CBAK0349

Vandaag werd mijn hulp ingeroepen door een boer alhier, geboortig uit Nijkerk. We kregen het over bijgeloof. Hij deed mutatis mutandis de gewone verhalen over spoken en kollen, doch wist mij nog te vertellen, dat men daar bang is om aan een spook iets te vragen, want dan loopt men kans antwoord te krijgen, en dan is de vrager verplicht de opdracht te vervullen, anders vervolgt hem de geest zijn leven lang.
Ter illustratie: Een boer was steeds erg gierig geweest, een echte woekeraar. Na zijn dood kon niemand het op zijn plaats uithouden, omdat het er spookte. Een moedige, onverschillige kerel huurde de plaats, maar is er per slot van rekening toch afgegaan, omdat hij iederen morgen in de vroegte, als het nog donker was en hij de paarden wilde voederen, den geest van den overleden boer met de armen over elkaar over den paarderuif zag hangen. Een boeremeid liep moedig op hem af en gaf hem een hand, doch haar hand werd zwart.
Zij vroeg: "Wat kom je hier doen?"
"Ik moet ƒ100 aan de armen geven."
Daarop is de meid net zoo lang door den geest vervolgd, tot ze dat bedrag gestort had.

SINSAG 0450 - Andere Tote spuken.    SINSAG 0450 - Andere Tote spuken.   

Voorbeeld dat aan een spook geen vragen moeten worden gesteld, want de kans bestaat dat er een antwoord komt, en moet de vrager de opdracht vervullen om niet levenslang aan de opdracht te worden herinnerd. Na de dood van een gierige boer spookt het op zijn boerderij, en houdt nietmand het uit. De hand van een dienstmeid die hem een hand geeft, wordt zwart. Het antwoord van de geest dat hij een bedrag aan de armen moet geven, op haar vraag wat hij komt doen, betekent dat zij pas van hem wordt verlost als ze het bedrag heeft gestort.

Collectie Bakker (Archief Meertens Instituut)

1 november 1902

Verteller: anonieme boer, geboren in Nijkerk (Gelderland)

Andere Tote spuken

Nijkerk    Nijkerk   

Nijkerk (Gelderland)    Nijkerk (Gelderland)   

F142p    F142p   

2013-03-01 14:46:21