gebouwd.
We kunnen rustig stellen dat Amsterdam is gesticht door een hond.
Ja, een hond.
Een heilige hond.
De heilige hond van Oost.
Lied: (koor) Hond, hond, heilige hond van oost (Operaachtig. Mannenkoor).
KOOR Hond, hond, heilige hond
Heilige hond van Oost
Oost, Oost, Oost,
Heilige hond van Oost
We dansen en we zingen
We kennen geen gebod
Hond, hond, heilige hond
Jij bent onze god
Mannenkoor + (mogelijk later) kinderkoor.
5e Amsterdam ontstaat
Naadloze overgang naar volgende scene. Worksong – mogelijk instrumentaal met fluiten – gebaseerd op ‘Meisjes van Ijmuiden’. Instrumentale benadering, geen tekst. Wij zien dat de vissers en hun vrouwen aan het werk. Zij bouwen d.m.v. eenvoudige skeletbouw een compleet stadje. Een beeld dat de hele breedte van het perron beslaat. We zien vier kinderen zich vrij door het stadje bewegen. Zij volgen vooral de hond die zich speels door het dorp beweegt.
6e De Hond ‘Ik Kom Terug’ (sterft)
Het gehele stadje is opgebouwd. Een beat start. Het is de beat van de hondenrap. De hond begint te dansen. Iedereen kijkt naar de hond. Naast de hond verschijnt een man die begint te rappen.
Lied: Hondenrap: Ik kom terug.
Strekking van de rap is: Tien jaar heb ik over jullie gewaakt, maar nu is mijn tijd gekomen. Jullie zullen het verder alleen moeten doen, maar denk erom: Amsterdam zal maar zolang bestaan, als mijn nagedachtenis in ere wordt gehouden. Als jullie mij ooit vergeten, zal Amsterdam ten onder gaan. Maar ik kom terug!
Tegen het einde van het nummer vertraagd de beat van de rap, tot de beat hortend tot stilstand komt en de hond stervend ter aarde stort (stilte)
De dode hond blijft liggen. De mensen verzamelen zich om hem heen. Een viool zet in.
Lied: ‘ Drinken op de Hond’ door Janus en Aagje (refrein met koor).
Janus Ik drink op de dood van een hond
Tis een drama, ellende, tis een zonde
Ik drink op de plek waar hij stond
Ik drink en ik lik al mijn wonden
Ik drink op het geluk van de stad
Waar ik landde, woonde en aardde
De mooiste tijd met jou heb gehad
De plek die jij openbaarde
Koor Amsterdam is gesticht door een hond
De stad waar wij allen van houden
Waar jij aan de oever stond
En wij onze huizen bouwden
Aagje Ik drink op de dood van een hond
Deze haven van vruchtbare aarde
Hier, waar ik mijn liefde vond
Waar ik mijn kindren baarde
Ik drink op de eeuwen die komen
De mensen, de schepen, het IJ
De stad waar wij allen van dromen
Ik drink met de Hond aan mijn zij
Koor Amsterdam is gesticht door een hond
De stad waar wij allen van houden
Waar jij aan de oever stond
En wij onze huizen bouwden
Allen Wij drinken op de dood van een hond
Om de pijn van zijn dood te verzachten
Wij drinken op de dood van een hond
Jij blijft in onze gedachten
7e Aanbidding van de Hond
De verteller komt oplopen. Achter hem/haar het mannenkoor en het kinderkoor. Wij horen alleen een ijl geluid. Geen zang tekst, geen ritme. De stem van de verteller is waar het om gaat. De koren lopen van rechts naar links en vegen als het ware het hele peroon schoon. Het gebouwde stadje verdwijnt, de dode hond is verdwenen. Alleen de verteller blijft over. Hij/zij staat in het midden van het perron.
VERT De hond is dood.
De hond is dood.
Maar niet de gedachte aan de hond.
Niet de gedachte aan de hond van Oost.
De Hond van Oost.
De vissers en hun vrouwen vereren de hond van Oost.
En zij bouwen een beeld van de hond dat zij jaarlijks in een processie meevoeren.
Het is inmiddels vierhonderd jaar later. Amsterdam is een grote, bloeiende stad geworden, waarin de scheepvaart een grote rol speelt.
Velen zien De Hond van Oost als beschermheilige van de stad, de scheepvaart en de visserij.
De jaarlijkse processie…….Zij vereren de hond van Oost.
Er sluiten zich steeds meer groepen (het mannenkoor, het kinderkoor, een fanfare, de vaandeldrager) bij de vier vissers aan. Sfeer Jesus Christ Superstar.
VERT Door de jaren heen sluiten steeds meer mensen zich aan bij de aanbidding van de hond die eindigde in een processie die ging van Amsterdam Oost naar het centrum van de stad.
Maar de kerk en het stadsbestuur zien deze heiligschennis al jaren met lede ogen aan. De processie wordt met harde hand verboden, het vaandel wordt vertrapt en het beeld van de hond moest worden vernietigd.
8e (het heden) De Herontdekking van de Hond
Maya en Douwe lopen elkaar al zingend/spelend van de twee punten van het perron tegemoet. Zij zingen het lied ‘De Hond van Oost’ Ook de verteller bevindt zich op het perron.
VERT Maar is het beeld van de hond vernietigd.
Niemand wist, waar na het verbod op de processie het beeld van de hond in de loop der eeuwen was gebleven. Tot op een dag, nog niet zo lang geleden, treffen twee jonge geliefden, die van de oospronkelijk vissers afstammen, elkaar treffen aan de oevers van het IJ.
Het intro zet in.
Het aloude lied ‘De Hond van Oost’ was hen van vader op zoon, en van moeder op dochter overgeleverd.
DOUWE & Wild is de storm in mijn hoofd
MAYA In mijn hart , in mijn hele zijn
Sterk is de kracht die ik voel
als een ster in de zonnenschijn
En nu komen... wij te samen
Als geliefden bij elkaar
Jij beschermt ons op de zeeen
En jij waakt voor het gevaar
Etc.
Maya en Douwe ontmoeten elkaar bij het huisje in het midden van het perron, waar zij elkaar kussen. (Op dit moment verschijnt het hondenbeeld op de oostpunt van het perron en begint de moderne processie)
Lied: De Hond van Oost
VERT Doordat dit lied na vele jaren weer weerklonk, werd de geest van de Hond wakker.
9. Het Echtpaar
Op het verlaten perron verschijnt een volks echtpaar met een hond. De hond rent wat rond. Wordt door de man teruggeroepen.
MAN Spike (Tommy, Tyson)?
De hond luister niet meteen.
Spike? Hier komen.
De hond komt bij de man en de vrouw.
MAN Heb jij de kakzakjes (poepzakjes) bij je?
VROUW Ja, natuurlijk.
MAN Waarom moeten we dat eigenlijk zelf opruimen?
VROUW Waarom denk je, slimmerik?
MAN We betalen toch hondenbelasting.
Man ziet pas nu alle omstanders.
MAN Wat doen we hier eigenlijk?
Kijkt om zich heen.
Wat doen al die mensen hier?
VROUW Er begint zo een processie.
MAN Niet lullen.
Wat voor processie?
We wonen toch niet in Spanje.
VROUW Het gaat om de Hond van Oost.
MAN De Hond Van Oost?
VROUW Ja.
MAN Zeg dat dan meteen.
Ik heb m’n T shirt al aan.
Ik ben er helemaal klaar voor.
En Spike ook.
Kom maar op met die processie.
10 Hedendaagse Processie
Start van de moderne processie. De fanfare zet de muziek in. Naar het Stopera plein. Iedereen loopt mee. Het mannenkoor. Het kinderkoor. Ook de priester loopt nu mee, opportunistisch als de kerk nu eenmaal is.
Onderwerp
TM 2501 - Herkomst van het wapenschild (stadswapen, familiewapen etc.)
TM 2501 - Herkomst van het wapenschild (stadswapen, familiewapen etc.) 
Beschrijving
In een storm belanden twee vissers in een gebied tussen IJ en Amstel. Een hond begeleidt hen naar een veilige plek. Ze besluiten er te blijven wonen, en langzaam maar zeker groeit daar de stad Amsterdam. Als de hond overlijdt, ontstaat er een verering en worden er processies gehouden met de heilige hond. De kerk maakt hier uiteindelijk bezwaar tegen en weet de processie verboden te krijgen. In de huidige tijd wordt de processie echter weer in ere hersteld.
Bron
Script ontvangen van Cees Koldijk; foto's en videofragment uit veldwerk (Theo Meder)
Commentaar
Tekst en muziek: Cees Koldijk. Regie: Dick Hauser. Het muzikale toneelstuk werd op 6 en 7 september 2014 opgevoerd bij Museum Perron Oost in Amsterdam. Aanvankelijk was tegelijk met het toneelstuk een echte hondenprocessie (baasjes en honden) gepland, maar dit is verplaatst naar 12 oktober. Zie ook: http://www.museumperronoost.nl/ai1ec_event/dehondvanoost/ Bij de eerste opvoering hield Theo Meder een korte poëtische inleiding; zie http://theomeder.blogspot.nl/2014/09/de-hond.html
Naam Overig in Tekst
Dam
Dam
Hond van Oost
Hond van Oost
Amstel
Amstel
IJ
IJ
Spike
Spike
Spanje
Spanje
Stopera
Stopera
Bertus
Bertus
Janus
Janus
Korneel
Korneel
Cees Koldijk
Cees Koldijk
Douwe Bob
Douwe Bob
Maya Koldijk
Maya Koldijk
God
God
Naam Locatie in Tekst
Amsterdam
Amsterdam
Amsterdam-Oost
Amsterdam-Oost
Sodom
Sodom
Gomorra
Gomorra
Zuiderzee
Zuiderzee
Plaats van Handelen
Amsterdam (Noord-Holland)
Amsterdam (Noord-Holland)