Hoofdtekst
In vroeger tijd had je van die postrijders - die heb je nou zoo niet meer; nou gaat alles per spoor of tram. Maar goed dan, die postrijder, die ik bedoel, was een jongen van een jaar of achttien, negentien. Op een goeden dag moest ie een rijken veekooper nee stad brengen.
Nou mosten ze door een groot bosch, en om kort te gaan: hij vermoorden hem.
Nou heette die veekooper Zwaan, en toe ie vermoord wier, zei die: "Het zel uitkommen, al most de zon het ook uitbrengen."
Nou, die postrijder kwam terug en niemand merkte veel bizonders. Die veekooper kwam niet weerom, maar die misten ze in den eersten tijd niet. Voor de securigheid bleef de postrijder eerst nog een poossie rijden, maar na een jaar gong ie an den anderen kant van de stad wonen. Deer kon niemand hem, en deer leefde nie as een groot heer.
Op lest kreeg ie zin in een boeredochter. Hij klampte der an en zij had ook wel zeniegheid in hem. Maar der broers hadden een afgerazende hekel an hem. Waarom, wisten ze niet, maar ze konnen hem maar niet goed zetten. Op lest kregen ze ruzie en toe liet ien van de broers hem ontvallen, dat ie hem niet vertrouwde en dat ie hem ergens van verdacht.
Dat was natuurlijk kras ezeid, en ze kregen een mooie hik op mekaar. Maar alla, dat bleef zoo, en op lest zou ie den toch trouwen. Er wier een groote bruiloft egeven, die verscheiden dagen duurde, zoo as dat vroeger de gewoonte was.
Nou zou de postrijder slapen gaan, en hij lag in een kamer die op de zonzijde was.
Toe de zon door de reten scheen, riep ie: "Nee, nee, Zwaan, het zontje zel het niet verklappen."
Dat hoorde de broer, die deer gevallig voorbij gong.
Op lest besloot ie ers te luisteren, en toe hoorde nie alweer: "Nee, nee, Zwaan, het zontje zal het niet verklappen."
Toe begon ie lont te ruiken, dat hij na binnen, en toe begon ie met hem in zijn slaap te praten en toe heb ie alles uitgebracht. Nou, toe wier ie in erekend. Dat moet waar gebeurd wezen.
(D. Schuurman)
Nou mosten ze door een groot bosch, en om kort te gaan: hij vermoorden hem.
Nou heette die veekooper Zwaan, en toe ie vermoord wier, zei die: "Het zel uitkommen, al most de zon het ook uitbrengen."
Nou, die postrijder kwam terug en niemand merkte veel bizonders. Die veekooper kwam niet weerom, maar die misten ze in den eersten tijd niet. Voor de securigheid bleef de postrijder eerst nog een poossie rijden, maar na een jaar gong ie an den anderen kant van de stad wonen. Deer kon niemand hem, en deer leefde nie as een groot heer.
Op lest kreeg ie zin in een boeredochter. Hij klampte der an en zij had ook wel zeniegheid in hem. Maar der broers hadden een afgerazende hekel an hem. Waarom, wisten ze niet, maar ze konnen hem maar niet goed zetten. Op lest kregen ze ruzie en toe liet ien van de broers hem ontvallen, dat ie hem niet vertrouwde en dat ie hem ergens van verdacht.
Dat was natuurlijk kras ezeid, en ze kregen een mooie hik op mekaar. Maar alla, dat bleef zoo, en op lest zou ie den toch trouwen. Er wier een groote bruiloft egeven, die verscheiden dagen duurde, zoo as dat vroeger de gewoonte was.
Nou zou de postrijder slapen gaan, en hij lag in een kamer die op de zonzijde was.
Toe de zon door de reten scheen, riep ie: "Nee, nee, Zwaan, het zontje zel het niet verklappen."
Dat hoorde de broer, die deer gevallig voorbij gong.
Op lest besloot ie ers te luisteren, en toe hoorde nie alweer: "Nee, nee, Zwaan, het zontje zal het niet verklappen."
Toe begon ie lont te ruiken, dat hij na binnen, en toe begon ie met hem in zijn slaap te praten en toe heb ie alles uitgebracht. Nou, toe wier ie in erekend. Dat moet waar gebeurd wezen.
(D. Schuurman)
Onderwerp
AT 0960 - The Sun Brings All to Light 
AT 0960 - The Sun Brings All to Light 
ATU 0960 - The Sun Brings All to Light.
ATU 0960 - The Sun Brings All to Light.
Beschrijving
Jonge postrijder berooft en vermoordt de rijke veehandelaar die hij naar de stad moet brengen. De man zegt hem dat de moord door de zon zal uitkomen. De moord blijft onopgehelderd, de jongen verhuist naar waar niemand hem kent en krijgt verkering met een boerendochter. Haar broers wantrouwen hem, maar de jongen en het meisje trouwen toch met elkaar. Na de bruiloft roept de slapende jongen die in een kamer ligt waar de zon door de reten schijnt, de naam van de vermoorde man en dat de zon hem niet zal verklappen. Een broer hoort dat, luistert mee en laat hem in zijn slaap alles vertellen.
Bron
Collectie Bakker (Archief Meertens Instituut)
Commentaar
2 april 1903
The Sun Brings All to Light
Naam Locatie in Tekst
Zwaan
Zwaan
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21