STSAG040

In de tweede wereldoorlog woonde er in de gemeente Grootegast een groenteboer, die z'n klanten bediende met gebruikmaking van paard en wagen.
Tegen het eind van de oorlog werd hem door de `ondergrondse' gevraagd om een aantal (door de Engelsen per vliegtuig gedropte) pistolen op onopvallende wijze te vervoeren naar een bepaalde boerderij. Daar hij een goede vaderlander was had hij geen bezwaar tegen dit karweitje.
Hij had altijd een zak met hooi bij zich voor het paard. Deze zak leek hem een geschikt middel om de pistolen te vervoeren. Hij legde de wapens onder in de zak en deed er hooi bovenop.
Of de Duitsers argwaan hadden of steekproefsgewijze controleerden is niet bekend. Maar toen de groenteboer rustig op de weg reed werd hij plotseling omsingeld door mensen van de zogenaamde Sicherheitsdienst. Ze bevalen hem te stoppen en begonnen de hele wagen te doorzoeken.
"Als u het goed vindt", zei de groenteboer, "dan maak ik even van de gelegenheid gebruik om mijn paard te voederen".
Dat vonden ze inderdaad goed en terwijl de groenteboer zijn paard voorzichtig wat hooi liet eten, gingen de Duitsers door met zoeken en... vonden geen contrabande!
De groenteboer kreeg tenslotte weer toestemming om verder te rijden. Hij borg de hooizak weer in de wagen en bereikte verder ongehinderd zijn doel.

Een groenteboer smokkelt tijdens de Tweede Wereldoorlog enkele pistolen in de hooizak van zijn paard. Hij wordt aangehouden door Duitse soldaten die zijn wagen doorzoeken. Onderwijl vraagt en krijgt de groenteboer permissie om zijn paard hooi te laten eten. Door deze list kunnen de Duitsers de wapens niet vinden.

Vragenlijst no. 62 (1991) Meertens Instituut, Volkskunde, vraag 3, formulier B 035

1991

Tweede Wereldoorlog    Tweede Wereldoorlog   

Engelsen    Engelsen   

Duitsers    Duitsers   

Sicherheitsdienst    Sicherheitsdienst   

Grootegast    Grootegast   

2013-03-01 14:46:22