Hoofdtekst
Van den vierden vastenavent des donderdaechs.
DEn lesten vastenavent was op den donderdach, op denwelcken dattet seer ghesneeut hadde. Ende Doctor Faustus was van de voorszeyde studenten ten gaste geleyt die hem seer statelic tracteerden. Aldaer begost hy wederom zijn spel te spelen ende hy tooverde dertien simmen in de camer, dewelcke so wonderlicke perten bedreven dattet al te wonderbaerlick was om aen te siene, want sy spronghen op malcanderen, gelijck alsulcken beesten te springen plegen. Sy namen malcanderen met de voeten ende sy dansten rontom de tafel. Daernaer soo dansten sy ter vensteren uut ende sy verswonden. Sy setteden Fausto eenen ghebraden calfscop voor ende als eener van de studenten daervan meynde te snijden, so begoste den calfscop menschelickerwijse te schreyen: ‘Morbio helfio, o wee, wat snijdy my veel!’, waerover dat sy seer verschrickten ende daerna seer worden lachende sodatse also met vrolickheyt den calfscop verteerden. Ende Doctor Faustus ghinck goet tijt naer huys met conditie van wederom te comen. Daernaer so rustede hy hem door tooverije een sledde toe, dewelcke eenen draeck gelijckende was. Doctor Faustus sat op het hooft ende de studenten int middel der sledde. Op den steert der sledden saten vier ghetooverde simmen die alderley perten bedreven, die lustich waren om aen te siene, waervan dat d’eene op de schalmeye blaesde. Ende de sledde liep van haerselfs voort, daerhenen dat sy die begheerden te hebben. Ende dit duerde also tot in der middernacht ende dat met alsulcken gheruchte, dat den eenen den anderen niet gehooren en coste. Ende het dochte de studenten dat sy door de locht ghevoert gheweest hadden.
DEn lesten vastenavent was op den donderdach, op denwelcken dattet seer ghesneeut hadde. Ende Doctor Faustus was van de voorszeyde studenten ten gaste geleyt die hem seer statelic tracteerden. Aldaer begost hy wederom zijn spel te spelen ende hy tooverde dertien simmen in de camer, dewelcke so wonderlicke perten bedreven dattet al te wonderbaerlick was om aen te siene, want sy spronghen op malcanderen, gelijck alsulcken beesten te springen plegen. Sy namen malcanderen met de voeten ende sy dansten rontom de tafel. Daernaer soo dansten sy ter vensteren uut ende sy verswonden. Sy setteden Fausto eenen ghebraden calfscop voor ende als eener van de studenten daervan meynde te snijden, so begoste den calfscop menschelickerwijse te schreyen: ‘Morbio helfio, o wee, wat snijdy my veel!’, waerover dat sy seer verschrickten ende daerna seer worden lachende sodatse also met vrolickheyt den calfscop verteerden. Ende Doctor Faustus ghinck goet tijt naer huys met conditie van wederom te comen. Daernaer so rustede hy hem door tooverije een sledde toe, dewelcke eenen draeck gelijckende was. Doctor Faustus sat op het hooft ende de studenten int middel der sledde. Op den steert der sledden saten vier ghetooverde simmen die alderley perten bedreven, die lustich waren om aen te siene, waervan dat d’eene op de schalmeye blaesde. Ende de sledde liep van haerselfs voort, daerhenen dat sy die begheerden te hebben. Ende dit duerde also tot in der middernacht ende dat met alsulcken gheruchte, dat den eenen den anderen niet gehooren en coste. Ende het dochte de studenten dat sy door de locht ghevoert gheweest hadden.
Onderwerp
SINSAG 0881 - Der Teufelsvertrag. Mann schliesst einen Vertrag mit dem Teufel, welcher ihm bei seiner Arbeit Hilfe leistet. 
SINSAG 0881 - Der Teufelsvertrag. Mann schliesst einen Vertrag mit dem Teufel, welcher ihm bei seiner Arbeit Hilfe leistet. 
Beschrijving
Op de vierde vastenavond is Faustus te gast bij zijn studenten. Hij tovert dertien apen tevoorschijn, die wonderlijke fratsen uithalen: zij springen als beesten op elkaar, ze pakken elkaar bij de voeten en dansen om de tafel. Daarna dansen zij het raam uit en verdwijnen.
De studenten zetten voor Faustus een gebraden kalfskop op tafel. Zodra één van de studenten begint te schreeuwen, begint de kalfskop te schreeuwen. Eerst schrikt iedereen daarvan, maar zij eten het dier toch op.
Als Faustus naar huis gaat tovert hij een slee tevoorschijn, die getrokken wordt door een draak. Faustus zit aan het hoofd van de slee, de studenten in het midden. Hij tovert vier apen op de slee, die allerlei fratsen uithalen en er mooi uitzien. Een van hen blaast op een rietfluit. Het duurt tot middernacht en is zulk een kabaal dat men elkaar niet kan verstaan. De studenten denken dat ze door de lucht gevlogen hebben.
De studenten zetten voor Faustus een gebraden kalfskop op tafel. Zodra één van de studenten begint te schreeuwen, begint de kalfskop te schreeuwen. Eerst schrikt iedereen daarvan, maar zij eten het dier toch op.
Als Faustus naar huis gaat tovert hij een slee tevoorschijn, die getrokken wordt door een draak. Faustus zit aan het hoofd van de slee, de studenten in het midden. Hij tovert vier apen op de slee, die allerlei fratsen uithalen en er mooi uitzien. Een van hen blaast op een rietfluit. Het duurt tot middernacht en is zulk een kabaal dat men elkaar niet kan verstaan. De studenten denken dat ze door de lucht gevlogen hebben.
Bron
Carel Baten, Warachtighe historie van doctor Johannes Faustus. (ed. René Blankers) Jasper Troyen (?), Dordrecht 1592, 40r
http://www.dbnl.org/tekst/bate002wara02_01/bate002wara02_01_0047.php
http://www.dbnl.org/tekst/bate002wara02_01/bate002wara02_01_0047.php
Naam Overig in Tekst
Faustus
Faustus
Plaats van Handelen
Wittenberg
Wittenberg